Οι γίγαντες της Ελληνικής μουσικής .Δεν βγαίνουν άλλοι.Στερεψε η πηγή.Ειμαι τυχερός γεννηθείς το 1948 γιατί στα νιάτα μου γράφτηκαν τα καλύτερα τραγούδια.
OΡΦΑΝΕΨΑ ΜΕ. ΕΜΕΙΝΕ Ο ΞΑΡΧΑΚΟΣ. ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ο ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ. Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΚΑΙ Ο ΞΑΡΧΑΚΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ !!! ΘΑ ΠΕΙ Ο ΣΕΡ ΚΙ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΙ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΟΤΑΝ ΡΩΤΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΣΟΚ!Μία λέξη μόνο περιγράφει εύστοχα αυτή τη συνάντηση των δυο κορυφαίων δημιουργών καλλιτεχνών.Σοκ!Η ευγένεια και ο φίνος χαρακτήρας του Χατζηδάκη συναντά τον πηγαίο αυθορμητισμό,το χιούμορ του Ζαμπέτα.Του λαικού Ζαμπέτα που ήταν προσιτός,ένας απο εμάς.Καλό θα ήταν να τους γνωρίζουν και οι νέες γενιές,οι έφηβοι,για να δούνε πως η Ελλάδα δεν είναι συνώνυμη της κατασκευασμένης κρίσης,αλλά της δημιουργίας. Συγχαρητήρια και στην οικογένεια του Ζαμπέτα που διαχειρίζεται με τόση αξιοπρέπεια και σεβασμό αυτή την τεράστια κληρονομιά που μας άφησε.
Αυτή είναι η πραγματική λαμπερή Ελλάδα μας μια παρακαταθήκη για όλους μας απο δυο τεράστιους ανθρώπους που αφήσανε αναδιοτελός το στίγμα τους να μας συντροφεύει στους αιώνες για πάντα
Ειχα την τιμη να είμαι μαθητής του αημνειστου Σταύρου Γεωργοπούλου θυμάμαι οταν στις συζητησεις μας αναφερόταν το όνομα του Ζαμπετα μου έλεγε... ο Ζαμπετας αγόρι μου είναι το πανεπιστήμιο
οσο κρατω το μπουζουκι μου. βλεπω εναν δασκαλο να μου μαθει αυτο τα μυστικα του. Το μπουζουκι τοσο ανωτερο απο εμε. Ο Ζαμπετας εγινε ισαξιος του δικου του, ωραιοτατο προτυπο ο κυριος.
ΤΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!! ΟΠΩΣ LEI Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. MUSIC IS THE EXPRESSION OF EMOTIONS. GREEKS DID THAT WITH SO MUCH GRACE PATHOS AND PRIDE. UNFORTUNATELY NOW IS TAKING A DOWNTURN. TI KRIMA!!!!!!!!!
Θοβεροι Θεε μου και οι δυο. Ο ενας εδινε την επομενη νοτα στον αλλον και βγαλανε αυτη την συνθεση.καλα ο Μανος ,ηξερε νοτες ,σπουδασμενος σαυτες, αλλα ο μεγιστος Ζαμπετας ομως τις επιανε αμεσως και δεν ξεφευγε απο την μελωδια..σπουδαιο αυτι,και ψυχουλα οπως ελεγε κι ο ιδιος. ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΜΑΣ. ΑΡΣΤΟΥΡΓΗΜΑ...
οσο κρατω το μπουζουκι μου. βλεπω εναν δασκαλο να μου μαθει αυτο τα μυστικα του. Το μπουζουκι τοσο ανωτερο απο εμε. Ο Ζαμπετας εγινε ισαξιος του δικου του, ωραιοτατο προτυπο ο κυριος.
Ακουσατε μια εκπομπη του τριτου προγραμματος με αυτοσχεδιασμους του γιωργου ζαμπετα.Ηταν μια εκπομπη αφιερωμενη στα χριστουγεννα...........Τι ειπε ο Μανος......
Ο Ζαμπέτας αποκρινόμενος στην παρατήρηση του Χατζηδακη γιατί «αυτοσχεδίαζε» κατά τη διάρκεια της πρόβας, με μεγάλη φυσικότητα του απήντησε: «Μαέστρο δεν αυτοσχεδιάζω, σχολιάζω».
Είναι φοβερό τί αγκαλιές έκανε στο πιάνο, στο πρώτο τραγούδι, μόλις ζεστάθηκε κι έπαιζε με το ένστικτο. Εκεί στο τελευταίο λεπτό, έφερε την θάλασσα, τον αέρα, τα αηδόνια και δεν ξέρω τί άλλο μέσα στη μελωδία.
konstantan2008, συγχαρητήρια για την ανάρτηση. Έτυχε να είμαι ακροατής στην πρώτη μετάδοση της ηχογράφησης από το Τρίτο Πρόγραμμα, την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων. Μήπως γνωρίζεις πότε ήταν ακριβώς; (το 1979 ή το 1980 νομίζω... μετά ο Χατζιδάκις αποπέμφθηκε κακήν κακώς από το Τρίτο)
Λυπάμαι όπως έγραψε κάποιος πριν από εμένα που εμείς που γεννηθήκαμε τέλος ‘80, δεν αξιωθήκαμε να ζήσουμε τέτοιου βεληνεκούς καλλιτέχνες. Γιατί αυτοί που βγαίνουν σήμερα είναι ασχολίαστοι…..
Στο 6:17 ο Μάνος λέει ξεκάθαρα... αυτά θέλω να σου αποσπάσω. Και το ΄κανει.... Λέει λοιπόν ΑΦΟΥ έπαιξε ο Ζαμπέτας (παπάδες προφανώς) ότι κόλλησε το μηχάνημα... (Ο Ζαμπέτας κάνει χαβαλέ αλλά είναι αθώο το "κόλλημα" της μηχανής;;;) Άκου εκεί κόλλησε το μηχάνημα την στιγμή που αυτοσχεδίαζε ο Ζαμπέτας κάτι που ήθελε να αποσπάσει ο Μάνος..... Ά ρε Ζαμπέτα σε κατακλέψανε όλοι....
Αηδόνια από πλαγιές και καμπάνες από ξωκλήσια πεννιες στρογγυλες και μελωδίες που μιλάνε στις μνήμες και στα όνειρα.Μια φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς αντάρα που μπορείς να την αρμενίσεις….
Να το βαλεις αυτο και να μην τρεξει ουτε δακρυ....τεστ αναισθησιας ειναι η εισαγωγη οποιος δεν κλαψει πρεπει να παει να το δει σε γιατρο χαχαχαχαχα... Μουσικα καστρα της ελλαδας ρβαλν τοσο βαθιες βασεις και θεμελια στην μουσικη που δεν θα σβησουν ποτε
Εγώ είναι το 56, αλλά δεν τους πρόσεχα στην αρχή, τους έμαθα όμως μετά. Αναζητουσα πάντα το γνήσιο και ήταν εύκολο να συναντηθούμε. Κι έναν απλό γνήσιο άνθρωπο να βρεις στον δρόμο, του βγάζεις το καπέλο.
