Πες μου πως μπόρεσες να ξαπλώσεις με φινέτσα στα σκατά Και γιατί έντυσες με κουρέλια το γυμνό σου βασιλιά Σε ποιο πηγάδι έριξες για ευχές τα τελευταία σου ψιλά Πως έτυχε και διάλεξες το τίποτα μεσ' απ' τα τόσα μηδενικά Χτυπιόσουνα και ξέρναγες αγάπη για όλα της γης τα ζωντανά Και στο κρεβάτι ζέσταινες λάφυρα για μια μεθυσμένη μοναξιά Το άγχος σου το έκρυψες στην τσέπη πίσω από ένα φτηνό σουγιά Για κοίτα πως κατάντησες να σε φοβίζουν τα αγέννητα μωρά Φτηνιάρης λίγος, ούτε καν μισός Θα κωλοτρίβεσαι διαρκώς Σ' όποιον σου δίνει για να τρως, αιώνια πεινασμένε Είσαι λίγος Και το μέσα μου που σκοτεινιάζει το 'χω φτιάξει για να σε τρομάζει Νιώσε την τρέλα μου. Χαμογέλα μου.
Καλησπέρα.. Αν μπορείς βγάλε με από το μπλοκ.. Σε παίρνω τηλέφωνο για ένα συγκεκριμένο λόγο επειδή ήθελες να μάθεις μου είχες πει.. Σου έχω στείλει μήνυμα αλλά δεν παραδίδονται..
