Абдулвахоби Абдуллоҳ дар мавриди Шафи Айёр кофир муртад 

Идигули бохтари янгачони Ютуб, и харомам анамихалай , уран К видео кн

Охи арабира намедона хамата мат дора ту шарм надошта бо гап мезани аз Хамича малума аски ту савод надори агар савод медошти ру пару даказатш мекарди умуман видео наку ту бади хами видиот

Ассалому алейкум ,бародарони азиз.Дар хама давру замон душманони ислом ,аз хама воситахо истифода мебурданд ва ин Айор хам як воситаи дасти душмахост .Мисли як вирус, барои зарар расонидан бар бадани чомеъаи исломи Мутаассифона, баъзе бародароне, ки шояд аз дин огохии хуб надоранд ,ба ин вирус мубтало гаштаанд.Маслихат ин аст , ки азизонам динатона хуб биомузед,то хакро аз ботил чудо карда тавонед.АЛЛОХи Бузург ёру мададгоратон

@@user-sx7ek5wp1f не дар ҳама давру замон инсонҳое ҳастанд ки ба афсонаи араб бовар намекунанд ва худро ғуломи араб барои ҳамин шумо гусфандои хар бовар доред🤣🤣🤣

﴿إِنَّا كَفَیۡنَـٰكَ ٱلۡمُسۡتَهۡزِءِینَ﴾ [الحجر ٩٥] قَوْله تَعَالَى: ﴿إِنَّا كَفَيْنَاك الْمُسْتَهْزِئِينَ﴾ قَالَ ابْن عَبَّاس: المستهزئون خَمْسَة نفر: وهم الْوَلِيد بن الْمُغيرَة، وَالْعَاص بن وَائِل، وَالْأسود بن عبد يَغُوث، وَالْأسود بن الْمطلب، وعدي بن قيس، وَقد ضم بَعضهم إِلَى هَؤُلَاءِ الْحَارِث بن الطُّلَاطِلَة، والْحَارث بن غيطلة، والمروي عَن ابْن عَبَّاس مَا بَينا، 📚 Қавли Аллоҳ Таъоло: «Албатта мо туро дар баробари онон, ки туро масхара мекунанд, басандаем». [Ал-Ҳиҷр/95] Ибн Аббос родияллоҳу анҳума мегӯяд: Масхаракунандагон панҷ нафаранд: Валид ибн Муғира, Ос ибн Воил, Асвад ибн Абду яғус, Асвад ибн Мутоллиб ва Адиӣ ибн Қайс. Баъзеҳо Ҳорис ибн Тулатила ва Ҳорис ибн Ғайталаро низ ба инҳо илова кардаанд. Чизеро ки мо баён намудем, аз Ибн Аббос родияллоҳу анҳума ривоят аст. فَروِيَ: " أَن جِبْرِيل كَانَ وَاقِفًا مَعَ النَّبِي فَمر بهما هَؤُلَاءِ الْقَوْم رجلا رجلا، وَكَانَ جِبْرِيل يَقُول للنَّبِي: مَا قَوْلك فِي هَذَا الرجل؟ فَيَقُول النَّبِي: بئس عبد الله هَذَا، فَيَقُول جِبْرِيل: كفيناكه فهلكوا. Ривоят мешавад, ки чун Ҷибрил (алайҳисалом) бо ҳамроҳи Паёмбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам истода буд, онҳо як-як аз наздашон мегузаштанд. Ҷибрил ба Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам гуфт: Ту дар бораи ин мард чӣ мегуи? Паёмбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам гуфт: Ин мард чӣ бандаи бади Аллоҳ аст. Ҷибрил гуфт: Мо барои ӯ басандаем. Пас онҳо ҳалок шуданд. (Ҳамаи онҳо дар чунин ҳолатҳо ҳалок шуданд) أما الْوَلِيد بن الْمُغيرَة فَمر بِسَهْم فَتعلق بردائه فَذهب يجلس فَقطع أكحله فنزف فَمَاتَ 🔪 Валид ибн Муғира аз пеши тир (яъне аз назди касе ки тири камон месохт) гузашт.Тир ба ридояш печид. Вақте хост нишинад, тир раги калони ӯро сӯрох карда, бурид. Аз вай хун бо фишор рафту сипас ӯ мурд. وَأما الْعَاصِ بن وَائِل فَمر على شَوْكَة فخدشت سَاقه، فتساقط من ذَلِك لَحْمه وَمَات 🔪Ос ибн Воил аз пеши хор гузашт. Хор ба рони пойи ӯ даромада гӯштро аз устухонаш ҷудо кард ва ӯ мурд. وَأما الْأسود بن عبد يَغُوث فَضرب بِغُصْن من شوك على وَجهه فسالت حدقتاه وَمَات، وَجعل يَقُول: استجيبت فِي دَعْوَة مُحَمَّد 🔪 Асвад ибн Абдуяғус бо чӯби хордор ба рӯи худ зад. Аз ҳарду рухсораш [хун] чакида мурд. Ва дар вақти мурданаш мегуфт: Дуъои Муҳаммад иҷобат шуд. وَأما عدي بَين قيس، وَالْأسود بن الْمطلب، فَإِن أَحدهمَا قَامَ من اللَّيْل فلسعته حَيَّة فَمَاتَ 🔪 Аммо Ади ибн Қайс ва Асвад ибн Муталлиб, аз инҳо якеяшон ҳангоме ки шаб хеста буд ӯро мор газиду мурд. وَأما الآخر فَأَصَابَهُ عَطش، فَمَا زَالَ يشرب حَتَّى انْشَقَّ بَطْنه وَهلك " 🔪 Дигараш бошад хеле ташна буд ва беист об менӯшид. [Обро чунон бисёр нӯшид] ҳатто ки шикамаш аз об пур шуду, кафида мурд. فَهَذَا هُوَ معنى كِفَايَة الْمُسْتَهْزِئِينَ. ⚔ Пас ин маънои ба масхаракунандагон кифоя будан аст. 📗[تفسير السمعاني] Тафсири Самъанӣ. @Aslhoi_din

🤲🤲🤲

Гуш кун хами дар чанги ухуд вакте дандони Пайгомбара шикастан Чабраил кучо буд?? Гуш тех хами Абутолиб хами куръона дид Мухамада кати Али калон карда буд боваршу накард эмон наовард чаро?

​@@oghoiboroni5586ту аз як шайтони афсонагу беш нестӣ

Морам бародар вақте ки Қуръон мехондем, морам маънои ҳамин оятҳоро намефаҳмидем. Чунки ягон муллои дайдуи мо и оятора намефаҳмонан. Вақте ки Шафи Айёра гуш кардум маънои ҳами оятора фаҳмонд, дига мо муллоҳои дайдура бас кардем гуш кардана. Чунки Шафи Айёр гапи роста мега, ранги муллоҳо руша сиёҳ намекна

@@muhammadodinaev8871 ,инсоф ,ва вичдон бошад ,,ин корро намекунад,,,Ин фикри ман , домуллочон, ,,дига ша намефахмам

Лаънат ба туву қориат, аъробпарастони бесаводу беақли аз замона қафо монда. Кери ҳаму ғайри дино дар кунатон, кани смартфоношона истифода набаред. Дар асри ҳафт мондаҳо. Дар қуръон оё дар бораи смартфону дигар техникаҳои ҳозиразамон ягон сухан омадааст? Не чунки ақли мусулмон ба он намерасад. Мафкураи асри ҳафта ташвиқ карда гаштед, бесаводо

Аллоҳ туро лаънати ин дунё ва охират кунад омин омин омин , гумроҳону ғазабкардашудаҳо​@@alijon6312

Куну ҳунар даркорай барои Шафи Аёрда вызов додан. Шафи тда ягон муллои дайдуи чаласавод нест ки ду карати дуда баҳсда тда бой бта

Ту чи ғайрат надори???

Метарсад аз Шафи Аёр

​@@rik839метарса усу беста мерина қати Шафи гап зана😅

Дар асл ино шайтонан гург бо сифоти гусфанд дини ислома афсона кардан аз худ икоя мекнан

Э и бузриш хояи чапи Шафида бой мета ҳоли Шафида усу беста😅

Ту милат надори ти джуги

@@AskiMashki ман ба чуги кор надорум ту барин арабгулом нестам

@@Tojikitojdor. Ти мусулмон нести Ман гуломи Аллах хастам Ман умати пайобар мухмад ссс хастам милаташ араб буд Аллах несту кунад гуломи емоитапак амин амин амин

@@AskiMashki бо ту чи ҷои бахс модоме, ки мухамад СССР менависи 😄😄 мисли пайгамбар бесавод ҳасти мисли саливали ливотабоз ҳасти ба фмкрам

@@Tojikitojdor. Харкус авгон даркучо Ист дори

Бесавод ,бефарханг бача бдай ,,,бо овози баланд шарм надошта , гап мезана,,, рав бародар хон ,омуз ...яктарафа набин ....

Т мусалмони

​@@yfcjgdfdygfffhjuii3719ту беақли бесаводӣ?

кунад ҳамҷинс бо ҳамҷинс парвоз, кабутар бо кабутар ғоз бо ғоз. Ту ғоз, ки ҳастӣ он тарафу ин тарафро надида пат пат карда гаштӣ. О мемури камтар китоб хонӣ? Аз таъриху башарият огоҳ шавӣ?

Лаънат бар Аллох, лаънат бар Мухаммад, хазорхо лаънат бар Умар, Усмон, Абубакр ва Али

Зинда бод Рушан гарои ав нобуд бод хурофот парасти

Аллох хидоят кна тра бадбахт агар лоики хидоят боши набоши Аллох хору залилат кна омин.

Аллах хидоят кна бародар,агар лоики хидоят боши,агар набоши значит ту точики асили. Аллаха гойди ба назди тариху миллати хдт баргашти. Офарин,и арабо магзи мора гойдан,хами млло душмани точикай. Гойдан даркор инора,то ки точик бедор шавад

Барои, ки дини аҷдоди тоҷикон ислом аст

​@@zafar5586таъриха бхон аъробпарасти бесавод

خیف نام ات

@@Mohammad-zo7oy 😂😂😂😂

Пат пат накун ту кади Шафи Айëр наметони шудан кунта сухта гирифт изотон метия ту то Шафи Айëра рапида наметони

Очи аёр якчоя очат хар бигод

Дар зеҳни нафаре чунин савол омаданаш мумкин аст. Оё имрӯз инсонҳо Аллоҳро ягона ибодат карда истодаанд. Ва ё ба амру фармонҳои Ӯ тобеъ ҳастанд?! Ҷавоб: Асло, балки рӯйи заминро ширк зер кардааст. Аксари инсонҳо бо ҳар гуна роҳу равишҳо ё билкул ғайри Аллоҳро ибодат карда истодаанд ва ё дар ибодаташон ба Аллоҳ чизеро ё касеро шарик қарор дода истодаанд. Чунон рӯйи заминро ширк зер кардааст, ки аксари мардум амалҳои ширкиро ибодат дониста, амалҳои ҳаррӯза анҷом медодаашон қариб ки ҳама ширк аст. Аз омӯзишу таҳқиқи илми Тавҳид рӯй гардонда, ба ин гумонанд, ки гузаштагонамон ҳама мусалмон буданд ва мо фарзандони онҳоем. Дар динашон ба падарҳояшон пайравӣ намуда, Исломро танҳо ду ракъат намоз гузоштан, рӯза гирифтан, ба касе хайр кардан, қалби ҳеҷ касро наранҷондан ва амсоли инҳо медонанду халос. Ҳол он ки касе ки агар Тавҳидро надонад, ӯ мусалмон нест, балки мушрик аст, агарчӣ ӯ шабу рӯз амалҳои нек анҷом бидиҳад, вале амалҳояш ба ӯ ҳеҷ фойдае надиҳанд, балки ҳамааш мисли заррае чанг несту нобуд гарданд. Аллоҳ Таъоло мефармояд: وَقَدِمۡنَاۤ إِلَىٰ مَا عَمِلُوا۟ مِنۡ عَمَلࣲ فَجَعَلۡنَـٰهُ هَبَاۤءࣰ مَّنثُور «Ва ба амали (неке) ки карданд, қасд кунем ва ҳамаро чун заррае (чанг) барбод диҳем» (Фурқон:23) Инчунин Ӯ Таъоло ҳар касеро ки ирода ё бихоҳад, ӯро ба ҳақ ва касеро, ки ирода ё бихоҳад ӯро ба гумроҳию асорат мебарад. Ин адолати Ӯст. Ва Ӯ Робби мост! لَا یُسۡـَٔلُ عَمَّا یَفۡعَلُ وَهُمۡ یُسۡـَٔلُونَ «Ӯ дар баробари ҳеҷ як аз корҳое, ки мекунад, пурсида намешавад, вале мардум пурсида мешаванд». [Анбиё,23] قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ یُضِلُّ مَن یَشَاۤءُ وَیَهۡدِیۤ إِلَیۡهِ مَنۡ أَنَابَ Бигӯ: «Ҳаройина, Аллоҳ ҳар киро хоҳад гумроҳ мекунад ва ҳар киро ки ба сӯйи Вай руҷӯъ кунад, ҳидоят мекунад». [Роъд:27] 1⃣ Фазилатҳои илми Тавҳид ва таҳқиқу омӯзиши он. Афзалтарин илм - ин ягона шинохтани Аллоҳ азза ва ҷалла ва донистани Тавҳиди Ӯ мебошад. Ва ин бузургтарин чизест, ки барои омӯхтан ва талаб карданаш, саъю талош карда мешавад. Табиист, ки ҳамин илми Тавҳид, Аллоҳ Таъоло ва Дини Ӯро барои ҳар як талабкунандаи худ омӯзонда, муаррифи менамояд. Моҳияти офариниши фарзандони Одам низ маҳз ҳамин Тавҳид аст. Аллоҳ Таъоло мефармояд: وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِیَعۡبُدُونِ «Ман ҷинну инсро наофаридам, магарам танҳо барои ибодати Худ». [Зарият:56] Ва ин илмест, ки инсон аввал ба сӯйи ҳамин даъват карда мешавад. На ба сӯйи намоз, закот, ҳаҷ, эҳтироми волидайн, хайру эҳсон ва ғайра. Чунки бе Тавҳид инҳо ҳама ба соҳибаш ҳеҷ фойдае надиҳанд. Дар саҳеҳи Бухорӣ аз Муъоз ибн Ҷабал родияллоҳу анҳу ривоят аст: أنَّ رسولَ الله ﷺ لمَّا بَعثَ مُعَاذا رضي الله عنه عَلَى اليَمَن، قال: «إنَّكَ تَقدم على قَومٍ أهل كِتَاب، فَليَكنْ أوَّل مَا تَدعُوهُم إلِيهِ عِبَادَةُ اللّهِ، فَإذَا عَرَفُوا اللّهَ، فَأخبِرهُم أنَّ الله قَد فَرَضَ عَلَيهِم خَمسَ صَلَوَاتٍ فِي يَومِهِم وَلَيلَتِهِم ... Ба дурусти Росулаллоҳ ﷺ замоне, ки Муозро ба Яман фиристоданд, ба ӯ гуфтанд: «Албатта ту ба назди қавме аз аҳли Китоб меравӣ. Бигзор аввалин чизе, ки ту онҳоро ба вай даъват мекунӣ, ягона ибодат кардани Аллоҳ бошад. Агар Аллоҳро шинохтанд, пас онҳоро хабар деҳ, ки албатта Аллоҳ барояшон дар як шабонарӯз панҷ вақт намоз гузоштанро амр кардааст...» Дар ривояти дигар: فَليَكنْ أوَّل مَا تَدعُوهُم إلَى أنْ يُوَحِّدُوا اللّهَ تَعَالَى ... «Аввалин чизе, ки онҳоро ба сӯяш даъват мекунӣ, бигзор Аллоҳро [дар ибодаташон] ягона бикунанд...» @Aslhoi_din 👇👇

#Омӯзишу_таҳқиқи_Тавҳид_роҳест_ба_сӯйи_Ҷаннат Ислом овардани Алӣ ибн Абу Толиб родияллоҳу анҳу. ثم إنَّ عليَّ بنَ أبي طالبٍ جاء بعد ذلك بيَومَينِ فوجدَهما يُصلِّيان، فقال عليٌّ: ما هذا یا محمّد؟ فقال النّبيُّ ﷺ: دينُ اللّٰه الذي اصطفى لنفسِه وبعث به رسلَه، فأدعوك إلى الله وحدَه، و إلى عبادتهِ، و كفرٍ بلّاتِ و العزّى. فقال له علٌّي: هذا أمرٌ لم أسمع به قبلَ اليوم فلستُ بقاضٍ أمراً حتى أحدِّث أبا طالبٍ، فكرِه رسولُ اللّٰه ﷺ أن يفشي عليه سرّه قبلَ أن يستعلن أمره، فقال له: يا عليُّ إذا لم تُسلم فاكثم، فمكث عليٌّ تلك الليلة، ثم إن الله أوقعَ في قلب عليٍّ الإسلامَ، فأصبحَ غادياً إلى رسول الله ﷺ حتَّى جاءه فقال: ما عرضتَ عليَّ يا محمّد؟ فقال له رسول الله ﷺ تشهدُ ألا إله إلا الله وحده لا شريك له، وتكفُرُ باللَّات والعُزى، وتبرأ من الأنداد، ففَعَل عليٌّ وأسلَمَ، ومكث عليٌّ يأتيه على خوفٍ من أبي طالب، وكتمَ عليٌّ إسلامَه ولم يظَهر به. «... Сипас баъд аз ду рӯз Алӣ ибн Абу Толиб ба назди онҳо омад ва онҳоро [Набиӣ ﷺ ва Хадидҷа]-ро дар ҳоли намозхонӣ пайдо кард. Сипас гуфт: «Ин чист эй Муҳаммад?» Набиӣ ﷺ гуфтанд: «Динест, ки Аллоҳ вайро барои Худ баргузида ва бо ҳамин дин Паёмбаронашро фиристодааст. Туро ба сӯйи Аллоҳи ягона ва ба сӯйи ибодати Ӯ ва куфр варзидан ба Лоту Уззо даъват мекунам. Алӣ гуфт: «Ин чизро қабл аз ин рӯз нашунида будам. Ҳеҷ кореро анҷом нахоҳам дод то замоне, ки воқеаро ба Абу Толиб хабар надиҳам. Набий ﷺ аз он ки сирри ӯ пеш аз оғоз шудани даъват, ифшо шавад, ин сухани Алиро кареҳ дид ва ба ӯ гуфт: «Эй Алӣ агар Ислом наёварӣ, пас сукут бикун». Сипас Алӣ шабро дар ҳамон ҷо гузаронд. Ва Аллоҳ азза ва ҷалла Исломро дар қалби Алӣ дохил кард. Саҳар буд, ки назди Росулаллоҳ ﷺ омаду гуфт: «(Дирӯз) аз ман чӣ мехости эй Муҳаммад?». Росулаллоҳ ба ӯ гуфтанд: «Гувоҳӣ медиҳи, ки нест маъбуди барҳақ ба ҷуз Аллоҳ ки ягона асту шарике надорад. Ба Лоту Уззо куфр меварзӣ. Ва аз ҳамаи он чизе, ки ба Аллоҳ баробар мекунанд, бароъат мекунӣ». Ва Алӣ ҳамчунин кард ва Ислом овард»». Дар сираи Муҳаммад ибн Исҳоқ ал-Матувфӣ зикр шудааст. قال سُفيانُ: «أفضلُ العلم العلم بالله، والعلم بأمر الله، فإذا كان العبد عالما بالله، وعالما بأمر الله فقد بلغ، ولم تصل إلى العباد نعمة أفضل من العلم بالله، والعلم بأمر الله، ولم يصل إليهم عقوبة أشدُّ من الجهل بالله، والجهلِ بأمر اللّه» Суфён ас-Саврӣ роҳимаҳуллоҳ мегӯяд: «Афзалтарин илм - ин шинохтани Аллоҳ ва шинохтани амрҳои Ӯ мебошад. Агар банда Аллоҳ ва амрҳои Ӯро шиносад, пас ба дурусти ки ҳидоят ёфтааст. Аз шинохтани Аллоҳ ва амрҳои Ӯ дида, неъмати бузургтаре ба бандагон намерасад. Ва инчунин аз нашинохтан ва ҷоҳил мондан аз Аллоҳ ва амрҳои Ӯ дида ба бандагон азобу уқубати сахте намерасад». قال مالك بن دينار: «خرج أهلُ الدنيا من الدنيا ولم يذوقوا أطيب شيءٍ فيها» قالوا: ومَا هو يا أبا يَحيَى؟ قال: «مَعرِفَةُ اللّٰه تَعَالَى» Молик ибн Дийнор мегӯяд: «Аҳли дунё [беҳтарин] ва покизатарин неъмати вайро начашида дунёро тарк карда рафтанд. Гуфтанд: «Чист вай эй Абу Яҳё? Гуфт: «Маърифатуллоҳ [яъне шинохтани Аллоҳ ва Тавҳиди Ӯ]»». Ба ҳамин монанд дар асари дигар низ аз ибн Муборак роҳимаҳуллоҳ ривоят мешавад. سمعتُ ابنَ المبارك، يقول: «أهلُ الدنيا خرجوا من الدنيا قبلَ أن يَتطعَّموا أطيبَ ما فيها»، قيل له: وما أطيبُ ما فِيهَا؟ قال: «المَعرفةُ باللهِ عزَّ وجلَّ» Ибн ал-Муборак мегӯяд: «Аҳли дунё қабл аз он ки покизатарин неъмати вайро бичашанд, аз дунё баромада рафтанд. Ба ӯ гуфта шуд: «Покизатарин неъмати вай чист? Гуфт: «Шинохтани Аллоҳ азза ва ҷалла»». Ривояти Абу Нуъайм дар «Ҳилятул авлия». أخبرنا سفيان قال: كتب إلي حجاج بن الفرافصة قال: قال بُدَيلٌ: «مَن عَرَفَ رَبَّهُ أحَبَّهُ، ومَن عَرَفَ الدنيا زَهِدَ فيها، ... Будайл мегӯяд: «Касе, ки Робби худро шинохт, пас Ӯро дӯст доштааст. Ва касе, ки дунёро шинохт, пас дар вай зуҳд кардааст». «Зуҳд»-и ибн Муборак سمعتُ أحمد بن عاصم الأنطاكي، يقول: «منْ كانَ بالله أعرفَ كانَ منَ اللهِ أخْوَفَ»، قال أحمدُ: صَدَقَ وَاللهِ. Аҳмад ибн Осим ал-Антокиро шунидам ки чунин мегуфт: «Касе, ки Аллоҳро бештар шиносад, пас ӯ бештар аз Аллоҳ метарсад». Аҳмад гуфт: «Қасам ба Аллоҳ ҳақ аст». «Таъзиму қодрус-солат»-и Марвазӣ.

Пас бидон Аллоҳ мову туро раҳм бикунад. Касе, ки аз Аллоҳ азза ва ҷалла тарсида, барои нафси худ хайрро хостааст, ӯро воҷиб аст то барои омӯхтан ва фаҳмидани ин амр [яъне тавҳидуЛлоҳ], саъю кӯшиш ба харҷ диҳад. Дар акси ҳол ба худ зиён карда ва худ бехабар аст. Ва бидон ки ибодатҳо қабул намешавад, магар ба тавҳид. Пас он шарти дурустии ибодатҳо ва асоси қабули он аст. Ва ибодат, ибодат номида намешавад, магар бо тавҳид, ҳамчуноне ки намоз, намоз номида намешавад, магар бо таҳорат. Пас ҳаргоҳ дар ибодат ширк дохил шавад, ибодат фосид мешавад, ҳамчуноне ки бетаҳоратӣ дар таҳорат дохил шавад. Ва ибодат бетавҳид ширк мегардад, ки амалро фосиду бекор месозад ва соҳибаш аз ҷумлаи ҳамешагонӣ дар Дӯзах мегардад. Тавҳид сабаби амну ҳидоят дар дунё ва охират аст. Ва далел фармудаи Ӯ таъолост: ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ وَلَمۡ یَلۡبِسُوۤا۟ إِیمَـٰنَهُم بِظُلۡمٍ أُو۟لَـٰۤىِٕكَ لَهُمُ ٱلۡأَمۡنُ وَهُم مُّهۡتَدُونَ «Онон, ки имон оварданд ва имони худро ба зулм наёлуданд, амн аз они онҳост ва онҳо ҳидоятшудагонанд». (Анъом:82) Ва мурод ба зулм дар инҷо ширк аст. Пас касе тавҳидро ба ваҷҳи пурра биорад, пас амну ҳидоят аз они ӯст. Ва ширк зулмтарини зулм ва тавҳид адлтарини адл аст. Тавҳид сабаби дохил шудани Ҷаннат ва наҷот аз оташи Дӯзах мебошад. سفيان إبن عيين قال: ما أنعم الله على العباد نعمة أفضل من أن عرفهم لا إله إلا الله فإنّ لا اله إلا الله لهم في الأخرة كالماءِ في الدنيا Суфён ибн Уяйна мегӯяд: «Аллоҳ барои бандагон ҳеҷ неъматеро афзалтар аз Ла илаҳа иллаЛлоҳ дида инъом накардааст. Ба дарусти, ки Ла илаҳа иллаЛлоҳ дар охират барои онҳо ба монанди обест дар дунё». Мақсуд аз сухан ин ки инсон дар дунё чӣ қадар ба об эҳтиёҷ дошта бошад, дар охират ҳам ба Ла илаҳа иллаЛлоҳ мӯҳтоҷ мешавад, ҳатто аз об дида зиёдтар. Пас расулон фиристода нашудан ва китобҳо нозил карда нашудан ва қонунҳо гузошта нашуданд ва халқ офарида нашуд, магар ки Аллоҳ ба ягонагияш парастида ва ибодат карда шавад, на ғайри Ӯ. Имрӯзҳо чӣ гунае, ки ба мо маълум аст, ин душманони Қуръон ва Суннат аз қабили ҷаҳмию мурҷия, суфию қабрпарасту рофизӣ, демократу ҳизби ва ғайра шабу рӯз кӯшиши худро ба харҷ дода истодаанд, ки мардумро аз омӯзиш ва таҳқиқи илми Тавҳид мунҳариф (каҷрав) созанд. Тавҳидро аз дафтари даъват хат зада, муқобили манҳаҷи Қуръон ва Суннат амал карда истодаанд. Бо ин кирдорашон мардумро ба сӯйи ширку куфр ва бидъат даъват намуда ба сӯйи ҷаҳаннам бурда истодаанд. Аллоҳ Таъоло мефармояд: إِنَّ ٱلَّذِینَ كَفَرُوا۟ یُنفِقُونَ أَمۡوَ ٰ⁠لَهُمۡ لِیَصُدُّوا۟ عَن سَبِیلِ ٱللَّهِۚ فَسَیُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَیۡهِمۡ حَسۡرَةࣰ ثُمَّ یُغۡلَبُونَۗ «Ҳаройина, кофирон молҳои худро харҷ мекунанд, то мардумро аз роҳи Аллоҳ боз доранд. Пас зуд бошад, ки моли худро харҷ кунанд, сипас мағлуб шаванд, пас он харҷи кардашуда бар онҳо афсӯс бошад...». [Анфол: 36] Чи гунае, ки аз оятҳою ҳадисҳо ва аз қавли салафи солеҳи ин Уммат ба мо маълум гашт, Тавҳид ин хазинаи пур аз ганҷест, ки агар ҳамаи хазинаҳои рӯйи дунёро якҷо ҷамъ биёваранд дар назди вай ҳеҷ аст. Пас биё Тавҳидро биёмӯз, Робби худро бишнос ва дар ғафлат намон, то аз азоби Ӯ дар амон бимонӣ. Ва Тавфиқу роҳнамоии мо аз ҷониби Аллоҳи мутаъол аст. Бо хости Аллоҳи таъоло дар мавзӯъҳои баъди дар бораи чӣ будани Ла илаҳа иллаЛлоҳ, рукнҳо ва шарҳои вай, Васфи калимаи Ислом аз ҷониби Набий ﷺ ва дигар мавзӯъҳо маълумоти муфассалтар хоҳем овард. Ин шаа Аллоҳ Дар нарш намудани тавҳид саҳми худро бигузоред ва дар аҷру савоб кутоҳдасти накарда, барномаи моро ба дигарон ирсол намоед. @Aslhoi_din 👇👇

#Омӯзишу_таҳқиқи_Тавҳид_роҳест_ба_сӯйи_Ҷаннат 2⃣ Таърифи Тавҳид (Ла илаҳа иллаЛлоҳ) Тавҳид дар луғат:«Масдари ваҳҳада юваҳҳид-уш-шайъ иза ҷаъалаҳу ваҳидан», яъне он чизро якто қарор дод, вақте ки онро якто мегардонад. Мисол, вақте гӯйи: «Аз маҷлис ягон нафар нахезад, магар танҳо Холид». Ту Холидро дар хестани аз маҷлис танҳо қарор додӣ. Тавҳид дар шариат: Аллоҳ Таъолоро дар: 1- Рубубият (Парвардигорӣ). 2- Улуҳият (ягона кардан дар ибодат) 3- Ва асмо (номҳо) ва сифоташ ягона эътиқод карда, ибодат кардан мебошад. Қисмҳои тавҳид Тавҳид ба се қисм тақсим мешавад: 1-Тавҳиди рубубият. 2-Тавҳиди улуҳият. 3-Тавҳиди асмо ва сифот (номҳо ва сифатҳо). Ин қисмҳои сегонаи тавҳид сахт боҳам вобастаанд, ҳар як навъи он аз дигараш ҷудо намешавад, пас нафаре ба навъе аз он имон орад ва ба навъи дигараш имон наорад, муваҳҳид (яктопараст) намебошад. Бояд донист, ки кофироне, ки бо онҳо Росулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам ҷангиданд, ба тавҳиди рубубият (парвардигорӣ) иқрор доштанд. Пас онҳо эътироф доштанд, ки Аллоҳ ҳамон офаридгор, рӯзидиҳанда, зинда гардонанда, миронанда, нафъовару зарардиҳанда аст, ки ҳамаи умурро идора мекунад ва ин эътирофашон онҳоро дар Ислом дохил накард. Ва далел фармудаи Ӯ таъолост: قُلۡ مَن یَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَاۤءِ وَٱلۡأَرۡضِ أَمَّن یَمۡلِكُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَـٰرَ وَمَن یُخۡرِجُ ٱلۡحَیَّ مِنَ ٱلۡمَیِّتِ وَیُخۡرِجُ ٱلۡمَیِّتَ مِنَ ٱلۡحَیِّ وَمَن یُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۚ فَسَیَقُولُونَ ٱللَّهُۚ فَقُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ Бигӯ: «Чӣ касе шуморо аз осмон ва замин рӯзӣ медиҳад? Кист, ки молики шунавоӣ ва биноиҳост? Ва чӣ касе зиндаро аз мурда берун меоварад ва мурдаро аз зинда берун меоварад? Ва чӣ касе кори (ҷаҳон)-ро тадбир мекунад? Пас бедаранг хоҳанд, гуфт: «Аллоҳ». Пас бигӯ: «Оё (аз Ӯ) наметарсед!?". (Юнус:31) وَلَىِٕن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضَ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ یُؤۡفَكُونَ Агар онҳоро бипурси: «Чӣ Касе замину осмонҳоро офаридааст, ва офтобу моҳро мусаххар гардондааст, бедаранг хоҳанд гуфт: «Аллоҳ». Пас чӣ гуна (аз роҳи Тавҳид) гардонида мешаванд? (Анкабут:61) وَلَىِٕن سَأَلۡتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَاۤءِ مَاۤءࣰ فَأَحۡیَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ مَوۡتِهَا لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا یَعۡقِلُونَ Ва агар онҳоро бипурсӣ: «Чӣ Касе аз осмон обро фурӯ овард, ба сабаби он заминро баъд аз мурдани он зинда сохт?», албатта бигӯянд: «Аллоҳ». Бигӯ: «Ҳамд Аллоҳрост». Балки бештари онҳо ба ақл дарнамеёбанд. (Анкабут: 63) Акнун таърифи ҳар қисми он бо баёни далелаш. Навъи тавҳид: Тавҳиди рубубият. Таърифи он: «Аллоҳ азза ва ҷалларо дар Офариниш ва Мулк ва идора кардан ягона эътиқод намудан аст. Ё мегӯем: Аллоҳ азза ва ҷалларо дар феълҳояш ягона эътиқод кардан аст. Мисолҳо бар феълҳояш: Офаридан, Ризқ додан, Зинда гардонидан, Миронидан, Шариъатсоз ё Шариъатгузор (яъне қонунбарор, ҳарому ҳалол кунанда), Фурӯ овардани борон, Рӯйёнидани дарахт...ва ғайри ин. Далели он: أَلَا لَهُ ٱلۡخَلۡقُ وَٱلۡأَمۡرُۗ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَـٰلَمِینَ «Огоҳ бошед, ки Офариниш ва Фармонравоӣ аз они Ӯст, Муборак аст Аллоҳ Робби ҷаҳониён». (Аъроф:54) وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضِۗ «Ва Фармонравоии осмонҳо ва замин аз они Аллоҳ аст». (Оли Имрон:189) Навъи тавҳид: Тавҳиди улуҳият (ягона донистани Аллоҳ дар ибодат, хос намудани ҳама намуди ибодатҳо танҳо барои Ӯ). @Aslhoi_din 👇👇

#Омӯзишу_таҳқиқи_Тавҳид_роҳест_ба_сӯйи_Ҷаннат Таърифи он: «Ягона донистани Аллоҳ азза ва ҷалла дар ибодат». Ба монанди ибодатҳои нусукӣ, аз қабили: «Намоз, рӯза, ҳаҷ, закот, қурбонӣ, таваккул, назр, тарс, умед, муҳаббат...ва ғайри ин. Далелҳо аз Қуръон ва Суннат: Аллоҳ азза ва ҷалла мефармояд: وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِیَعۡبُدُونِ «Ва Ман ҷинну инсро наёфаридаам, магар барои ин ки Маро ибодат кунанд». (Зариёт:56) وَٱعۡبُدُوا۟ ٱللَّهَ وَلَا تُشۡرِكُوا۟ بِهِۦ شَیۡـࣰٔاۖ «Ва Аллоҳро бипарастед ва чизеро бо Ӯ шарик қарор надиҳед». (Нисо:36) Набий ﷺ ба Муъоз ибн Ҷабал (رضِیَ الله عنه) фармуданд: أ تَدْرِي ما حقُّ اللّٰهِ على العِبَادِ؟ «Эй Муъоз! Оё медонӣ Ҳаққи Аллоҳ бар бандагонаш чист?». Гуфтам: «Аллоҳ ва Росулаш беҳтар медонанд». أن يَعْبُدُوهُ ولَا يُشرِكُوا بِهِ شَيئًا Ӯ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) фармуданд: «Ҳаққи Аллоҳ бар болои бандагонаш ҳамин ки онҳо Ӯ Таъолоро ягона ибодат кунанд ва (дар ибодаташон) ҳеҷ чизро шарики Ӯ қарор надиҳанд». أتَدْري ما حقُّ العِبَادِ على اللّٰه إذا فَعلُوا ذلك؟ أن لَا يُعذبَهم «Оё медони ҳаққи бандагон бар Аллоҳ чист? Агар онҳо (ширк анҷом надода бошанд), пас Аллоҳ онҳоро азоб накунад». Ман гуфтам, эй Расулаллоҳ, оё инро ба мардум хабар надиҳам? Фармуданд: «На, хабар надеҳ, вагарна хотирҷамъ шаванд, (яъне ба ҳамин чиз такя карда мемонанд» Ривояти Бухорӣ ва Муслим وَمَاۤ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِیۤ إِلَیۡهِ أَنَّهُۥ لَاۤ إِلَـٰهَ إِلَّاۤ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ «Мо пеш аз ту ҳеҷ паёмбареро нафиристодем, магар он ки ба ӯ ваҳй кардем, ки маъбуди (ҳаққе) ҷуз Ман нест, пас танҳо Маро ибодат кунед». (Анбиё:25) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ «Пас хос барои Парвардигорат намоз гузор ва барои Ӯ қурбонӣ кун».(Кавсар:2) . قُلۡ إِنَّ صَلَاتِی وَنُسُكِی وَمَحۡیَایَ وَمَمَاتِی لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِینَ لَا شَرِیكَ لَهُۥۖ Бигӯ: «Ҳаройина намози ману қурбонии ман ва зиндагии ману марги ман барои Аллоҳ - он Парвардигори оламиён аст. Ӯро шарике нест». (Анъом:162-163) قال عَبدُ اللّٰهِ بن مَسعُودٍ رَضِي اللّٰهُ عَنهُ :لَا يَبلُغُ عَبدُ الكُفْرَ ولإشرَاكَ حَتَّى يذبح لِغَيرِ اللّٰهِ أو يُصَلِّيَ لِغَيرِ اللّٰهِ أو يَدعُو غَيرَ اللّٰهِ Абдуллоҳ ибн Масъуд родияллоҳу анҳу гуфт: «Банда кофир ва мушрик намешавад (яъне ба дараҷаи куфр ва ширк намерасад) то замоне, ки ба ғайри Аллоҳ ба дигаре қурбонӣ накунад ё ба ғайри Аллоҳ намоз нагузорад ё ба ғайри Ӯ ба дигаре дуо накунад». [Ривояти Яҳё ибн Саллам дар тафсири худ] Аз Алӣ родияллоҳу анҳу ривоят аст, ки ӯ гуфт: «Расулаллоҳ ﷺ маро ба чор калима сухан кард: Аллоҳ лаънат кард касеро, ки барои ғайри Аллоҳ мол мекушад, Аллоҳ лаънат кард касеро, ки падару модарашро лаънат мекунад, Аллоҳ лаънат кард касеро, ки бидъаткореро ҷой медиҳад, Аллоҳ лаънат кард касеро, ки аломатҳои заминро тағйир медиҳад». (Ривояти Муслим) Аз Ториқ ибн Шиҳоб родияллоҳу анҳу ривоят аст, ки Расулаллаҳ ﷺ фармуданд: «Марде ба хотири пашшае дохили Ҷаннат гардид ва марди дигаре ба хотири пашшае дохили Дӯзах гардид. Асҳоб гуфтанд: Эй Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ин чӣ гуна аст? Фармуд: «Ду мард ба назди қавме гузаштанд, ки онон буте доштанд. Касе аз назди он қавм намегузашт, то барои он бут чизе қурбонӣ кунад. Пас ба якеашон гуфтанд: Қурбонӣ кун! Гуфт: Ман чизе надорам, ки қурбонӣ кунам. Барояш гуфтанд: «Агарчи пашшае ҳам бошад, қурбонӣ кун! Пас пашшае қурбонӣ кард, пас ӯро раҳо карданд, пас дохили оташи Дӯзах шуд. Ва барои дигарияш гуфтанд: «Қурбонӣ кун! Гуфт: Ман барои ягон чиз ба ҷуз Аллоҳ қурбонӣ накардаам, пас гарданашро заданд, пас дохили Ҷаннат шуд. (Ривояти имом Аҳмад)

ин муллоча наметавонад бахс карда. Шафи бенихоят Айёр аст

@@user-ih1vj3qr2x рост

​@user-ju2bg2ht3eҳами ақли хдт ранги саги девона ҳаст. Ҳаму қори пори, мавлави павлави, мулло, плоҳои басаводт ягон таш ҳрки қати Шафи Айёра надоранд. Ту худат як бесаводи бефаҳми ғуломи арабҳои

Гух хурди у вкл Дора савод Дора ранги шумо киссамусулмон нест

@@instamuz4090 гухи хамин шайтонсифатро ту бихур ки пайрави дори.Ин бесаводи ту тутии яхудихо аст .онхо менависанд ин мехонад .Ку наворхои ин аблахро бодиккат бин .Ин бесавод мегуяд ки дар сураи Иброхим ояти фикр мекунам 56 ..хол он ки сураи Иброхим хамаги 52 оят дорад. Ин донишчахояш назди Курьони азимушшаьн хеч аст Ин гадотабъ мисли Зардушти Талбаки ту иншоаллох шармандаи ду дунё мешавад.Имрузрусу амрикои ба Ислом руй меоранд.Чи бок агар ин русиях шавад.

О наход надони, ки арабу яҳудӣ амакбачаанд?

Кто Абдулло ибни сабаа?

@@subuktagin9909 мунафиқ

@@user-gz8uj3yy8k Кто мунафик, шафи айор или ибни сабаа?

@@subuktagin9909 шафи аёр кофирай мунофик не у абдулох мунофк бд замони Мухаммад с.а.в да бд омад гуфт ма имон овардм неки ай паси паёмбар кор мекад ки бшканемш неки натонист чабраил омад гуф ё расулалох ами одамо мунофик астан итиёт кн

Занхои Расули Худо фохиша буданд О жены Пророка! Если кто из вас совершит Фоҳишаи ошкор, то ее мучения будут удвоены. Это для Аллаха легко. Сураи Аҳзоб (33), ояти 30

Наврузии 2022 дар ноҳияи Балхи(Колхозобод)омада буд.Видиоша нишон дода буд.