Mutaham! Imom al-Buxoriy Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar: “Umar ibn al-Xattob (r.a.) qurg‘oqchilik bo‘lganda, Abbos ibn Abdulmuttalibdan yomg‘ir so‘rashini so‘radi va: “Allohim, biz unga yaqinlik izladik. Payg'ambarimiz orqali siz yomg'ir yog'dirdingiz. Endi biz Payg‘ambarimiz amakilari orqali Senga yaqinlik izlaymiz. Bizga ichimlik bering!” Shundan so'ng yomg'ir yog'a boshladi. "Sahih al-Buxoriy" Javob: Yo'q, unday emas. Bu juda jiddiy masala. Shirkni Allohdan boshqasiga yuzlanishga chaqirgan vahhobiylar musulmonlarning aksariyatini kofir deb biladilar. Ular uchinchi asrdan keyin barcha musulmonlar shirkga kirganliklarini da'vo qiladilar ( Muhammad bin Abdul-Vahhob" kitobiga qarang, 7-10-betlar). Hijoz yurtida - Makka va Madinada vahhobiylar musulmonlar shirkga kirgan deb, musulmonlarni o‘ldirishga, mol-mulkini tortib olishga ruxsat berdilar. Va ikki yuz yil davomida bu muqaddas zaminda musulmonlar qonini to‘kdilar. Vahobiylar musulmonlarning shirkini payg‘ambarimiz kelgunga qadar mavjud bo‘lgan kofirlarning shirkidan ham battarroq deb da’vo qilishgacha borganlar (Qarang: Muhammad ibn Abdul-Vahhobning “Kashfu shshubuhat”, “Majmuatu tavhid” kitobida. ”, 80-bet). Keling, musulmonlarni Allohdan boshqasiga murojaat qilgani uchun shirkda ayblash uchun keltirgan dalillarga bir necha misol keltiraylik. Vahhobiy domlalardan Jamil Zinu o‘zining “Islom aqidasi” kitobining 33-betida Qur’on ma’nosini buzib yozadi. "Allohni qo'yib iltijo qilmaysiz... va agar shunday qilsangiz, albatta, zolimlardan bo'lasiz..." “Zolimlar orasida” ma’nosi butparastlar orasida. Qarang, Allohdan o‘zgaga da’vat qiluvchilarni mushriklar, deb ochiq aytadi. Va dalil sifatida u Qur'onning buzib tarjima qilingan oyatini keltiradi: "Datlamanglar", garchi bu oyatning asl ma'nosi "Ibodat qilmanglar". Kim ishonch hosil qilishni xohlasa, “Tafsirul Jalolayn” (282-bet), “Tabariy” (6-jild, 618-bet) yoki boshqa tafsirlarga qarang. Vahobiylar Qur'onning Allohdan boshqasiga sig'inish qoralangan oyatlarini ataylab buzib, da'vatning haromligiga dalil sifatida keltirmoqdalar. Santladlik Bagovuddin aytadi: "Nima duo qilinsa, Allohdir". Biz Alloh va musulmonlar oldida guvohmiz, uning bu so'zlari yozilgan videotasvir mavjud. So‘zlarining ma’nosi esa, nima desangiz, Allohdir. Bular. Unga sig'inuvchi bo'lasiz va shuning uchun shirkga tushasiz. Jamil Zinu “Islom aqidasi” kitobida o‘lik yoki g‘oyibga duo qilganlarning hukmi qanday, degan savolga javob berar ekan, shunday yozadi: "Bunday da'vat eng og'ir butparastlikdir." Va u darhol oyatning buzib talqinini beradi (43-betga qarang). Xuddi shu sahifada hadisning asl ma’nosini buzib: “Kim Allohdan o‘zgani duo qilib vafot etsa, do‘zaxga tushadi”, deb yozadi. Bir so‘z bilan aytganda, Jamil Zinu, Bagavddin Santladinskiy va boshqa vahhobiylar yozgan hamma narsa Allohdan o‘zgani da’vat qilgan har bir kishi kofir, degan fikrga borib taqaladi. Vahhobiylar yetakchisi Muhammad binu Abdulvahhob o‘zining “Navokizul Islom” risolasida shunday yozadi: “Kim o‘zi bilan Alloh o‘rtasida vositachilik qilsa, yordamga chaqirsa va shafoat so‘rasa, u kofir bo‘ladi” (“Majmuatu tavhid” ga qarang. 37-bet). Bog‘avddin Santladinskiy Ibrohim O‘tar masjidida so‘zlagan: “Kimki Payg‘ambardan shafoat so‘rasa, shirkga kiradi”. Xo'sh, kimgadir murojaat qilish hali ham shirk hisoblanadimi? Yo'q. Va buning isboti bor. Birinchisi: Har bir musulmon namozda Attahiyat namozini o‘qiyotganda Payg‘ambarimiz alayhissalomga “Assalomu alayka ayuhannabiyu...” deb duo qiladi, ya’ni: “Ey Payg‘ambar, sizga salom”. Bu musulmonning Allohdan boshqa dinga kirishi, ya'ni. vafotlaridan keyin Payg'ambarga murojaat qiling. Namozda bu so'zlarni aytmagan musulmon yo'q, bundan tashqari bu so'zlar aytilmasa namozi sahih bo'lmaydi. Jamil Zinu yozadiki, o‘lik va g‘oyibni chaqirish qabr shirkidir. Agar shunday bo'lsa, vahhobiylarga ergashib, namozda "Attahiyat" namozini o'qib bo'lmaydi. Agar bundan keyin vahhobiylar odatdagidek shirk chaqiruv emas, iltimos, deb hilpirasa, bunga ishonchli javob ham bor. Xalifa Umar As’hab (r.a.) davrida qattiq qurg‘oqchilik bo‘ldi, keyin Payg‘ambar alayhissalomning sahobalari Bilol binu Horis Payg‘ambarning qabriga borib: “Yo Rasululloh! Ummat uchun yomg‘ir so‘raysiz, ular halok bo‘ladilar”. Buni Umar ashob ko‘rdi, boshqa ashoblar ham ko‘rdilar. Va ulardan hech biri Bilolni marhum Payg'ambardan so'ragani uchun kofir demadi. Kim haq, Ashabiymi yoki Vahobiymi? Bilol haqidagi bu voqeani Imom Bayhakiy sahih isnod (manba, rivoyat zanjiri) bilan yetkazgan. Ibn Kasirning “Al-bidoyat va-nnichoyat” kitobida bu haqda batafsil so‘z boradi. Bu voqea Imom Buxoriyning “Tarix” kitobida ham bayon qilingan. Asqalaniy uni o'zining "Fathul Bari" kitobida ham eslatib o'tadi. Tojuddin Subukiy, Ibnu Abdul-Boriy, Ibnu Umar Tamimiy, Kastaloniy va Zarkoniylar ham shunday deydilar
Imom al-Buxoriy Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar: “Umar ibn al-Xattob (r.a.) qurg‘oqchilik bo‘lganda, Abbos ibn Abdulmuttalibdan yomg‘ir so‘rashini so‘radi va: “Allohim, biz unga yaqinlik izladik. Payg'ambarimiz orqali siz yomg'ir yog'dirdingiz. Endi biz Payg‘ambarimiz amakilari orqali Senga yaqinlik izlaymiz. Bizga ichimlik bering!” Shundan so'ng yomg'ir yog'a boshladi. "Sahih al-Buxoriy" Javob: Yo'q, unday emas. Bu juda jiddiy masala. Shirkni Allohdan boshqasiga yuzlanishga chaqirgan vahhobiylar musulmonlarning aksariyatini kofir deb biladilar. Ular uchinchi asrdan keyin barcha musulmonlar shirkga kirganliklarini da'vo qiladilar ( Muhammad bin Abdul-Vahhob" kitobiga qarang, 7-10-betlar). Hijoz yurtida - Makka va Madinada vahhobiylar musulmonlar shirkga kirgan deb, musulmonlarni o‘ldirishga, mol-mulkini tortib olishga ruxsat berdilar. Va ikki yuz yil davomida bu muqaddas zaminda musulmonlar qonini to‘kdilar. Vahobiylar musulmonlarning shirkini payg‘ambarimiz kelgunga qadar mavjud bo‘lgan kofirlarning shirkidan ham battarroq deb da’vo qilishgacha borganlar (Qarang: Muhammad ibn Abdul-Vahhobning “Kashfu shshubuhat”, “Majmuatu tavhid” kitobida. ”, 80-bet). Keling, musulmonlarni Allohdan boshqasiga murojaat qilgani uchun shirkda ayblash uchun keltirgan dalillarga bir necha misol keltiraylik. Vahhobiy domlalardan Jamil Zinu o‘zining “Islom aqidasi” kitobining 33-betida Qur’on ma’nosini buzib yozadi. "Allohni qo'yib iltijo qilmaysiz... va agar shunday qilsangiz, albatta, zolimlardan bo'lasiz..." “Zolimlar orasida” ma’nosi butparastlar orasida. Qarang, Allohdan o‘zgaga da’vat qiluvchilarni mushriklar, deb ochiq aytadi. Va dalil sifatida u Qur'onning buzib tarjima qilingan oyatini keltiradi: "Datlamanglar", garchi bu oyatning asl ma'nosi "Ibodat qilmanglar". Kim ishonch hosil qilishni xohlasa, “Tafsirul Jalolayn” (282-bet), “Tabariy” (6-jild, 618-bet) yoki boshqa tafsirlarga qarang. Vahobiylar Qur'onning Allohdan boshqasiga sig'inish qoralangan oyatlarini ataylab buzib, da'vatning haromligiga dalil sifatida keltirmoqdalar. Santladlik Bagovuddin aytadi: "Nima duo qilinsa, Allohdir". Biz Alloh va musulmonlar oldida guvohmiz, uning bu so'zlari yozilgan videotasvir mavjud. So‘zlarining ma’nosi esa, nima desangiz, Allohdir. Bular. Unga sig'inuvchi bo'lasiz va shuning uchun shirkga tushasiz. Jamil Zinu “Islom aqidasi” kitobida o‘lik yoki g‘oyibga duo qilganlarning hukmi qanday, degan savolga javob berar ekan, shunday yozadi: "Bunday da'vat eng og'ir butparastlikdir." Va u darhol oyatning buzib talqinini beradi (43-betga qarang). Xuddi shu sahifada hadisning asl ma’nosini buzib: “Kim Allohdan o‘zgani duo qilib vafot etsa, do‘zaxga tushadi”, deb yozadi. Bir so‘z bilan aytganda, Jamil Zinu, Bagavddin Santladinskiy va boshqa vahhobiylar yozgan hamma narsa Allohdan o‘zgani da’vat qilgan har bir kishi kofir, degan fikrga borib taqaladi. Vahhobiylar yetakchisi Muhammad binu Abdulvahhob o‘zining “Navokizul Islom” risolasida shunday yozadi: “Kim o‘zi bilan Alloh o‘rtasida vositachilik qilsa, yordamga chaqirsa va shafoat so‘rasa, u kofir bo‘ladi” (“Majmuatu tavhid” ga qarang. 37-bet). Bog‘avddin Santladinskiy Ibrohim O‘tar masjidida so‘zlagan: “Kimki Payg‘ambardan shafoat so‘rasa, shirkga kiradi”. Xo'sh, kimgadir murojaat qilish hali ham shirk hisoblanadimi? Yo'q. Va buning isboti bor. Birinchisi: Har bir musulmon namozda Attahiyat namozini o‘qiyotganda Payg‘ambarimiz alayhissalomga “Assalomu alayka ayuhannabiyu...” deb duo qiladi, ya’ni: “Ey Payg‘ambar, sizga salom”. Bu musulmonning Allohdan boshqa dinga kirishi, ya'ni. vafotlaridan keyin Payg'ambarga murojaat qiling. Namozda bu so'zlarni aytmagan musulmon yo'q, bundan tashqari bu so'zlar aytilmasa namozi sahih bo'lmaydi. Jamil Zinu yozadiki, o‘lik va g‘oyibni chaqirish qabr shirkidir. Agar shunday bo'lsa, vahhobiylarga ergashib, namozda "Attahiyat" namozini o'qib bo'lmaydi. Agar bundan keyin vahhobiylar odatdagidek shirk chaqiruv emas, iltimos, deb hilpirasa, bunga ishonchli javob ham bor. Xalifa Umar As’hab (r.a.) davrida qattiq qurg‘oqchilik bo‘ldi, keyin Payg‘ambar alayhissalomning sahobalari Bilol binu Horis Payg‘ambarning qabriga borib: “Yo Rasululloh! Ummat uchun yomg‘ir so‘raysiz, ular halok bo‘ladilar”. Buni Umar ashob ko‘rdi, boshqa ashoblar ham ko‘rdilar. Va ulardan hech biri Bilolni marhum Payg'ambardan so'ragani uchun kofir demadi. Kim haq, Ashabiymi yoki Vahobiymi? Bilol haqidagi bu voqeani Imom Bayhakiy sahih isnod (manba, rivoyat zanjiri) bilan yetkazgan. Ibn Kasirning “Al-bidoyat va-nnichoyat” kitobida bu haqda batafsil so‘z boradi. Bu voqea Imom Buxoriyning “Tarix” kitobida ham bayon qilingan. Asqalaniy uni o'zining "Fathul Bari" kitobida ham eslatib o'tadi. Tojuddin Subukiy, Ibnu Abdul-Boriy, Ibnu Umar Tamimiy, Kastaloniy va Zarkoniylar ham shunday deydilar
