Азыркы замандын акындары жакшы. Эң мыкты аткаруучу, төкмө ж.б. Бирок эмнегедир Алымкул, Барпы, Жеңижок акындарга жете албайт. Уулу муундун акындарынын деңгээлине жете болсоңор деп каалайт элем.
Омур бар жерде ажал бар, Озокту узор тажал бар. Уксанар айтып берейин, Улук,кичик жарандар. Омурго ажал дос эмес, Омурдун жолу бош эмес. Омур деген жарык Кун, Олум деген кара Тун. Омур жандын умуту, Олум жандын куйуту. Корунбос козго ажалдын, Копко сырын чечейин. Чече албасам ошону, Ырчылыктан кечейин. Жолдошун болуп куну Тун, Жанында журот бул ажал. Тамырына таркаган, Канында журот бул ажал. Парвана болуп айланып, Башында журот бул ажал. Кабагындын ортосу, Кашында журот бул ажал . Иче турган дайыма Ашында журот бул ажал. Жаны бирге дос эмес Касында журот бул ажал. Овозкердин ордосу Тунокто журот бул ажал. Омурундун олчому Журокто журот бул ажал. Чапанын болуп жармашып Жонунда журот бул ажал. Баса турган кунуго Жолунда журот бул ажал. Мандалактын гулундой Баш айынын турундой Корор коздун чырагы Конулдун тунук булагы Азиз жанын соолоту Ата-эненин доолоту Балдарда журот бул ажал. Кызгалдактын гулундой Кызыл килем турундой. Орулгон олон чачы бар Комурдой кара кашы бар. Жайнаган гулдун бурагы Ата-эненин ынагы Кыздарда журот бул ажал. Арстанга кучу Тен Акылынан иши Тен Мыктылыгы туркуктой Алгырлыгы буркуттой Журогундо орту бар Жан тенелгис эрки бар. Жигитте журот бул олум.
АЖАЛ Автор: Барпы Алыкул уулу Аткаруучу: Асылбек Марат уулу Өмүр бар жерде Ажал бар, Өзөктү үзөөр тажаал бар. Уксанар айтып берейин, Улук,кичик жарандар. Өмүргө Ажал дос эмес, Өмүрдүн жолу бош эмес. Өмүр деген -жарык күн, Өлүм деген-кара түн. Өмүр - жандын үмүтү, Өлүм - жандын күйүтү. Көрүнбөс көзгө Ажалдын, Көпкө сырын чечейин. Чече албасам ошону, Ырчылыктан кечейин. Жолдошуң болуп күнү-түн, Жаныңда жүрөт бул Ажал. Тамырыңа таркаган, Каныңда жүрөт бул Ажал. Пармана болуп айланып, Башыңда жүрөт бул Ажал. Кабагыңдын ортосу- Кашыңда жүрөт бул Ажал . Иче турган дайыма Ашыңда жүрөт бул Ажал. Жаны бирге дос эмес, Касыңда жүрөт бул Ажал. Орозгериң ордосу- Түнөктө жүрөт бул Ажал. Өмүрүңдүн өлчөмү, Жүрөктө жүрөт бул Ажал. Чапаның болуп жармашып, Жонуңда жүрөт бул Ажал. Баса турган күнүгө, Жолуңда жүрөт бул Ажал. Мандалактын гүлүндөй, Башайынын түрүндөй. Көрөр көздүн чырагы, Көңүлдүн тунук булагы. Азиз жаның сөөлөтү, Ата-эненин дөөлөтү- Балдарда журот бул Ажал! Кызгалдактын гүлүндөй, Кызыл килем түрүндөй. Өрүлгөн олоң чачы бар, Көмүрдөй кара кашы бар. Жайнаган гүлдүн бурагы, Ата-эненин ынагы- Кыздарда жүрөт бул Ажал! Арыстанга күчү тең, Акылынан иши тең. Мыктылыгы - түркүктөй, Алгырлыгы - бүркүттөй. Жүрөгүндө өртү бар, Жан теңелгис эрки бар- Жигитте жүрөт бул Өлүм! Шыңга бойлуу, кара көз, Бала кыял, сылык сөз. Күлкүгө ынак,кайгы жок, Күлпөтүндө айыбы жок. Сылыктыгы - жибектей, Сымбатын көрсөң чүрөктөй- Келинде жүрөт бул Ажал! Ак сакалы жайкалган, Азада бою кайкайган. Балдарын көрүп кубанган, Байге алгансып дубандан. Кайда барса жолу ачык, Карыптарга колу ачык- Атаңда жүрөт бул Ажал! Жыл, он эки ай көтөргөн, Жыла басып жөтөлгөн. Толук бир жыл сүт берген, Торолтуп сага күч берген. Адам кылган акыры, Ар баланын жакыны- Апаңда жүрөт бул Ажал! Өйдө болсоң өбөгүң, Ылдый болсоң жөлөгүң. Учайын десең канатың, Уга турган санатың. Тай кулундай тебишкен, Талашып эмчек эмишкен- Тууганда жүрөт бул Ажал! Издегени - жамандык, Ичи толгон арамдык. “Кара” деген агыңды, Кашайткан сенин жаныңды. Коко тикен жолуңда, Котур ташы колунда- Душманда жүрөт бул Ажал! Ажалдан кимдер кутулган? Амалсыз баары тутулган: Карыны алган, жашты алган, Калк ичинде башты алган. Аялды алган, кызды алган, Акмакты алган, узду алган. Ооруну алган, соону алган, Өчөгүшкөн жоону алган. Карыпты алган, байды алган, Канча түркүн жанды алган. Барча жанга жай берген, Жердин койну кең экен. Калыстыкты көрсөткөн, Каргаша Ажал чеп экен. Бай-кедейин ылгабай, Кары-жаш деп кыйнабай. Баарына Ажал тең экен!
