Кога тръгнах Цвето, во тугина* дребни солзи ти ронеше Дребни солзи, Цвето, ти ронеше и во очи се колнеше, дека* верна, Цвето, ке ми бидеш кукя* и деца ке ми гледаш Но во тебе, Цвето, не верувах* право назад си се вратих* Кога дома, Цвето, си пристигнах беше полнощ поминало Врата беше, Цвето, затворена, дечинята* позаспали Главата ти беше завъртена, со комшия пируваше Ти кафенце, Цвето, му правеше бело лице ти му беше Така ли ме, Цвето, мене чекаш? Така ли ми деца гледаш? Право назад, Цвето, яс се вратих, со судбина* се помирих Ти во сърце болка ми остана за моите мали деца Како знаеш, Цвето, така прави, ти за мене немой* мисли
