Дзе жывуць міністры і сілавікі Лукашэнкі: знайшлі замену Драздам 

Все четко своим прикорытникам нахаляву участки по сто тысяч долларов, а для остальных Закон.

Вось гэта жыцце, а тут як сабака працуеш на 2 працах, каб было чым дзяцей накармiць, ласунак купiць i у куратнiк у 48 м, адпачываць!!! 😮

Во, пагэтаму яны и гатовы горла перагрызци кожнаму, хто пасмее нават падумаць аб чэсных выбарах.

Вось добра, i шукаць не трэба---усе у адным слоiку! Файна!

Дзякуй Наша Ніва за цікавы і карысны выпуск. Жыве Беларусь!

Всё будет конфисковано в пользу самых незащищённых слоёв населения и пострадавших от режима. Деньги, недвижимость, машины... Всё до копейки.

Безопасность Европы и мира в целом это развал MOSCOW Horde (орды 🇷🇺 ) ...

Интересно где живет соловей беларуской эстрады - Саладуха?Покажите пожалуйста…

Походу у полка уже есть посёлок где им можно будет переночевать да и остаться с пропиской.

Mой сын кажа : мангола - мaскавіцкая (ардынская) мова ўвогуле не патрэбна будзе ў жыцці. Калi знiкне лукавы пра - маскоўскі тыран, у Беларусi (ВКЛ) будзе літвінская ( беларуская ) мова, а калi прыйдзецца жыць за мяжой, то будзе патрэбна мова той зaмежнай краiны. А для паразумення з iншаземнымi сябрамі , патрэбна ангельская, польская цi ўкраінская.

Лука слышит,или не слушает,знает или не знает. Крысоловки это оружие и иметь его обязанность каждого гражданина.

И координаты пожалуйста, может дрон российский туда залетит....)))))

Это началось не с 2000-ых, а с 1992г, те кто у власти торговали своими привилегиями всегда, поэтому и разрушился как карточный домик СССР, которого боялись во всем мире.

Показанные дома чиновников,говорят о дифиците строительных материалов отсталости и бедности тяп-ляп.....За ложь не судят !

Пытанне. Не. Дзе. Жывуць. А. Што. Зрабили. Для. Краины. И. Скольки. Маюць.

В России в каждом обл.Центре таких посёлков по несколько.

Увага. Я.Лёсік у сваёй Граматыцы дае ў выключэньні толькі тры словы роднага склону, множ.ліку з канчаткам “ЕЙ” - “гасьцЕЙ, лапцЕЙ, людзЕЙ” - астатнія канчаткі для назоўнікаў родн.склону, множ.ліку будуць - “аў, яў, оў, ёў”. Я.Станкевіч, С.Станкевіч даюць адпаведнае напісаньне назоўнікаў у родн.склоне мн.ліку канчаткі “аў, яў, оў, ёў”, але Я.Станкевіч дае таксама й ніякі канчатак “і” - “няма людзі, няма дзеці”, але тут немагчыма б было сказаць - “няма ветэраны”… Канчатак “ЕЙ” назоўнікаў мн.ліку, родн.склону, ўзяты і ўнятроны ў нашу Мову - “с Русского (Московского) Языка” і Украіньскай мовы, “наркамаўкай” у 1933 року… Прыклады, дзе можна, а дзе нельга ўжываць мадальнае слова "шмат" з’ памяншальным - “шматок” і дзеясловам “шматаць”… Сайт - «Зноў шмат людзей прыйшло на сход." У горадзе (замест - “месьце”… наша “места” - “гОрОд”-рус.) прайшоў шматлюдны агітацыйны мітынг.”… Замест - “Мноства люду зноў прыйшло на сход."; У месьце прайшоў многалюдны мітынг…”. Сайт - «Паглядзіце, як нас шмат, наш бел-чывона-белы анёл усё яшчэ над намі»… Замест - “Паглядзіце, як багата (многа) нас, а наш бел-чырвона-белы анел лунае над намі!”… Сайт - “На пахаван'ні К.Каліноўскага ў Вільні было шмат людзей.” Замест - "У Вільні, на пахаван’ні паўстанцаў К.Каліноўскага было мноства (процьма, безьліч, дужа багата) люду (народу).!... Сайт - “У Беларусi шмат добрых людзей, якім хочацца дапамагчы будаваць лепшую краіну.”. Замест - “У Беларусі даволі добрых людзей, якія гатовыя будаваць годную краіну.”. Сайт - "Шмат людзей вераць у цыфры, якія дае Міністэрства Аховы Здароў’я па пандэміі каронавіруса.". Замест - “Многія людзі вераць у цыфры…”. Сайт - “У нас вельмі шмат праблем.". Замест - “Маема багата (безьліч) прабемаў; Маема задужа праблемаў; Маема мноства праблемаў.”… Сайт - “Я шмат думаў чаму ў Беларусі так няшмат лекараў гавораць праўду пра каронавірус…” Замест - “Я многа думаў - чаму ў Беларусі так мала лекараў гавораць праўду…”. Але тое - “шмат думаць” - немагчыма нават і... перакласьці! І - “шмат людзей, шматлюДЗЬДЗе”… Дзевяціпядзевае (дзевяць зычных літар узапар, чога няма ў нашае Мове) - ”Шмат/люДЗЬДЗе” - гэта моўны зяляпон апошняй ступені! Журналісты (а за імі - народ) лепяць слова “шмат” дзе папала пэўна ў мэтах скарачэньня або проста ня ведаючы іншых словаў, якія адпавядаюць сэнсу - “многа”. Але калі журналістаў вабяць такія скарачэньні з 4-х літар, як - тое “шмат” дык ад мову нашу, якая ў сучаснасьці… ледзве жыве, чакае скон!.. Паўтараю - нямашака ў нашае Мове такіх вычварных выразу, а дакладней - моўных заляпонаў - "шмат людзей, штат дзяцЕЙ, шмат ветэранаў, шматлюдна, шматлюДЗЬДЗе"! Але ў мове маема - “шмат сьвіньняў”… Як ня мае быць і тога - “судЗЬДЗя” (“от московского (русского…) - СУД, СУДья, СУДить (оСУЖДать) СУДьба…”, якія маюць мангольскі корань “СУД”. Усе маскоўскія словы, што маюць корань “СУД” - “го/СУД/АР/ство, гоСУДарь, СУД, СУДья, СУДить, соСУД, соСУДы, СУДно, СУДьба…” маюць мангольскае паходжаньне. У мове маема слова “сталецьце” (як маема слова “ліхалецьце”), ані васьміпядзевае, вычварнае - “СТаГо-ДЗЬДЗе” - паўтараю 9 зычных літараў запар”.. Сам народ такога ж… не выдумляў! Дый ані адзін шкаляр ніколі не запам’ятае гэткага вычварнага - “стагоДЗЬДЗе, суДЗЬДЗя, асяроДЗЬДЗе”… Слову “асяроДЗЬДЗе” варта надаць мужчын. род - “асяродак”… Ды ня толькі варта, а трэба зьвярнуць у мову слав’яньскія словы “Сонд, Сондз’я, Сондзі, Сондзіць” (Pol. - sąd, sędzia), ані ўжываць маскоўскія словы з мангольскімі каранямі “CУД, СУДЗЬДЗя (тут 7 (сем) зычных літар узапар), СУДзіць, СУДЗебны”. Мангол. - “шУУх” - “суд”(рус.-москов.)… Так званае “русское” - “таз, тазик, тазовый, тазобедренный, суд, судья, сосуд/ы, утка, халат, штаны, бахилы, койка, тормоз (заторможенное состояние)” - гэта ўсе словы татара-мангольскай крыніцы. Укр. - “таз, тазик, тазовий, тазостегновий, суд, суддя, судина, качка, халат, штани, бахіли, ліжко, гальмо (гальмований стан)… Чатыры ж або пяць літар узапар у нашай мове ўжываецца (без скарачэньня) толькі ў словах незвычайнага й надзвычайнага становішча - “СКВБа, ЗДРада, ЗДРаньцвелы, заЙЗДРасьць, дзікуНЬСТВа, паскуДЦТВа, п’яНЬСТВа, ЗЬДЗек, СКВар, глуПСТВа, невуЦТВа, выроДЗЬДЗЕ, вычваРСТВа…” і г.д.

Спасибо за каастовую кадастровую систему, пробка подарок из Африки

За какие заслуги перед народом чиновничество и силовики живут в невероятной роскоши ??? Они что экономику подняли ,предприятия новые открыли и создали рабочие места для простого народа ? Может инвистиции в страну привлекли или уровень жизни и зарплаты простому народу подняли ,,?За что и почему им платят астрономически высокие зарплаты ?

Там на повороте на этот поселок раньше плечевые стояли , а возили их в лесок за водосховишча на прыватную бяседу )))

ВеснЯнка ☝️🖐️

Дзякую за вашу працу 👍

Охрану на каждом углу не поставишь.Дорого.

“Неяк у Рыме пры сціжме людзей незлічонай Сведкам відовішча быў я - бою быкоў на арэне…” -- Песьня пра зубра» - Мікола Гусоўскі. Сьціжма народу. Згубленае наша слова “сьціжма”, якое адчуваецца сучасным. Слова “сьціжма” пішама з’ літарай “ь” (мяккі знак) або з дыякрытычным знакам - “с’ціжма”. Блізка да слова “сьціжма” маема словы “с’цісла, с’ціснуць,”. Сэнс слова “сьціжма” - ў сьцісласьці адноснай вагі або сьціжма народу, бо ен сьціснуты… Слова “сьціжма”, якое М.Гусоўскі ўжыў ў сваей паэме “Песьня пра Зубра” няма ні ў адным нашым Слоўніку (маю на ўвазе Слоўнікі 20-30-х рокаў). Запомненае слова (паэма Песьня пра Зубра была напісана М.Гусоўскім на Лаціне), якое варта ўзгадаць і зьвярнуць у Мову. Мо’ варта падумаць папярэдне, чым паўсюдна, дзе папала, ўсталяць “унівэрсальнае” слова “ШМАТ”, якое "вабіць" журналістаў і ня толькі - чатырма літарамі і якое мае ўжывацца толькі ў мадуляцыі з’ іншымі словам - “шматкроп’е, шматчасовы, шматгранны, шматбаковы”… Але журналісты ўжываюць слова “ШМАТ” паўсюдна, без разбору, якраз да люду, нібы ў Мове нашае маецца толькі адзінае (“единственное-рус.”) слова “шмат” і больш няма словаў, якія адпавядаюць сэнсу "многа"!.. Словы нашай мовы - "многа, мноства, множыць, памнажаць, множыцца..." У мове Польскай - "mnogi, mnożyc, mnożyc się, mnostwo". У мове Украінскай - “багато, безліч, множити, множити, множити...” "В Русском (Московском) Языке» - "много, множество, множить, умножать, множиться". Калі ж слова "шмат" вабіць журналістаў усяго ЧАТЫРМА літарамі дык “такім скарачэньнем” яны шматуюць (ірвуць), падразаюць багацьце Нашай Мовы! Нашыя словы, якія адпавядаюць сэнсу слова “многа” - “многа, мноства, безліч, багата, процьма, нязьлічона… сьціжма”... “Багата людзей” або “дужа багата людзей” або "вельмі багата людзей" або “велікая лічба людзей” або “задужа багата людзей”, “процьма люду”... Як бачыма - сказы пастроены бяз ужытку мадальнага слова “Шмат”. Але, ў Мове зусім запомненыя словы "дужа, задужа, багата, процьма, многа…”, бо седня не ўжываецца сама Мова “Беларуска-Расійскі Слоўнік “Байкова-Некрашэвіча” дае - “Як дуж - колькі есьць сілы, колькі змогі стае.” Дужа” - надта, вельмі, надзвычай. “Ен быў дужа зьдзіўлены…”. “Duźo ludzi -pol.”; “Дужа люду -б.л.р.”, ані вычварнае - “шмат людзей”! Дарэчы. У Мове маje быць - “сёдня”, ані наркамаўскае - “сёННя” (тады ж - “сёНЬНя”) ў якім згублена слова “дзень”! У мое маje быць “се-дня”, як і “што-дня”. Нашыя словы “багаТЫР” (як маема ў мове - “манасТЫР, праваДЫР”), багатырка, багаты (сынонім -заможны), багацьце” паходзяць ад слова “Бог” і ня мае ніякага дачынен’ня да маскоўскага слова - “Богатырь”, якое паходзіць з мангольскага - “багатур, баатар” - Улаанбаатар (Улан-Батор, “баатар, батыр” - “герой”. Татар. -“баһадир, батыр” - “волат, асілак”. З прычыны абмежаваных ведаў прыроднай нашай Граматыкі, як і праўдзівага Слоўніку, Мова наша седня абмежавана, мо’ адзінкамі знаўцаў Мовы бо Мову Родную ня ўжывае Сам Народ з-за многіх прычынаў!.. То’му седня чуема толькі нейкае слабае падабенства Мовы Вялікалітоўскай (“бела… рускай”), але ня чуема самой Мовы Вялікалітоўскае (Літоўскай)?!..

Выдатна будзе прыцэлицца!

Таксама Слоўнік Байкоў - Некрашэвіч дае пераклад слову “много”(рус.) - “многа, шмат, багата, гібель, страх”, (словы “гібель, страх” даюцца як іншасказальнасьць, якая рэдка ўжываецца ў нашай мове). Наша Мова ма'е слова - "багата", якое паходзіць ад слова "Бог" - багата, багац'це, багаты, багатыр (заможны чалавек). Разгледзема далей мадальнае слова “шмат”. Ад тога “шмат” маема - “шматок, шматочак, шматаць” перакладаюцца, адпаведна, на "Московский (русский...) Язык" - “кусок (много), кусочек (мало), рвать". У Мова маема выразы - 1. "Шмат (многа) сала. шматок, шматочак (малы кавалачак) сала”. 2, “Адкусіць шмат (“кусок-рус.”) пірага” і далей - "шматок нітак, шматок матэр’ялу, шматок зяляніны (гародніны)"… У Мове так-жа маема - “ашматка, ашматкі (ашмотка, ашмоткі)” - ануча, акраўкі, рвана’я дзяруга ці акраўкі дзяругі; рус-«тряпка, обрезки». Далей маема - “шмотка, шмацьце” - ануча ці сучасн.пераносн. - “адзежа”. Далей маема - “шматаць, абшматаць” - рваць (ірваць), абарваць… Pol. . - szmata, szmatowka [шмата, шматоўка] - ануча. "Шмат, шматок, шматочак" - абрывак, кавалак чо’га-не'будзь (мага казаць - “чаго'- небудзь" - дыял.), шматаць - ірваць… “Пёс шматае анучу = Пёс ірве анучу = Пес расшматаў, парваў анучу”… Увага. У нашай Мове слова “дзярмо” ма’е сэнс слова “дзяруга”- грубая (саматканная) мяшкавіна або грубая по’сьцілка. “Вазьмі якое дзярмо (дзяругу), шмацьцё ды вытры ногі.”. Маскоўскае слова “дерьмо” ў Нашай Мове будзе - “друхло”(гаўно) - г.зн. “другасны, прадукт адкіду” . Працягнем адмены (“вариации” - фр. - variation) са словам “шмат”... “Шмат” - “много”, “шматок” - “немного, “шматачак” - “мало”. Калі ж кажама - “шмат людзей”, тады ж маема адпаведна і - “шматок людзей, шматочак людзей”!.. Сэнс сказаў, сфармаваных з мадальным словам “шмат” (“шмат думаць, шмат людзей, шмат дзяцЕЙ, шмат ветэранаў, шмат лекараў, шмат с?цягоў) падразумевае - “ІРВАЦЬ” (“ШМАТАЦЬ, ІРВАЦЬ” - адное й тое ж). Адпаведна маема ж і непісьменнае - “шмат людзей = кавалак людзей” (“кусок людей-рус.») і далей - “шмат дзяцЕЙ=кавалак дзяцЕЙ” (“кусок детей-рус.”), “шмат ветэранаў=кавалак ветэранаў” (“кусок ветеранов-рус.”), “шмат лекараў=кавалак лекараў” (“кусок врачей-рус.”), “шмат Сцягоў=кавалак СЦягоў” (“кусок, куски флагов-рус.”)… Заўвага. Словы “сЬцяг” пішама з' літарай "Ь" (маккі знак) як і - “сьвята, сьвітанак, сьнедаць” і г. д. маюць мець літару "Ь" (мяккі знак), які можна замяс'ціць крэскай - "с'цяг, с’вята, с’недаць”. У нашае Мовы ня мае быць этычна такога - “шмат людзей, шмат дзяцей, шмат ветэранаў, шмат с?цягоў”… Мае быць Культура Мовы, ані механічнае, бяздумнае капі’яваньне журналістамі “беларускіх сказаў”… “с русских предложений”! А працэс напісан’ня журналістамі артыкулаў “Бела-рускай мовай”, пэўна такі - спачатку “в голове журналіста строятся "фразы" на русском языке”, а затым тыя "фразы", па-лекалах “российской грамматики” пераносяцца куцымі, роднымі словамі, на паперу… Бязглуздае й паўсюднае ўжываньне мадальнага слова "ШМАТ" ўмаляе, карнае дыж прыніжае нашу найбагацейшую Мову!

Вельмі цікава, як жывуць жывёлы ўлады

Недахоп ведаў вядзе да ўбоства, да галечы да адступу (да рэгрэсу) грамадцтва. Хіндуская догма. Мадальнае слова "ШМАТ"... “Шмат думак, шмат мараў, шмат сала, ашмотка, шмацьцё, шмат людзей, шмат ветэранаў…”… Тут ўжо бачыма ды чуема пры вымаўленьне рознагучнасьць (дысананс), а па-простаму - заляпоны, бо тое “шмат людзей, шмат ветэранаў” ніяк не кампануецца з тым - “шмацьцё, ашмотка”, а тое - “шмат мараў” (правільна - “мрояў” ад слова “з/мрок”) ніяк не кампануецца з тым “шмат сала”!.. Слова “шмат” - гэта мадальнае слова, якое толькі мадэлюе (фармуе) такія складаныя словы як - "шматкроп'е, шматкроць, шматбаковы, шматгранны, шматгадовы, шматчасовы, шматпакаеўка, шматзначны, шматлікі, шматзначны, шматступенны, шматступенчаты, шматтыражка, шматтыражны, шматразовы, шматскладовы, шматслоў’е, шматслоўны, шматполле…”… Але - “Шматлюдны” - тое сама, як, бы мы сказалі бязглуздае - “ШматлюДЗЬДЗе”, бо нельга ўжываць мадальнае слова “Шмат” да людзей (да дзецяў, да ветэранаў). Тады, напрыклад, скажама - “Шмат прадавачак, Шмат швачак”, але - ці так удзе правільна?.. “Шматнацыянальны” (франц. cлова “Nation” перакладаецца - “Народ”, скуль і… “русское” - «Нация»)… Тады замесьцім “Шматнацыянальны” - на “Шматнародны”, але ці так правільна?.. “Шматпакутны” - “многострадальный”(рус.), але ці правільна ўжываць тут мадальнае слова “шмат”, якое маецца ў словах “шмацьцё, ашматка”, як і ў словах “шматаць (ірваць), абшматаць, ашматка, ашмотка (рус. - “тряпка”; pol. - „szmatowka”) да слова “Пакута” - “Пакута Чалавека”?.. Дырэчы слова “Пакута” ўжываецца ў Літургічным Набажэньстве!.. Аўтары нашых Слоўнікаў, нажаль, не тлумачаць, што слова “ШМАТ” не з'яўляецца чыстым сынонімам слова “многа", а з’яўляецца толькі словам мадальным то’му (наркамаўскае - таму’, як і - чаму’ з націскамі на - “у” паходзіць з маскоўскага - “потому, почему”…) ж і журналісты й літаратыры непісьменна ўжываць тое - “шмат думак, шмат думаў, шмат мараў(?..), шмат паняц’цяў, шмат пытан'няў, шмат гадоў, шмат людзей, шмат дзяцЕЙ, шмат ветэранаў і г.д.!.. Як патлумачыць, што недапушчальна ж ужываць тое мадальнае слова “шмат”, якое ў журналістаў (за імі паўтарае народ) сталася… “ўнівэрсальным” - да людзей (да люду), да дзецяў, да ветэранаў, да лекараў, да працаўнікоў, да сьцягоў?.. Але можна сказаць - “шмат сьвіньняў”… “Беларуска-Расійскі Слоўнік Байкоў-Некрашэвіч (SLBN) дае пераклад - тога "шмат", не па'ясьняючы (на пальцах...), што гэтае слова з'яўляецца мадальным... шмат -- много шматгадовы -- многолетний шматдзённы -- многодневный шматок "м. -- лоскуток, кусочек» шматпалёўка "ж. -- многополье {НТ^} шмацьцё "н. - лоскутье

Калі ж мы скажам замест - “мройнасьць” - “марнасьць” (ад слова “мара”) дык слова “марнасьць” перакладаецца з нашае мовы на “Московский (русский…) Язык” - “напрасность (напрасно)”… Як бачыма - "мройнасьць" і "марнасьць" - розныя паняц’ці. В.Ластоўскі дае ў "Расейска-Крыўскім (беларускім) Слоўніку - "МРОЯ" - "мечта-рус.". "Расійска-беларускі Слоўнік С..Некрашэвіч/ М.Байкоў” выд. 2010 г. дае - “мара, лятунак, вяроза”, як у некаторых словах дае памылковае - "сред. род” замест - "ніякі род", як і дае, напрыклад, перакладам рускага слова “единство” - “адзінсства”, хаця ў іставым твору - “Беларуска-Расійскі Слоўнік - М.Байкоў, С.Некрашэвіч” выд. 1925 г. М Е Н С К - няма навогул такога - “адзінства” (“адзінства”- наркамаўскае, выдумленае “новае” слова ад расейск. - “единство”), а бачыма - “ЕДНАСЬЦЬ” Тут узьнікаюць пытан’ні да рэдактара!.. Ото мы й чуема ад “апазыц’і, ад тога ж З.Пазьняка - тое наркамаўскае, непісьменнае - “Адзінства”, замест нашага слова “Еднасьць”! Сама небясьпечна, што вядомыя людзі (як і вядомыя сайты) навучаюць той наркамаўцы… дзецяў і просты люд!.. Падказка. Там, дзе есьць слова (корань) “адзін” (АДЗІН-СТВа...) - тое й будзе “адзін”. Прыклад - “Маці мела адзінага сына.” - “Мать имела единственного сына.”(рус.). "Беларуска-Расійскі Слоўнік - М.Байкоў і С.Некрашэвіч" выд. 1925 г. М Е Н С К дае слова "мрок" , але чамусь не дае словаў "мроя, мроіць", якія ж і паходзяць ад нашага слова "мрок" ("сумерки-рус."). Слоўнік мае хібы, напрыклад - не дае пачатковай літары "О", якая павінна быць у Слоўніку. Ужо ў сучаснасьці, ў 20-30-х роках нашы лінгвісты перастараліся - бяспадстаўна... скарацілі ўжыван’не літары “О” ў нашае Граматыцы й навогул выкінулі пачатковую літару “О” са Слоўніку, прыкладам той-жа “Беларуска-Расійскі Слоўнік - М.Байкоў і С.Некрашэвіч" выд. 1925 г. М Е Н С К”, дзе за літарай “Н” ідзе адразу літара “П”… У выніку - маема незразумелае й непісьменнае - “айчым” замаст… “Ойчым”. Малітва пачынаецца - "Ойча наш"… Слоўнік В.Ластоўскага дае невялічкую колькасьць словаў, якія пачынаюцца, як і маje быць, на літару “О” - “Ойча, Ойчым, Оквась, Опіс, Опіўм, Опэра, Орга’н, Ордэн (сюды ж - О’рда, ані Арда’, сыды ж - О’льгэрд, ані “Альге’рд…), Оступ, От, Ото, Оклік, О'бцас (ані - "абца'с"), Ошчуп…”. Націскі ў словах нашае мовы прыпадаюць, у асноўным, на дру'гі (ані на - другі'...) склад ад канца, як і ў мове Польскай.

Чатыры ж або пяць літараў запар у нашай мове ўжываецца (без скарачэньня) толькі ў словах незвычайнага й надзвычайнага становішча - “СКВБа, ЗДРада, ЗДРаньцвелы, заЙЗДРасьць, дзікуНЬСТВа, п’яНЬСТВа, ЗЬДЗек, СКВар, глуПСТВа, невуЦТВа, выроДЗЬДЗЕ, вычваРСТВа…” і г.д. Але - зьвернемся да - “мара”, што перакладаецца ў “Тлумачальніку” - рус. - “мечта”… “Беларуска-Расійскі Слоўнік” - М.Байкоў і С.Некрашэвіч дае толькі слова “мрок”. Слова “мроя” няма. Але, якраз ад нашага слова слова “мрок” - рус. - “мрак, сумерки» і маема - “мроя” Pol.- marzenie, marzyc' -"мечта, мечтать" (рус.); Marzę o wyjeździe na wakacje nad morze. Як бачыма - словы польскія ўхіляюцца ад простага ("прямого”-рус.) - "mara" (санскр.), дзе ў якасьці назоўніку ўзята слова “marzenie”, ані простае (“прямое-рус.”) - “mara”. Украінск. - "мроя, мроіти". У розных мовах маюцца крыніцы слова "mara" (італ. - mare - мора; pol. - marzenie; фр. - mer f.; імя Mari, Марыя...), але ўсе гэтыя словы ўхіляюцца ад простага ("прямого-рус.; укр.") слова "mara". У Мове нашай мае быць - "мроя, мроіць, мройнасьць", ані “мара, марыць. марнасьць"… Але ў Мове маема - "марава" (рус.- "мираж”). Народ “Беларусі” (Літва - гістарыч.), на жаль, ня мае штодзеннай моўнай практыкі, што і вядзе да такіх недарэчнасьцяў у Мове!.. Калі мы бачым на ўпакоцы надпіс - “мыйны парашок МАРА” дык на ім напісана - “мыйны парашок “сьмерць”… Звычайна маема вул.Кальварыйскую, але калі бачыма надпіс на ўпакоўцы - "Хлеб Кальварыйскій" (хлеб з такой назвай прадаваўся пазалетась у крамах) дык у перакладзе - лацінскае "kalve" - “чэрап” (скуль - “Кальварыя” - могілкі). «Мара от марево, т. е. пары воды, стоящие в воздухе, иначе, марево - паровой (слав.), родственно мираж, Марья-Маревна, мара - смертоносный (санскр.) > mara > smert - смерть (слав.)(пропуск s, t) Мара - mara > par/smert - пар / смерть (слав.)(ред. p/m) Марево - marevo > morfij - морфий (греч.) > morovoj - моровой (слав.).". Слоўнік В.Ластоўскага і Слоўнік “Беларуска-Расійскі Слоўнік” - М.Байкоў і С.Некрашэвіч”(SLBN) мае недакладнасьці - напрыклад Слоўнік дае маскоўскае (русское) - “туман”, ўзятае Маскавітамі з мовы Татарскай - “туман, томан“ і SLBN дае - туман” (вытворн. - “тумаціць, туманіцца, затуманіць…”), замест свайго - “мгла, (імгла), імгліцца, імглі’сты, імглістасьць…” або - “ячачка, ячка” - з маскоўскага (русского) - “ячейка, ячея, ячеистый”. Перевод слова "оячык" с татарского на русский - оячык - ячейка, ячея. Як бачыма - тут татарскае слова “оячык” перакручана Маскавітамі на - “ячейка”. Значыць SLBN мае ўжо двойчы ска’жаныя (“искажённое») словы!

У мове Літоўскай (“бела… рускай”) няма словаў “сАвет, сАвецкі” - маема “Рада, Радзецкі” - тут мага толькі з’дзіўляцца падступству й нахабству Маскавітаў і прадажнасьці калябарантаў, калі ў накінутым Маскавітамі слове “сАвеЦкі” бачыма літару “Ц”, а ў назве “лі(д)Цкі” (квас), насуперак нашай Граматыцы бачыма - “ліДСКі", замест "ліЦкі"... Таксама бачыма, як ў Слоўніку і В.Ластоўскага, так і ў Слоўніку М.Байкова - С.Некрашэвіча маскоўскія словы, татаскай крыніцы - "туман" (вытвор. - "туманіцца, туманіць, туманны"), "ячка, ячэйка, ячэя" (з татар. - "оячык" - рус. "ячейка"), штонікі (рус.- “штаны” - з крым.-татар. - “штан”, казан.татар. - “ыштан”), сАбака (замест - “Пёс” - скуль і нашыя дзеясловы, прыметнікі - “ПСАваць, саПСАваць, паПСАваць, ПСУты, саПСУты, паПСАваны…”. В.Ластоўскі дае ў св. "Расійска-Крыўскім (беларускім) Слоўніку - "МРОЯ, МРОІЦЬ", як дае, дарэчы, й слова "ДОБА" - "сутки-рус.", але, нажаль, Ластоўскі даў яшчэ й дадатковае слова "содні" (дыялект ад слова - “сё-дня”) за якое бязглузда ўхапіліся журналісты “Бел.Сат” ды так і навучаюць упарта людзей тому - “Содні”. Ян Станкевіч дае ў св. Маленікім "Беларуска-Маскоўскім" Слоўніку, стар.53 - "ДОБА". Слоўнік Байкоў-Некрашэвіч дае - "ДОБА". Калі, аж ТРЫ Слоўнікі даюць слова "ДОБА" (ад - "дабаўляць, здоба") і толькі адзін Слоўнік дае (дадаткова)- “содні” (Ласт.) дык і будзе ж - "ДОБА", ані "содні"!

У Мове нашай будзе - “мроя, мроіць, мройнасьць” - “мечта, мечтат, мечтательность-рус.” Калі ж, кажама замест “мройнасьць” - “марнасьць” (ад слова “мара”) дык слова “марнасьць” перакладаецца - “напрасно, напрасность-рус.”… Pol.- marzenie, marzyc' -"мечта, мечтать" (рус.) Як бачыма - словы польскія ўхіляюцца ад простага ("прямого”-рус.) - "mara" (санскр.). Украінск. - "мроя, мроіти". У розных мовах маюцца крыніцы слова "mara" (італ. - mare - мора; pol. - marzenie; фр. - mer f.; імя Mari, Марыя...), але ўсе гэтыя словы ўхіляюцца ад простага ("прямого-рус.; укр.") слова "mara". У Мове нашай мае быць - "мроя, мроіць, мройнасьць", ані “мара, марыць. марнасьць"… Але ў Мове маема - "марава" (рус.- "мираж”). Народ “Беларусі” (Літва - гістарыч.), на жаль, ня мае штодзеннай моўнай практыкі, што і вядзе да такіх недарэчнасьцяў у Мове! Калі мы бачым на ўпакоцы надпіс - “мыйны парашок МАРА” дык на ім напісана - “мыйны парашок “сьмерць”… Звычайна маема вул.Кальварыйскую, але калі бачыма надпіс на ўпакоўцы - "Хлеб Кальварыйскій" (хлеб з такой назвай прадаваўся пазалетась у крамах) дык у перакладзе - лацінскае "kalve" - “чэрап” (скуль - “Кальварыя” - могілкі). «Мара от марево, т. е. пары воды, стоящие в воздухе, иначе, марево - паровой (слав.), родственно мираж, Марья-Маревна, мара - смертоносный (санскр.) > mara > smert - смерть (слав.)(пропуск s, t) Мара - mara > par/smert - пар / смерть (слав.)(ред. p/m) Марево - marevo > morfij - морфий (греч.) > morovoj - моровой (слав.) Корневое слово от «мара» - пар / смерть / моровой (слав.)”.

А «звезда эстрады БССР» тоже там кантуется?

А что до Лукашенко такого не было...любая власть своих кормит...что Тихоновская со своими в бараках живёт?

До 2012 года землю выделяли нуждающимся в порядке очереди. Было 4 очереди. Для помещения в каждую очередь были свои критерии. Данные критерии и порядок постановки на очередь были вывешены в сельсоветах на информационных стендах. Ничего криминального нет, многие обычные граждане в то время могли получить участок. И поэтому в этом массиве оказались обычные люди без аукциона. А вот после 2012 года появилось постановление, по которому бесплатное выделение в Минском, Держинском и др. близлежащих районах прекратилось, остались только многодетные (но не помню точно) и аукцион. Поинтересовались хоть бы законодательством тех лет.

Слова “МАРА”, якое недарэчна ўжываецца ў сучаснасьці Ліц’інамі (“бела... русамі”) і нават людзьмі з вышэйшай філёлогічнай адукацыяй! Калі людзі кажуць - "наша мара" - яны кажуць - “наша сьмерць”… Некаторыя “дзеячы” дадумаліся нават да тога, што называюць дачок імем “Мара”… Паняцьце "dream"(ангэл.); "reve"(фр.), мроя - не ўласьціва нашаму народу, які з-за мнагалічных войнаў, што прайшлі па яго зямлі, быў, у асноўным, народам сяляньскім ды мала меў магчымасьцяў "мроіць", бо трэба было ўвесь час працаваць, аднаўляць гаспадарску па несканечных войнах і разбурэньнях, то'му й слова "мроя", якое падменена наркомаўскім - "мара" у Мове нашай неўладкавана. В.Ластоўскі дае ў "Расейска-Крыўскім (беларускім) Слоўніку - "МРОЯ" - "мечта-рус.". Слоўнік “Н.Некрашэвіч/ М.Байкоў” дае, нажаль, ізноў-жа - “мара, лятунак, вяроза”. Тут, хутчэй, паўплывала польскае - “marzenie, marzyc’, але ж Палякамі ня ўзята чыста - “mara”… Наркомаўскі твор "Тлумачальны Слоўнік Беларускай Мовы" выд.1999 г., дае - "мара", але ў тым, так званым, "Слоўніку" падобных заляпонаў нязьлічона (адно - "млекакормячыя, таможня, таможанны, батрак, чарцёж, чарцёжнік, чамадан, СВОЕчасова” - чога варта?.. а) варта раздзяліць словы "марава" ("мираж-рус") і "мроя, мроіва, мроіць" ("мечта-рус.") б) “mara” перакладаецца з Санскрыту - “сьмерць”. Але варта разумець, што "мечта-рус." - аніяк ня можа быць "сьмерцьцю"... тому правільна будзе - "мроя" з нашага ж слова “мрок” (змрок), але - ні “мара"! Папярэдне, чым браць будзь-якое спрэчнае слова ў свой Слоўнік, яго трэба правяраць шляхам выключэньня са Слоўнікаў іншых народаў, у тым ліку з Санскрыту (мова Хіндуская). Прыклады. "Марава плыве над жытам" («мираж плывёт над рожью.»-рус.) але "Мрою аб табе!", ані - “мару аб табе”!.. “Мройнасьць сапраўдна’я” (“мечта настоящая”-рус.). Калі ж тут ужыць слова “мара” дык маема - “марнасьць сапраўдная”- (“напрасность настоящая.”-рус.), бо ў мове маема - “марна, марнасьць, марнаваць, марнавацца” - рус.- “напрасно, напраслина, мучиться”. “Мроя - мройнасьць” і “мара - марнасьць” - тое розныя рэчы (словы)! Ці мо’ скажам - “марэньне”, як pol. - “marzenie”, але слова польскае ўхіляецца ад чыстага - “mara” (сьмерць)! У мове нашай будзе - “мроя, мроіць, мройнасьць”, з адпаведным перакладам на “Московский (русский…) Язык - “мечта, мечтать, мечтательность”.

"пробкі"? "коркі"? ЗАТОР!!

Хочацца, каб "Наша Ніва" былла ні толькі сайтам інфармацыйным, прысьвечаным "чыноўнікам" (ураднікам), але каб сайт даносіў да Ліц'вінаў ("бело... русов") культуру Мовы, то'му, проста даю інфармацыю (веды...) па нашай Мове.

А что хорошего в этих поселках , люди там умирают от скуки и бухают до потери пульса . Рожденных в колхозе всегда тянет к земле в особняки , это у них на генном уровне . Меня бы туда ни за какие коврижки не заманили бы .

Они везде есть не только в Белоруссии 😊

Столько нет в Беларуси чиновников, сколько построено каттеджей вокруг Минска и др. городов. Стало быть, не только приближённые строят. У беларусов две проблемы:как похудеть и где припарковаться.

И что особенного в этих домах ? Половина населения белорусов имеют свои коттеджи , которые как грибы растут по стране !!! 10 соток земли -вот уж диво для " ихней нивы " 😂😂😂

Ах, какой ужас, чиновники живут лучше простых белорусов! А кто не дает простым белорусам стать провластными чиновниками и жить лучше всех! Встаньте с дивана, завистники, получите несколько высших образований, преодолейте все преграды, интриги, подковерные игры, войдите в высший эшелон власти и живите лучше всех!! Если у вас это получится! Потому что не всем дано!! Кстати, может кто-нибудь мне расскажет, в какой стране и в каком веке провластная элита жила наравне с простыми смертными?!

Лукашенко-это СИЛА!!! Он всё делает правильно.

Правильно Агрофюрера говорит на Латушко - Лохушко, мог бы як і "Гэтыя ", но попёрся за кухаркой Кремля, думвл кремлёвское Корыто будет больше корыта Агрофюрера, а оказался у разбитого.

После лукаша все они попадут под роследования

Дети малые!!!!! Закрой глаза и никто тебя не увидит

Не пиликай. У нас хватает поселков для всех. А вы от зависти и злобы не знаете что придумать. Противно слушать.

Лукашенко просто молодчина👍👍👍💪💪💪🇧🇾🇧🇾🇧🇾