Ойланып кеттім ағарған шашын көрдімде Балалықпенен байқамаппын ау мен мүлде Өмірге сонда жастығын ұрлап жүзінің Қап қара шашын ағарту үшін келдім бе Ер жеттім әке сенімің енді ақталар Боламын балаң әркімге ертең мақтанар Бүгінгі уайым, бүгінгі қайғын болған ұл Бір күні сенің басыңа қонған бақ болар Қиналар іштей өзімен өзі күрсініп Қажытты білем бітпейтін күйбен тіршілік Мен жаққа кейде үмітпен қарап қояды Өскенде жеміс жегізеді ме деп бұл шыбық Өмірде мынау өзіңсің жалғыз тірегім Шықсанда қабақ көңілің жылы білемін Бақытты жанмын себебі сендей әкем бар Сен болсаң әке әкесіз өскен ұл едің Түсінем бәрін асқартау болу оңай ма Мұң кешіп талай шомылдың үнсіз жиі ойға Ақылың айна бойымды түзеп тұратын Қайтемін әке шаң басып қалса сол айна
