Чаңкыганда чай ичкин деп сен мага, Белек кылып берген элең жаш сулуу. Колдон түшүп сынып калды кокустан, ай, Атаганат өмүрүнүн аздыгы. Ак чыны, ай, ак чыны, Атаганат өмүрүнүн аздыгы. Ошол күнү чыны жатты быркырап, Ар бир сынык өз алдынча буркурап. Сен сынсаң да, сени сунган перизат ай, Жашаса экен жары менен ынтымак. Ак чыны, ай, ак чыны, Жашаса экен жары менен ынтымак. Кош бол эми, кооз гүлдүү ак чыны, Сага жетпейт чынылардын актыгы. Сен сынсаң да сени сунган перизат ай, Жашаса экен жары менен бактылуу. Ак чыны, ай, ак чыны, Жашаса экен жары менен бактылуу.
