Эки мыкты инсан эки карагер ат минип жүрчү эле, мынтип бирөөсү алыска бекинип кетти. Аргымагы ээсиз минилбей турат. Досу жалгызсырап калды. Эки төкмө комуз менен айтыш куруп, айтыш өнөрүн көркүнө чыгарып келсе, бирөөсү караңгы жайга кетти.. Комузу чертилбей калды. Досу ыйлап досун, теңтушун жоктоп турат.. Жөнөкөй эки инсандын бири акыретке кетип, бири бул дүйнөдө булбулун учуруп, жалгыз калды!!! Арман дүйнө.. Элмир акын эч унутулбайт.. Жекем сени түбөлүк эсинен чыгарбайт. Элиң Элмирди эсинен чыгарбайт... Кош Эмке
