Мұқағали Мақатаевтың ұлы Жұлдыздың жүзін көріп, сөзін тыңдап, бір марқайып қалдым. Өлеңі өте мағыналы, өзгеше өрнектелген екен. Әкеге қарап ұл туса, үлкен бақыт сол ғой. Риза болдым, қуандым. Мұқағали- менің пірім. 4-кластан бастап өлеңдерін оқып, жаттадым, қанаттандым, жігерлендім. Отанды,жерді, халықты Мұқаңша сүю, соған қызмет ету бізге арман болды. Мұқағали- менің ұстазым, өлеңдерінің біразын жатқа білуші едім, қазір ұмытыла бастаған өлеңдерін қайта жаттап алуға тырысып жүрмін. Жұлдыз, аман болғайсыз, ақиық ақынның ұрпақтары жайыла берсін!
Журналист жыныма тиіп болды. Мұқағали ақынның күрделі тағдыры оған күлкі, ойыншық сияқты қылып жүргізіп отыр хабарды. Жұлдыз ағаның шыдамына таң қалдым. Басқа адам болса: сен, не, бір күлкілі нәрсені тамашалағандай сұрақтар қойып отырсың, рахмет, қарағым, деп тұрып кетер еді. Сұрақтары шетінен түйеден түскендей. Я журналистік этика жоқ, я салиқалы сөзі жоқ, нағыз топас журналист екенсің.
Жақсы сұқбат аман болыңыз мінезі жұмсақ адам екен көрініп тұр өмірден әкесі жас кетті өлеңдері жақсы олжас пен еркебұлан екеуі қарасазға барып қайтты жақсы ауыл халқы бәрі өлеңді жатқа біледі зиратына барып құран бағыштау керек еді ауыл жақсы екен қарасаз халық мойындады ақиық ақын екенін қаламгер шәмші деген киноларда әсерлеп жіберген Мұқағали ақынды
Жұлдыз мықты кісі екен, қазақшасы да өте жақсы. Тұлпардың тұяғы ғой. Мұқағали Мақатаев ақ иық ақын, арқалы аруақты, лирикалық ақын ғой, ғасырда бір туатын дарынды кісі болыпты ғой.
Мұқағали - дарынды, талантты сөзсіз. Әттегенайы, көзі тірісінде сыншылардың тиісті бағасын, оның өлеңдерінің аптықшылығын көрсетпегендерін, айтпағандарын көтере алмады, соған күйінді. " жан түсінбеген қызыл шақа жүрегімді, мәңгілікке өзіммен ала кетем..." дегенді айтқан ақынды бақытты болып өтті деп қалай айтамыз!?
Қайсыңыз Мұқаңнын ескерткішін барып көрдіңіздер? Түр түсін келтіргенімен оның жан дүниесін бейнелей алған ба? Жан дүниесі баладай, шығармалары өте нәзік, лирик ақынның мұнда табы бар ма екен? Меніңше, сіздер нағыз, бірегей-ақиық ақынның тірі кезінде қалай бағалай алмасаңыздар, қазір де сондай екенін, сол ескерткішке қарап пайымдай беруге болады! Қала ортасындағы паркте, қоңыр-қошқыл діңгекті ағаштардың көлеңкесінен көрінбей тұрған, бағзы заманның ұмытылған ескерткішінің "қолаңсы" желі ғана есетіндей. Мейлі жаяу, мейлі көлікте қасынан өткенде (Мұқағалишылдардан басқа), "бұл ескерткіш кімдікі болды екен"- деп мойнын бұрар тірі жан табылар ма?! ..., өкінішті нәрсе!
