Ту маймун чиро мефахми, ту як аблахи бесавод, фикр кун аввал аз падари худат, шахсе уро дар чунин персонажхои накли манфи дошта истифода барад. Марг ба ту чавонмардам бо ин фахриятхои ба худ хос донистанат! Чахон бе ахмакон хор аст!
Шайтон ноумед, мусулмон умеди бенихоят азимеро талаб ва интизор аст. Ту маймуни бе савод чи гуфтайсодай. Аз илму маърифат ягон чиз дарёфт накардай, акалан аблахи ва макори накун фарзандам. Бо хирад бош! Чашми бе хирад кур аст! Ончи карди ба кас, онро хохад дар хеш.
Соли инсон ки рафт бояд тахамул куни на инки баракс. Шаьну шараф ба инсон як маротиба меояд, дошта исти агар эхтироми самими дарёфт мекуни, натавонистам аз хар баъдтар мешави дусти солхурда. Шумо ро бачахои кади куча то хатто дар накшхои манфи истифода кардан. Як маротиба аввал аз худат суол кун.