Ұлы Абай Бабамыздың əрбір шығармасы, мəңгілік өміршең. Əттең оқушылардың оқу бағдарламасына не болса сол құнсыз, мағынасы жоқ пәндерді енгізгенше, Ұлы Абайдың шығармаларын оқытса екен. Балалар анағұрлым сауатты, Ұлтжанды болып өсер еді. Əттең төбедегілердің басы жетпейді. Бір кем дүние.
Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да, Алдамаған кім қалды тірі жанда. Алыс-жақын қазақтың бәрін көрдім, Жалғыз-жарым болмаса анда-санда. Пайда үшін біреу жолдас бүгін таңда, Ол тұрмас бастан жыға қисайғанда. Мұнан менің, қай жерім аяулы деп, Бірге тұрып қалады кім майданда? Ендігі жұрттың сөзі - ұрлық-қарлық, Саналы жан көрмедім сөзді ұғарлық. Осы күнде, осы елде дәнеме жоқ Мейір қанып, мәз болып қуанарлық. Байлар да мал қызығын біле алмай жүр, Жаз жіберіп, күз атын міне алмай жүр. Сабылтып күнде ұрлатып, із жоғалтып, Ызаменен ыржиып күле алмай жүр. Саудагер тыныштық сауда қыла алмай жүр, Қолдан беріп, қор болып, ала алмай жүр. Ел аулақта күш айтқан, топта танған, Арсыз жұрттан көңілі тына алмай жүр. Естілер де ісіне қуанбай жүр, Ел азды деп надандар мұңаймай жүр. Ала жылан, аш бақа күпілдектер Кісі екен деп үлкеннен ұялмай жүр. Бектікте біреу бектеп тұра алмай жүр, О дағы ұры-қарды қыра алмай жүр. Қарсылық күнде қылған телі-тентек, Жаза тартып ешбірі сұралмай жүр. Қарындас қара жерге тыға алмай жүр, Бірінің бірі сөзін құп алмай жүр. Құда-тамыр, дос-жарың, қатын-балаң - Олар да бір қалыпты бола алмай жүр. Бір күшті көп тентекті жыға алмай жүр, Іште жалын дерт болып, шыға алмай жүр, Арақ ішкен, мас болған жұрттың бәрі, Не пайда, не залалды біле алмай жүр. Жетілтіп жаз жайлауға қона алмай жүр, Күз күзеуде жанжалсыз бола алмай жүр. Қыс қыстауың - қып-қызыл ол бір пәле, Оралып ешбір шаруа оңалмай жүр. Жасы кіші үлкеннен ұялмай жүр, Сұрамсақтар нәпсісін тия алмай жүр. Сәлем борыш, сөз қулық болғаннан соң, Қандай жан сырттан сөз боп,сыналмай жүр?
Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да, Алдамаған кім қалды тірі жанда. Алыс-жақын қазақтың бәрін көрдім, Жалғыз-жарым болмаса анда-санда. Пайда үшін біреу жолдас бүгін таңда, Ол тұрмас бастан жыға қисайғанда. Мұнан менің, қай жерім аяулы деп, Бірге тұрып қалады кім майданда? Ендігі жұрттың сөзі - ұрлық-қарлық, Саналы жан көрмедім сөзді ұғарлық. Осы күнде, осы елде дәнеме жоқ Мейір қанып, мәз болып қуанарлық. Байлар да мал қызығын біле алмай жүр, Жаз жіберіп, күз атын міне алмай жүр. Сабылтып күнде ұрлатып, із жоғалтып, Ызаменен ыржиып күле алмай жүр. Саудагер тыныштық сауда қыла алмай жүр, Қолдан беріп, қор болып, ала алмай жүр. Ел аулақта күш айтқан, топта танған, Арсыз жұрттан көңілі тына алмай жүр. Естілер де ісіне қуанбай жүр, Ел азды деп надандар мұңаймай жүр. Ала жылан, аш бақа күпілдектер Кісі екен деп үлкеннен ұялмай жүр. Бектікте біреу бектеп тұра алмай жүр, О дағы ұры-қарды қыра алмай жүр. Қарсылық күнде қылған телі-тентек, Жаза тартып ешбірі сұралмай жүр. Қарындас қара жерге тыға алмай жүр, Бірінің бірі сөзін құп алмай жүр. Құда-тамыр, дос-жарың, қатын-балаң - Олар да бір қалыпты бола алмай жүр. Бір күшті көп тентекті жыға алмай жүр, Іште жалын дерт болып, шыға алмай жүр, Арақ ішкен, мас болған жұрттың бәрі, Не пайда, не залалды біле алмай жүр. Жетілтіп жаз жайлауға қона алмай жүр, Күз күзеуде жанжалсыз бола алмай жүр. Қыс қыстауың - қып-қызыл ол бір пәле, Оралып ешбір шаруа оңалмай жүр. Жасы кіші үлкеннен ұялмай жүр, Сұрамсақтар нәпсісін тия алмай жүр. Сәлем борыш, сөз қулық болғаннан соң, Қандай жан сырттан сөз боп,сыналмай жүр
Мына оленди тындап отырып, жане бул гана емес, баска олендери мен кара создери казактын ахуалы о бастан дурыс еместиги байкалады. Ата бабамыз рухани мыкты болган деп жай айтамыз гой, бирак азшылыгы гана солай болганы коринеди, кобиси ант урган. Бугин сабилерди мусырга тыгып жатканы бир кунде пайда болган ис емес
Еркен Латипбаев Кулдык санага дейiн казак бiр-бiрiне кастык кылатын, аяктан шалатын халык болган, одан кейiн оган коса 70 жыл кулдык санага батып калды. Казак ешкашан адам болмайды. Мен соны тусiндiм. Абайды жынды кылып жiберген го бул казак. 1 созiн укпаган(((
Ереке осынын неге олай болганынын мен жауабын немесе себебин билетин сияктымын,ойланып карасаныз казах оте коп согыскан,ал согыста алгынгы шепте кандай адамдар болатыны белгили,арине биринши намысы,куш жигери,оте карулы,батырлар журеди,сайкесинше коп олетиндерде солар.Ал коркак ,ез,сорлы сумелек,саткындар болса дайын аска тик касык,дайын жениске ие болып отырган.Арбир согыста жаксылар оле_оле сонында онкей сумелектер калды.18гасырдан бастап казах кури бастады,сол кезден бастап саткындык боасталды,саткын ол коркак.Сол кезде орыстар келди де ,оз коленкесинен коркып журген тобырды одан ари езип жиберди.Натижесинде казирги казахтар пайда болды.Бирак бунын еми бар.Себеби басы калай босталганын билип отырмыз.Ал ген деген бар ол озгермейди,дурыс жумыс жасалса кайта калпына келеди,бирак уакыт керек.Казирги жастар кудайг а шукир.Саналары еркин,осылар ари осы каркынмен журсе бираз жаксарады калимиз.Кудай каласа!
Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да, Алдамаған кім қалды тірі жанда? Алыс-жақын қазақтың бәрін көрдім, Жалғыз-жарым болмаса анда-санда. Пайда үшін біреу жолдас бүгін таңда, Ол тұрмас бастан жыға қисайғанда. Мұнан менің қай жерім аяулы деп, Бірге тұрып қалады кім майданда? Ендігі жұрттың сөзі - ұрлық-қарлық, Саналы жан көрмедім сөзді ұғарлық. Осы күнде, осы елде дәнеме жоқ Мейір қанып, мәз болып қуанарлық. Байлар да мал қызығын біле алмай жүр, Жаз жіберіп, күз атын міне алмай жүр. Сабылтып, күнде ұрлатып, із жоғалтып, Ызаменен ыржиып күле алмай жүр. Саудагер тыныштық сауда қыла алмай жүр, Қолдан беріп, қор болып, ала алмай жүр. Ел аулақта күш айтқан, топта танған, Арсыз жұрттан көңілі тына алмай жүр. Естілер де ісіне қуанбай жүр, "Ел азды" деп надандар мұңаймай жүр. Ала жылан, аш бақа күпілдектер, Кісі екен деп ұлықтан ұялмай жүр. Бектікте біреу бекіп тұра алмай жүр, О дағы ұры-қарды тыя алмай жүр. Қарсылық күнде қылған телі-тентек, Жаза тартып ешбірі сұралмай жүр. Қарындас қара жерге тыға алмай жүр, Бірінің бірі сөзін құп алмай жүр. Құда-тамыр, дос-жаран, қатын-балаң - Олар да бір қалыпты бола алмай жүр. Бір күшті көп тентекті жыға алмай жүр, Іште жалын дерт болып, шыға алмай жүр. Арақ ішкен, мас болған жұрттың бәрі, Не пайда, не залалды біле алмай жүр. Жетілтіп жаз жайлауға қона алмай жүр, Күз күзеу де жанжалсыз бола алмай жүр. Қыс қыстауың - қып-қызыл ол бір пәле, Оралып ешбір шаруа оңалмай жүр. Жасы кіші үлкеннен ұялмай жүр, Сұрамсақтар нәпсісін тыя алмай жүр. Сәлем - борыш, сөз - қулық болғаннан соң, Қандай жан сырттан сөз боп, сыналмай жүр?
Əр-бір қазақ-Өмірбойы оқуға тиісті 2 кітап: 1). Құран. 2). Абай хакім. Ал Мемлекет Қазақ хандығы кезіндегідей: - Құранды-Конституция; Ата салт- дəстүрді- Заң; Ага тілімізді- тарих пен мəдегиет;"- деп қабылдауы қажет?! Онсыз Ұлттық мемлекетке айнала алмаймыз?
Абай атам болашақты көз алдында көргендей өлеңдерінің бәрінде қазіргі болып жатырған уақиғаларды дәлме дәл жазып кетіпті. Ұрпақ саналы, Иманды болсын десек үлкендеріміз осындай Ұлы ата-ағаларымызды, әпкелерімізді тыңдап, жаттап алу керекпіз.
Мына оленди тындап отырып, жане бул гана емес, баска олендери мен кара создери казактын ахуалы о бастан дурыс еместиги байкалады. Ата бабамыз рухани мыкты болган деп жай айтамыз гой, бирак азшылыгы гана солай болганы коринеди, кобиси ант урган. Бугин сабилерди мусырга тыгып жатканы бир кунде пайда болган ис емес
Дана Абай, басқасын білмеймін, бірақ өзімді тура тауып айтқан. Хайуан екенімді әбден мойындадым. Масқара, Ұят ай, жер жастандырды деген осы болар. Кешіріңіздер жағдай осы.
Йə сөзінің жартысын ұқтым Абай атамыз күрделі жазады ғой мен сияқты қарапайым адам ұғар бермейді Бір ұққаным Осы заманды айтып тұр ған сияқты Яғни қазақ халқы өте жуас пыз Байлары арсыз кедейге болыспайды
![Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да... - Абай Құнанбайұлы [поэзия]](/img/logo.svg){kind=logo}
