Лиджи Горяев и Диана Ловысова - "Зальврлhн" ("Молитва") 

Мендвт экч.

Энкэр Халимгууд ах нар эгч нар дүү нар мэндвт

Харин тийн .Нулимс гарахнээ .

Байрта!

Мөнх тэнгэрийн айлдвар: Монгол хүн танаа Цусанд бүрэлдэж маханд тогтсон Монгол хүн чи Цадиг түүхийнхээ хойморт заларч л үл чадна уу Цахилах мөнх хөх тэнгэрээс чинь чамайг Цааргалалгүй өдийг хүртэл ивээсээр явааг үл мэднэ үү Дээд тэнгэрт засаг гэж байсаар ахуйд Дэргэдэх олон чинь юунд ингэж ухаанаа барам төөрөлднөм Дундуур сэтгэл хоосорч барагдахын нэгэн адил Дааж авсан Монгол түмэн минь харсаар байтал мөхөж сүйдэх нь үү Эртнээс заасан зам мөр минь баларч арилаагүй байхуйд Эгнэшгүй хүчит Чингисийн баатар сүр хүч хуучирч мартагдаагүй байхуйд Энэхэн замбуу тивд нь Монгол гэдэг нэр нь оршсоор байхад Энгүй хосгүй тавиланд Монгол хүн чи юунд бахарднам, сөгднөм Харсаар байтал ид хаваа гайхуулах идэр залуус минь хар усан далайд живж Хайрлахаас аргагүй эхнэр охид минь буруугаар бусдын доор шивэгчид болж Хан эцэг хатан ээжүүд олон олноор үрийн ачлалгүй насыг барцгаан Хар цагаан нь хослон байдаг хүний энэ тавиланд хар байна аа бараан байна Дайн тулааны сүрийг өгсөн хар туг минь байсаар ахуйд Дайлаар мордож холыг туулахад хань болсон шандаст хүлэг минь хүлээсээр ахуйд Далай тэнгисийг гаталж цаадахыг байлдан дагуулах хүсэл минь мөнх оршсоор ахуйд Дальдарч юунд хүлээнэм хүү Монгол минь чи одоо бос оо! Дээд тэнгэрийн ивээл мөнхөд оршсоор яваа бус уу Засаг ноёдод Үнэнээс үнэн гэж оройгүй төрдөө тоо ихтийг залчихаад Үгүйрэл хоосрол зовлон зүдгүүрийг өөрсдөө даллан суугаа бус уу Үйл хэрэг гэж түмний минь зовлонгоор хөлөө жийлцэцгээх Үр хойчийн минь ирээдүйд ойворгон шуналаар занал хийлэх Үндэсгүй хэдэн ухвар мөчид их гэдэстнүүдийг Үрийн үрд хойчийн хойчид үүрдийн үүрд Үнэнгүй худал явсаныг нь шийтгэл болгож үргэлж санаж явахаар Үүрэгдэн тамлаж хороотугай цаазалтугай! Захиж сонордуулах зарлиг минь их байвч Залуур болгож хүүгээ явууллаа Зуун зууны ухаант мэргэд догшин баатраас илүү сүртэй Зоргоороо омголон баатар нэгэн Монгол хаан болох болно Судсаар нь Монгол цус урсаж яваа бүх бөөтөнгүүдэд Хорвоо дэлхийд хүмүүний төрлийг олон Хөдөлгөх тоосны ширхэгээ дээд тэнгэрээс заалган Хар цагаантай тавилан заяагаа гэтэлгэн Харвах сум эргэлдэх илд нь болох гэж ирсэн Хүмүүнээс эгэлгүй заяат үндэстэн ястаны бүхий л бөөтөнгүүд минь ээ Тэнгэрт тэтгэгдэж газарт заяагдах нь эгэлгүй заяа бус уу Тэргүүн юугаа өргөж өөдрөг дээшээ амьдартугай Ивээсэн сахиус харсан шүтээд нь байсаар ахуйд Ирмүүн хувь тавилан бөөтөн бидэнд тохиох бус уу Тавилан тангарагтаа үнэнч байж Түмний хэрэгт өөрийгөө зориулан Туйлын үнэн чин цагааны төлөө зүтгэх Түмэн живаад ганц тохиох амьдрал чинь энэ бус уу Худал бусармагт ороолдон зоосны нүхээр хараалан Хараал хэл аманд эрчилдэж зовлонгийн хүрдээр юунд алхалнам Орчин цагийн оргил нь биш мухарт нь дарагдах гэж Онгон сахиус бөөгийн тэнгэр онцолж чамайг тэтгэсэн юм биш Тэнгэрт хоёр нар мандах цаг мөч мөдхөн ирэх нь (дэлхий урьд огт байгаагүйгээр гэрэлтэх болно) Тив дэлхийд Монгол хаан даяар дуурсагдах өдөр төдхөн болох нь Бамбай болж хааныхаа ивээлд жагсах Баатар сүртэй 3000 бөө нар минь зарлигаа аваад сонсоцгоо! Эгнэшгүй хүчит Чингисийн голомтыг залгах Эх болсон Өэлүн үжингээр танигдсан хөвүүн Монгол төрд айсуй Эрчилж хуйлрах салхинаас хурдан энэ зарлигийг цааш тараасугай Элбэг баян Монгол түмэн минь харанга юугаа дэлдтүгэй Босоцгоо! Цагийн аяс эргэлдэн бидний ээлж болжээ Сэрцгээ! Цадиг түүхийн хоймортоо Монгол залрах цаг ирлээ

Огромный спасибо .

Тиигтхя!!!

Цугаар номын ёсоор хий/гүйцэтгэ/ ямарав сайхан үгэв дээ

Хурдан уншихлаар шуудл ойлгогдож байна .

Очень!

эрдня санджиев спасибо будем развиваться

Мөнх тэнгэрийн айлдвар: Монгол хүн танаа Цусанд бүрэлдэж маханд тогтсон Монгол хүн чи Цадиг түүхийнхээ хойморт заларч л үл чадна уу Цахилах мөнх хөх тэнгэрээс чинь чамайг Цааргалалгүй өдийг хүртэл ивээсээр явааг үл мэднэ үү Дээд тэнгэрт засаг гэж байсаар ахуйд Дэргэдэх олон чинь юунд ингэж ухаанаа барам төөрөлднөм Дундуур сэтгэл хоосорч барагдахын нэгэн адил Дааж авсан Монгол түмэн минь харсаар байтал мөхөж сүйдэх нь үү Эртнээс заасан зам мөр минь баларч арилаагүй байхуйд Эгнэшгүй хүчит Чингисийн баатар сүр хүч хуучирч мартагдаагүй байхуйд Энэхэн замбуу тивд нь Монгол гэдэг нэр нь оршсоор байхад Энгүй хосгүй тавиланд Монгол хүн чи юунд бахарднам, сөгднөм Харсаар байтал ид хаваа гайхуулах идэр залуус минь хар усан далайд живж Хайрлахаас аргагүй эхнэр охид минь буруугаар бусдын доор шивэгчид болж Хан эцэг хатан ээжүүд олон олноор үрийн ачлалгүй насыг барцгаан Хар цагаан нь хослон байдаг хүний энэ тавиланд хар байна аа бараан байна Дайн тулааны сүрийг өгсөн хар туг минь байсаар ахуйд Дайлаар мордож холыг туулахад хань болсон шандаст хүлэг минь хүлээсээр ахуйд Далай тэнгисийг гаталж цаадахыг байлдан дагуулах хүсэл минь мөнх оршсоор ахуйд Дальдарч юунд хүлээнэм хүү Монгол минь чи одоо бос оо! Дээд тэнгэрийн ивээл мөнхөд оршсоор яваа бус уу Засаг ноёдод Үнэнээс үнэн гэж оройгүй төрдөө тоо ихтийг залчихаад Үгүйрэл хоосрол зовлон зүдгүүрийг өөрсдөө даллан суугаа бус уу Үйл хэрэг гэж түмний минь зовлонгоор хөлөө жийлцэцгээх Үр хойчийн минь ирээдүйд ойворгон шуналаар занал хийлэх Үндэсгүй хэдэн ухвар мөчид их гэдэстнүүдийг Үрийн үрд хойчийн хойчид үүрдийн үүрд Үнэнгүй худал явсаныг нь шийтгэл болгож үргэлж санаж явахаар Үүрэгдэн тамлаж хороотугай цаазалтугай! Захиж сонордуулах зарлиг минь их байвч Залуур болгож хүүгээ явууллаа Зуун зууны ухаант мэргэд догшин баатраас илүү сүртэй Зоргоороо омголон баатар нэгэн Монгол хаан болох болно Судсаар нь Монгол цус урсаж яваа бүх бөөтөнгүүдэд Хорвоо дэлхийд хүмүүний төрлийг олон Хөдөлгөх тоосны ширхэгээ дээд тэнгэрээс заалган Хар цагаантай тавилан заяагаа гэтэлгэн Харвах сум эргэлдэх илд нь болох гэж ирсэн Хүмүүнээс эгэлгүй заяат үндэстэн ястаны бүхий л бөөтөнгүүд минь ээ Тэнгэрт тэтгэгдэж газарт заяагдах нь эгэлгүй заяа бус уу Тэргүүн юугаа өргөж өөдрөг дээшээ амьдартугай Ивээсэн сахиус харсан шүтээд нь байсаар ахуйд Ирмүүн хувь тавилан бөөтөн бидэнд тохиох бус уу Тавилан тангарагтаа үнэнч байж Түмний хэрэгт өөрийгөө зориулан Туйлын үнэн чин цагааны төлөө зүтгэх Түмэн живаад ганц тохиох амьдрал чинь энэ бус уу Худал бусармагт ороолдон зоосны нүхээр хараалан Хараал хэл аманд эрчилдэж зовлонгийн хүрдээр юунд алхалнам Орчин цагийн оргил нь биш мухарт нь дарагдах гэж Онгон сахиус бөөгийн тэнгэр онцолж чамайг тэтгэсэн юм биш Тэнгэрт хоёр нар мандах цаг мөч мөдхөн ирэх нь (дэлхий урьд огт байгаагүйгээр гэрэлтэх болно) Тив дэлхийд Монгол хаан даяар дуурсагдах өдөр төдхөн болох нь Бамбай болж хааныхаа ивээлд жагсах Баатар сүртэй 3000 бөө нар минь зарлигаа аваад сонсоцгоо! Эгнэшгүй хүчит Чингисийн голомтыг залгах Эх болсон Өэлүн үжингээр танигдсан хөвүүн Монгол төрд айсуй Эрчилж хуйлрах салхинаас хурдан энэ зарлигийг цааш тараасугай Элбэг баян Монгол түмэн минь харанга юугаа дэлдтүгэй Босоцгоо! Цагийн аяс эргэлдэн бидний ээлж болжээ Сэрцгээ! Цадиг түүхийн хоймортоо Монгол залрах цаг ирлээ

Ага

Действительно,зальврхла седклм амрна,зовжасн ченжм таальрна.Так метко можно сказать только на нашем,родном языке сказать.Респект автору!!!

@@ЛюдмилаЭрдни-Горяева-ч7щ ченжм таальрна перевод не подскажите? зовжасн это невзгоды вроде.

@@b-rontonzhonton3182 зовж, ас н-значит "страдающий

@@ЛюдмилаЭрдни-Горяева-ч7щ не ченжм, а чеежм!!!

@@b-rontonzhonton3182 чеежм! Буру бичж-ченжм, тиим юг уга!