Сонымен қатар, Автор соншама авитаминоз болып, қатал суықта ауыр жұмыс істеп, адам төзгісіз қорлықта жүріп, ауырмай тіпті тифозный сыпьтан аман қалған адамдар туралы айтады. Ол тірі қалудың себебі адамдардың рухында керемет болашаққа деген сеніммен мақсаттың болуымен байланыстырады. Бір танысы сондай бостандыққа жететін күнді рождествоның уақытында болады деп сенген.Алайда рождество уақыты келеді де ол адамның бойындағы оты сөніп, рухы болашақтан бас тартады.Осылайша бір мезетте сол жұқпалы аурудан қайтыс болады. Яғни Түйін болашақты белгілі бір датаға байлап қоюға да болмайды екен. Франкл да кітапты қалайда жазып, жарыққа шығаратынын білген.Бірақ қашан екенін білмеді.
Бір күнде қаншама адам шыдамай өлетін условияда болса да тұтқындардың ішінде адамшылығын сақтап қалған, басқаға жақсы сөз айтып, юморын сақтап қалуға тырысқан, басқаларға жақсылық жасай алғандар да бар екендігін алға тартады. Әрі кез келген топта, тіпті лагерьдің бастықтары арасында да порядочный адамдар болғаны сияқты, тұтқындардың арасында да непорядочныйлар бар деп келтіреді. Адамдарды жақсы, жаман деп емес порядочный, непорядочный деген екен. Адам деген кім сонда дегенде Человек это существо которое всегда решает кто он деген екен.
