Жалғыз аққу Біз барған кеште көл беті, Мұң тербеп тұрды келбетің. Жанарын жаспен жуып тұр, Ой дүние ай сыңарсыз аққу ең жетім. Қызарып барып батты күн, Тиылдау лезде тәтті үнің. Қай жерде қалды шаттығың, Жұбыңды сенін атты кім Түнде ұшқан жалғыз аққуым Айналып ұштын айдында Жұлдызда мұңды ай мұңды Қиялмай ұштын қияға Ой дүние ай түнекпен бөлісіп қайғыңды Киелі құс ең көнеден Түнере ұштың төбеден Көл шертіп калды көңілің Қиын ай қиын деп тұрдым Сыңарсыз қалу не деген Кімдер дос саған кім дұшпан Ай шалқар кейде жұлдызба Жүректі қозғап барады ой дүние ай Аққудың даусы түнде ұшқан Қуаныш қайда көлгөсір Қалмады ау шаттық көлде шын Сол жалғыз аққу тағдырын Біз екеумізге бермесін Жалғыздық ешкім көрмесін
