МУХАММАДИКБОЛИ САДРИДДИН,АБДУРАХМОНИ ФОТЕХ,СУЛАЙМОН,МУХИДДИН КАБИРИ,АШУРОВ,ШАЙХ АБУ МУХАММАД МАДАНИ 

ШЕРИ АЛЛОХ, АЛЛОХ, БО ШУМОСТ. ШЕЙХ МАДАНИ

Аллох хифзатон кунад шайхи Азиз Абу Мухаммад Мадани

Аллох Мувахидина бо Шейххои Азизамон Хифзамон кунад. Ва душманхои Мувахиддина бо Рахбаронашон лоики хидоят бошанд хидоят ваагарна бо тези хору залил несту нобуд гардонад.

Ма шаа Аллох الحق Аллох хифзт кна Мадани Ин ҳизбиҳои демократхоҳ аз ислом истифодаа мекнан

##НАҶОТ ДАР ТАВҲИД АСТ Ягона роҳеки ҷавонони мусалмони миллати мазлуми тоҷикро устувор ва бутшикан мегардонад ин ТАВҲИД ва тарки Ширк аст. Чигуна? 1)- Омухтани Тавҳид бо ҳама намудҳову қисмҳояш. Ҳам дар ибодат ва ҳам дар дуьо ва ҳам ҳукм ва ҳам дар муҳабаат ва ҳам дар мутобеьат ( пайрави) 2)-Бароат намудан аз Ширк ва мушрикин ва таҳқиқи Куфр бар Тоғут. То замонеки мусалмон ширк ва мушрикро нашносад ва куфр бар тогутро баҷо наовард у бутшикан шуда нвметавонад ва устувор ҳисобида нвмешавад ва таҳаввулоти Имонироҳам ба вуҷуд оварда наметавонад. 3)-Тамоми Амал ва ҳаракатро дар асоси Қурьон ва Суннат бо фаҳми Салафи уммат анҷом намудан. Иқтисод ё маьнавиёт ва ё сиёсат ва ё Таҳаввулот ва ғара ҳамаро. Ҳар Таҳаввулотеки дур аз Қурьону Суннат аст оқибаташ зулму бадбахти ва гумроҳист. Пас биёед ТАВҲИДРО омузем ва ба ин Шариьати Комил итоьати сад фи сад кунем. На мисли мунофиқоне бошед ки ба баьзе Қурьон имон оваред ва қисми дигареро ки ба ҳавову ҳавасатон мувофиқ нест тарк намоед. Ба бародарони мусалмонам муроҷиьат менамоям ки динро аз беғаразон ва толибьилмони аҳли суннат вал Ҷамоьат биомузед, аз касоне дин омузанд ки ҳамеша ҳуҷҷаташон аз "Қурьон ва Суннат бо фаҳми салафи уммат"аст. Аммо ҳеҷгоҳ динатонро аз аҳли ғараз ва аҳли бидьату каломиву фалосиф ҳизбиву мурҷиьаву хавориҷ наомузед.Зеро оқибаташ ҳасрату пушаймонист ва ҳайрату гумроҳист. Уламо гуфтанд: العلم.دين فانظرو.من اين تأخذون دينكم. Илм Дин аст пас бингаред ки аз ки дин меомузед. و الله اعلم. Абу Муҳаммад Маданӣ.

Ақволи салаф дар исботи тақсимоти дин ба Аслу зоҳир ва фаръу хафӣ Инкор намудани ин тақсимот нафаҳмидани масоили бадеҳи дар илми шаръи ҳаст. Ҳар касе андаке аз ъилм насиб дорад аз ин тақсимот хабар дорад зеро ин тақсимот аз Қуръон ва Суннат ва фаҳми салафи солеҳ собит аст ва ақли солим ҳам ҳаминро тақозо мекунад. Аммо имруз фарзандони ҷаҳм ва ҷоҳиз ва сумома ва довуд бин ҷирҷис ин озириҳои гумроҳ дар ин замона ин тақсимотро инкор намуда ҳама динро дар як рутба қарор медиҳанд ва аҳкоми мукаллаф дар наздашон як намуд аст. Аммо эътиқоди салафи солеҳ ин буд ки ҳукм намудан бар болои як инсони мукаллаф вобаста ба тақсимоти дин аст ва дар назди салафи солеҳ ва уламои аҳли суннат ин тақисмот собит аст, ва бар ин тақсимот асли шаръи далолат намуда аз бидъат нест чигунаеки ҷоҳизиҳо (озириҳо) мегуянд. Имом Шофеъи (204ҳ) رحمه الله масалаҳоро аз назари далел тақсим намуда ва бар болои ин тақсими кардааш бино намудааст ки ҷаҳл дар кадом қисм узр аст ва дар кадом қисм узр нест ва дар кадом қисм такфир карда мешавад ва дар кадом қисм намешавад. قال الإمام الشافعي رحمه الله. العلم علمان. علم عامة. لا يسع بالغا غير مغلوب على عقله جهله ...... النوع الثاني. ما ينوب العباد من فروع الفرائض وما يخص به من الأحكام وغيرها مما ليس فيه نص فى كتاب و لا في كثر هن صنة. وإن كانت في شيء منه السنة فإنما هي من أخبار الخاصة لا أخبار العامة، وما كان منه يحتمل التأويل ويستدرك قياسا. الرسالة امام الشافعى ) Илм ду илм аст: Илми аввал: илмест, ки ҳеҷ касе ҳаққи надонистан ва ҷоҳил мондан аз ин илмро надорад, магар касе ки ақл надошта бошад. Яъне масоиле, ки олим ва омми дар асли ин масъала баробар аст ва ҷаҳл узр нест. Илми дуввум: илмест аз фуруъоти фароиз ва аҳкомҳои хоси фароиз ки насси хосе надорад ва агар нассе (Қуръон ва Суннат) бошад ҳама ин ҳуҷҷатҳо аз ахбори хос аст на аз ахбори ом. Яъне масоилҳое, ки хос уламо фаҳмида метавонанд на оммаи инсонҳо , ва ҷаҳл узр аст. (китоби имом Шофеъи Ар-Рисола) Суханҳои имом шофеъи الله رحمه дар ин ин китоб тулони аст мо ба тарзи мухтасар зик намудем. Имом Шофеъи رحمه الله Сифоти Аллоҳро ба ду қисм тақсим мекунанд. Сифатҳое, ки ҳам ақл ба у далолат мекунад ва ҳам нақл , ва дар ин қисм ҷаҳл узр нест, ва сифатҳоеки ба ақл фаҳмиданаш номумкин аст ва танҳо бо нақл фаҳмида мешавад дар ин қисм ҷаҳл узр аст. خرج الشافعي على أصحابه یوما و هم يتناظرون في الكالم في رب العالمين فقال لهم ت ناظروا في شيء إن أخطأتم فيه يقال لكم أخطأتم. لا تنظروا في شيء إن أخطأتم فيه يقال لكم كفرت. Имом Шофеъи рузе ба назди дустонашон берун шуданд ки онҳо дар Каломи Роббул аламин мунозира мекарданд: Шофеъи ба онҳо фармуданд: мунозара намоед дар чизеки агар дар он хато кардед, ба шумо бигуянд ки хато кардаед, мунозара накунед дар масоиле, ки агар дар он хато кардед ба шумо бигуянд, ки кофир шудед. وقال الإمام المزني رحمه الله. سألت الشافعية عن مسألة في الكلام فقال سألني عن شيء إذا أخطأت فيه قلت أخطأت. و لا تسألني عن شيء إذا أخطأت فيه. قلت كفرت. Имом Музани رحمه الله гуфт: Шофеъиро суол намудам аз масалае дар калом, гуфт: маро суол кун аз масоиле, ки агар хато намудам бар ман бигуи хато карди, ва суол накун аз масоиле, ки агар хато кардам бигуи кофир шуди. Бубинед масоилҳоро чигуна тақсим намуданд . Дар қисме хато узр аст ва дар қисме узр нест. قال الشافعي رحمه الله. إذا سمعت الرجل يقول. الإسم غير المسمى فاشهد عليه بالزندقة. Имом Шофеъи رحمه الله фармуд: ҳарвақте, ки мардеро шунидики мегуяд исм ғайри мусаммо аст ба зандақа бар ӯ шаҳодат бидеҳ. Яъне: Узр надорад бо муҷарради гуфтанаш зиндиқ мешавад.

Икболи муханаси начас

Имом Заҳаби 748 رحمه الله дар зери сухани Имом Шофеъи таълиқ намуда гуфтанд هذا دال على أن مذهب أبي عبد الله. أن الخطأ في الأصول ليس كالخطأ في الاجتهاد في الفروع. ин далолат мекунад ки мазҳаби Абу Абдуллоҳ ин аст: хато дар усул, ба монанди хато ва иҷтиҳод дар фуруъ нест. Дар усул хато иҷтиҳод ҷаҳл узр нест аммо дар фуруъ узр аст. Яъне сифати хато ва ҷаҳлу таъвил дар болои баъзе аз сифатҳо ба монанди Каломи Аллоҳ узр нест. Ба монанди сифати Ҳаёт ва Илм ва Қудрат ва Улувви Зот дар ин сифатҳо хато иҷтиҳод таъвил тақлид ва ҷаҳл узр нест, зеро аз усул аст. Аммо қисми дуввум аз сифот ки дар он ҷаҳл узр аст ки Имом Шофеъи фармуданд: الله تبارك وتعالى أسماء وصفات لا يسع أحدا قامت عليه الحجة ردها فإن خالف بعد ثبوت الحجة عليه فهو كافر بالله فأما قبل ثبوت الحجة عليه من من جهة الخبر. ف معذور لأن علم ذلك لا يدرك بالعقل و لا بالروية والفكر. Аллоҳ Таъало Асмо ва Сифоте дорад ва ҳар касе ки ҳуҷҷат бар у расидааст ҳаққи рад кардан надорад ва ҳар касе баъди собит шудани ҳуҷҷат рад намояд пас ӯ кофир аст ба Аллоҳ. Аммо пеш аз собит шудани ҳуҷҷат аз ҷиҳати хабари ӯ маъзур аст, зеро илми ин қисми сифот бо ақл ва фикр фаҳмида намешавад. Тафриқи байни Усул ва фуруъ ва узр набудани ҷаҳл дар усул ва узр буданаш дар фуруъ, ва дар асоси ҳамин тақсим такфир намудан. قال الإمام أبو عبد الله محمد بن نصر المروزي. عن أصحاب الحديث. لما كان العلم بالله غاره. إيمانا والجهل به كفرا. وكان العلم بالفرائض إيمانا والجهل بها قبل نزولها ليس بكفر، وبعد نزولها من لم يعلمها ليس بكفر لأن أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم قد أقروا بالله في أول ما بعث الله رسوله إليهم، ولم يعلموا الفرائض التي افترضت عليهم بعد ذلك لم يكن جهلهم. ذلك كفرا، ثم أنزل الله عليهم هذه الفرائد، فكان إقرارهم بها والقيام بها إيمانا، وإنما يكفر من جحدها لتكذيبه خبر الله، ولم تأت خبر من الله ما كان بجهلها كافرا. وبعد مجيء الخبر من لم يسمع بالخبر من المسلمين لم يكن بجهلها كافرا والجهل بالله في كل حال كفر قبل الخبر وبعد الخبر. (تعظيم قدر الصلاة ٣٦٥ و مجموع الفتاوى ابن تيمية ٧/٣٢٥ ) Имом Марвази 294ҳ رحمه الله ҳикоят мекунанд аз асҳоби ҳадис уламои салаф ки мегуфтанд,: илм ба Аллоҳ имон аст, ва ҷаҳл ба Аллоҳ куфр аст, ва амал ба фароиз имон аст, ва ҷаҳл ба фароиз пеш аз нузулаш куфр нест, ва баъд аз нузулаш касе, ки намедонад (ҷоҳил мемонад) куфр нест; Зеро асҳоби Муҳаммад صلى الله عليه و سلم Аллоҳро иқрор карданд дар аввали ирсоли расул ба сӯйи онҳо, ва намедонистанд фароизҳое, ки баъд аз ин барои онҳо фарз шуд ва ҷоҳил буданашон ба ин фароиз пеш аз фарз шуданаш куфр нашуд. Ва сипас Аллоҳ барои онҳо ин фароизро нозил кард ва иқрор ва амал намуданашон бар ин фароиз имон буд ва касе кофир мешавад, ки ин фароизи нозил кардаи Аллоҳро ҷаҳд намояд, ба сабаби такзиби хабари Аллоҳ, агар хабари Аллоҳ барояш наояд ба ҷоҳил мондан ба ин фароиз инсон кофир намешавад. Аммо баъд аз омадани хабар касоне аз мусалмонҳо ин хабарро нашунаванд (ба онҳо нарасад) ба сабаби ин ҷаҳл кофир намешаванд. Аммо ҷаҳил будан ба Аллоҳ дар ҳама ҳолат куфр аст пеш аз хабар ва баъд аз хабар. (Таъзими қадри салот аз Марвази 365 ва маҷмуъ фатово ибн Таймия 7/325) Ҳоло ба шумо аз салаф собит шуд, ки ҷаҳл дар тавҳид узр нест. Аммо дар масоили аҳкоми зоҳир ҳуҷҷат расида бошад ё дар байни мусалмонҳо бошад узр нест ва агар ҳуҷҷат нарасида бошад узр аст. 378الخبيرى خلف بن القاسم عبيد أبي الإمام قال .........جليا وظاهرا خفيا باطنا منها فجعل .بها العلم وجوه بين فرق الله ان ومنه جلي هو ما منه أن ثبت ،خفيا كله يكون أن وبطل جليا كله العلم يكون أن بطل وإذا عن مستغن ولا بنفسه مكتف غير النصوص من الخفي وكان كذلك كان وإذا ،خفي هو ما .العلم في الاستنباط أهل يتبينوا أن وجب غيره من عليه يدل جلي (١٦ -ص١٥ فيها اختلف التى المساءل فى القاسم ابن و مالك بين التوسط ) Имом Абу Абдуллоҳи Қосим бин Халаф Ҷубайри (378 ҳ) رحمه الله гуфт: Ҳамоно Аллоҳ фарқ гузошт байни илм, қисме аз илмро ботин ва хафӣ қарор дод, ва қисме аз илмро зоҳир ва ҷали қарор дод…….. Вақте номумкин шуд, ки ҳамаи илм яксон зоҳиру ҷалӣ бошад, ва ё ҳамаи илм ботин ва хафӣ бошад, собит шуд, ки қисме аз илм зоҳир ва ҷалӣ ва қисме аз илм ботин ва хафӣ аст…. (Тавассут байна молик ва ибн қосим 15/16)

Зи олам ман чи дидам гайри гам чизе надидам Зи боги зиндагони мевай ширин начидам ман Ба номардони дунё некиву хуби кардам Вале теге агар дидам дарего аз пуштам дидам ман. Бикоридам зи мехру аз мухаббат дона дар дилхо Ба вакти чидани хосил нихоли бесамар дидам Чи нолам з- ин хаёти рафта бо андуху пур хасрат Ки андар умри кутохам факат хавфу хатар дидам На якбору ду бор ру ба ру афтодам бо Марг Рахо гаштам зи Марг аммо басо захре чашидам ман Дарего дар суроги рузи нек умрам хазон кардам Чавони рафту чавониро надидам ман

Шайх хизби нахзати шайтони монен номша

Туф дар руи ин мушрикин

Мухаммад икболи мушрики начаси хабис

Ай пушти парда шери рубару гавмезади момедидем игапот ай пушти парда ваг вагон накун

Кам тухмат кун мадани аз Аллох битарс мо суханои тура бовар надорем

Ай Алох бтрарс

ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-zzRSJCCJn80.htmlfeature=shared

t.me/ahli_sunnat_wal_jamoat زنده در تلاگرم فاتحی دیماکرت وارید شو

Муаллиф!!! Шайтонсифат ту ҳастӣ. Ваҷҳои овардаат мантиқ надоранд.

Ту мард боши хукумата габ зан кузут мемонан ту марианеткаи хукумати

Мадани мрг чиба аз бахс гурехти шмо хамат дастпардаи амрикоен

Мадани чем Мухаммад Икбола гайбат кадана бра кати хдьш гап зан мардвори тра даьват кард наумади бо чи ай пшт гап мезани маррд да майдонай увам номыш Мухаммад Икболи Садридин

Тухмат накун

Агар ту хақ боши чаро нарафти баҳс куни??? Пайғамбар бо мушрикон меравафтан баҳс мекарданд, даъват мекарданд, ту уро кофир мушрик мегуйи бирав баҳс кун то мардум ҳақро бифаҳманд, ту уро беодоб мегуйи гуё худат одоб дори, ростша бгум ҳардут беодобен

t.me/ahli_sunnat_wal_jamoat زنده در تلاگرم فاتحی دیماکرت وارید شو