"Albatta, osmonlar va Yerning yaralishida hamda kecha bilan kunduzning almashib turishida aql egalari uchun bir (Yaratuvchi va Boshqarib turuvchi Zot borligiga) oyat-alomatlar bordir. Ular turganda ham, o‘tirganda ham, yotganda ham Allohni eslaydilar hamda osmonlar va Yerning yaratilishidan tafakkur qilib" Parvardigoro, bu(borliq)ni behuda yaratganing Yo‘q! Sen(behuda biror ish qilish aybidan) Poksan! O‘zing bizni jahannam azobidan asragin!", deydilar”. (Oli Imron surasi, 190-191-oyatlar mazmuni)
Аллоҳ таоло марҳамат қилади: «Роббингизга тазарруъ ила ва махфий дуо қилинг. Зотан, У ҳаддан ошувчиларни севмас». (Аъроф, 55). Ушбу ояти каримада Аллоҳ таоло мўмин бандаларига дуо қилиш одобларини ўргатмоқда. Дуода тазарру - ёлвориш ва махфийлик бўлиши зарурлигини таъкидламоқда. Худди шу маъно Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳадиси шарифларида ҳам ифодасини топган. Имом Бухорий ва имом Муслим Абу Мусо ал-Ашъарий розияллоҳу анҳудан ривоят қилган ҳадиси шарифда қуйидагилар баён қилинади: "Одамлар баланд овоз билан дуо қилган эдилар, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Эй одамлар, ўзингизга шафқат қилинг, сизлар кар ёки ғайбга дуо қилаётганингиз йўқ. Сиз дуо қилаётган Зот энг яхши эшитгувчи ва энг яқин Зотдир", дедилар. Аллоҳ таолога ибодату дуоларни тазарру ила ва махфий қилиш, худди шу ояти каримада таъкид бўлганидек, салафи солиҳларимизнинг одатларига айланган эди. Имом Абдуллоҳ ибн Муборак Ҳасан ал-Басрийнинг қуйидаги сўзларини келтирадилар: "Агар бир киши Қуръонни жамлаган бўлса ҳам, одамларга билдирмас эди. Агар бир киши фиқҳдан жуда кўп нарсани билса ҳам, одамларга билдирмас эди. Агар бир киши кечаси уйида узундан-узоқ намоз ўқиб чиқса ҳам, меҳмонларига билдирмас эди. Биз бир одамларни кўрдикки, махфий қилиш имкони бўлган ишни ҳеч қачон ошкор қилмас эдилар. Мусулмонлар дуога кўп уринар эдилар. Товушлари ҳеч эшитилмасди. Уларнинг дуоси Роббларига пичирлашдан иборат бўлар эди". «Роббингизга тазарру ила ва махфий дуо қилинг», дегани шу. Аллоҳ таоло қилган ишидан рози бўлиб, мақтаган солиҳ бандаси ҳақида: «Қачонки, Роббига махфий дуо қилди» дегани ҳам шундан. Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф, "Тафсири ҳилол".
