58-че елны, мин 1-че сыйныфҡа баргач, укытучы апабыз әнийемә әтте: "Вы с сыном дома по-русски разговаривайте." Ул да җавабында: "Да, я его буду называть СЫ нок!" Барыбер балам, олым әтә иде, ачулангач ҡына, син минем ҡочыгым әтә иде. Әни биш телдә сүли иде: алман, әрмән, урыс, әзербайҗан. Бөйек урыс мөғаллиме Ушинский дигән: "Когда исчезает народный язык - народа нет более." Шоннан чығып - урысның 1-че буыны булганчы, татарның 300-че буын шифалыраҡ.
