David Hume орай мен бейтарап кемшыліктен кеп шығады істің өзімен қатсыз.өз өзіне сеным қалыптастыра алмаған соң өзінде еш пайда болмаиды одан сену мен сенбеудің арасында бейтарап қалптастырады демек дінге бармай турып ақ қемшілікте ісі бітіп болады(сеным мен сену сенбеу екеуі мұлдем екы бөлек дүние ).бул бір ойландыратын мәселе.