Беларусь - шматпакутная краiна, але я вельмi спадзяюся, што калiсьцi, на вялiкi жаль ужо нi пры маiм жыццi, мы будзем ганарыцца, што наша Радзiма Беларусь!!!
Привіт з України. Дякую за ще одне виконання Полонезу. Своя, українська мова, це як повітря яким ти дихаєш і не відчуваєш. А от як почую якесь виконання, того ж Полонезу, білоруською мовою, то це як у ліс попав і не можеш надихатись... Дуже чудова мова! Не проміняйте на московське експеранто... У вас ваша, прадавня мова, а у них штучна мова на базі церковнослов'янської, тобто староболгарської мови та ще й перекручена на свій манер. Бережіть свою білоруську мову.
@@laralarissa2128 нНИКОГДА не будут маршировать по моему Минску внуки полицаев. Будьте прокляты подлые твари. Как хорошо, что вы сбежали в Литву. Не вздумай возвращаться.
Музыка - Мiхал Клеафас Агiнскi, словы - Сяржук Сокалаў-Воюш. Сонца праменне стужкай вузкай Ператкала помны вечар. Край бацькоўскi, край мой беларускi, Я табе кажу на развiтанне: «Да спаткання, да сустрэчы». Я табе кажу на развiтанне: «Да спаткання, да сустрэчы». Водар закiнутага саду, Ў небе зорка Мiлавiца, Таямнiцы паркавых прысадаў Пэўна, не аднойчы на чужыне будуць мроiцца i снiцца. Пэўна, не аднойчы на чужыне будуць мроiцца i снiцца. Зноў залунае наш штандар, Палыхне ўначы пажар, I паходнаю трубой Зноў паклiча нас с табой на мужны бой Мая Радзiма - край адзiны. Да яго з выгнання шлях вяртання - шлях змагання. Ростань на ростанях краiны, Ранiць думкi шлях абраны. Прагне сэрца ў родныя мясцiны, I Радзiмы вобраз ажывае растрывожанаю ранай. I Радзiмы вобраз ажывае растрывожанаю ранай. Дахi мястэчак, стрэхi вёсак, Вежы замкаў i палацаў, Гонкiх храмаў звонкi адгалосак Клiчуць да сябе, бо немагчыма з гэтым краем развiтацца. Клiчуць да сябе, бо немагчыма з гэтым краем развiтацца. Зноў залунае наш штандар, Палыхне ўначы пажар, I паходнаю трубой Зноў паклiча нас с табой на мужны бой Мая Радзiма - край адзiны. Да яго з выгнання шлях вяртання - шлях змагання. Воi прагнуць волi, воля - свет i доля. Бронi звон ды конi, конi - клiч «Пагонi». Крочым з багны ночы, з ночы шлях прарочы. Зноў залунае наш штандар, Палыхне ўначы пажар, I паходнаю трубой Зноў паклiча нас с табой на мужны бой Мая Радзiма - край адзiны. Да яго з выгнання шлях вяртання - шлях змагання. Золак, ахутаны туманам, Далягляды ў барвах бэзу. I гучаць нябёсныя арганы, I жывуць у сэрцы, i злiваюцца у гуках паланэзу. I жывуць у сэрцы, i злiваюцца у гуках паланэзу.
Прогнулся? К деду не стыдно на могилку с такими мыслями ходить? Вопрос риторический.... И Брестская крепость не на родине твоей!!! ..... Подпиндосник!!!!
Мир катится в бездну. А белорусский полонеззовёт расправить плечи. Слава вам, братки! Нам будет очень трудно оттого, что угроза роду человечеству скрытая.
Посредственное исполнение. Движения нет, люди вокализируют, а музыка не живет, не дышит. Сама вещица сверхпопулярная, часто звучит в оркестровом варианте, поэтому даже неискушенным слушателям есть с чем сравнить.
@@valentinaosipenko. Насчёт мовы -это отдельная беда, слова различить трудно, сплошная каша. Если уж рыдать, то хотя бы под Песняров. Они этот полонез нормально озвучивают.