Bogów mych niepodobna zdeptać W ciszy niezmąconej wiek za wiekiem ucieka Słońce będzie wschodzić i Las będzie stać Budząc we krwi, co żywe z prawieka Spadnie łagodny deszcz, czuć będzie woń ziemi Odpłyną okręty donikąd na zawsze I postęp się wróci znów do korzeni Gdzie był huk brudnych miast, las zaszumi raz jeszcze Wszystko jest prochem...
