Бізде де 60 жылдары түйелеріміз болды.Ботамызға тіл көз тиіп қайтыс болды .Керемет әдемі бота еді,кірпігі ұзын,көзі жаудыраған қарақаттай.Менің бала кезімде есімде қалғаны.Сонда мықты жыладым, ботамды қимай.
Малды қайтыс болды демейді, өліп қалды дейді. Қазақтығымыз тіліміз бұзылып болды, шұбарланып кеткені өз алдына бөлек әңгіме! Бураның жарағанда келенің уақытында адамды шайнап өлтіргеніне куә болғанбыз. Бура кейде күздеде жарай береді, бура жарағанда аттылы адамдарға өте қауіпті. Қашқан аттыны құтқармайды.