Մեր ժառանգությունն ուղղակի հրաշք է, որ աստված շնորհել է հենց մեզ` ազգիս։ Մեզ մնում է միայն ու միայն ամուր պահենք, փայփայենք ու փոխանցենք եկող սերունդներին։ Սա՛ ենք մենք, հայերս, սա՛, ոչ թե ԱԺ֊ում իրար հայհոյող, իրար փնովողը... Եկենք հենց այսպես մնանք։ Թո՛ղ կյանքը մեզ փոխել չկարողանա։ Շատ հոգեթով, շատ քնքուշ ու շատ հոգեհարազատ համերգ է։ Խոնարհվում եմ... Շնորհակալ եմ...
00:20 Հազար էրնեկ էն գիշերին, Որ ինձ բութա տվեցիր, Ոսկե թռչնիկ, իմ հեգ սրտին Ձեռքդ զարկիր, խլեցիր։ Էն օրվանեն բեխաբար, Եղա դադարգուն, անճար, Ո՛չ մի անգամ մոտիկ կուգաս, Ո՛չ էլ իսպառ կհեռանաս։ Ոսկե թասը լիքը գինով, Անուշ գինով մուրազի, Կտաս նրան հազար նաւլով, Ով որ քեզ կըերազի։ Էն օրվանեն բեխաբար, Եղա դադարգուն, անճար, Ո՛չ մի անգամ մոտիկ կուգաս, Ո՛չ էլ իսպառ կհեռանաս։ Ես խմեցի․․․ Էն օրվանեն Դեռ հարբած եմ քո էշխեն, Թե բութա էր, հապա ո՞ւր է․․․ Չեմ հասնի իմ մուրւսզին։ Էն օրվանեն բեխաբար, Եղա դադարգուն, անճար, Ո՛չ մի անգամ մոտիկ կուգաս, Ո՛չ էլ իսպառ կհեռանաս։
31:22 Դարձիր մեկ աշե Արևը դիպավ, դռնեն դուրս էկար, Բոլոր աշխարհը արիր շանթահար, Դու նազ անելով անցար-գնացիր, Բյուրավոր սրտեր կրակով լցրիր։ Սիրտս լցրիր բյուր ցավերով, Ու հեռացել կերթաս, Ինձ մոռացել կերթաս, Դարձի, մեկ աշե, մեկ աշե, մեկ աշե, Կայնի, մեկ աշե, մեկ աշե, մեկ աշե, Քո սերն եմ, քո տերն եմ, զուրկ չմեռնեմ։ Էդ չքնաղ մարմինդ էլ ի՞նչ զարդարել, Երբ Արարիչն է քեզի նկարել, Էդ սև աչերդ կրակ կցայտեն, Շատ մատաղ սրտեր կայրեն-խորովեն։ Սիրտս լցրիր բյուր ցավերով, Ու հեռացել կերթաս, Ինձ մոռացել կերթաս, Դարձի, մեկ աշե, մեկ աշե, մեկ աշե, Կայնի, մեկ աշե, մեկ աշե, մեկ աշե, Քո սերն եմ, քո տերն եմ, զուրկ չմեռնեմ։
Սկզբի հայտարարածը սխալ է։ Գոնե ուղղեն, մի՞թե իրենք չեն նայում իրենց տեղադրածը։ Սխալվելուց ոչ ոք երաշխավորված չէ, բայց դե՝ սխալն էլ կարելի է ու պետք է ուղղել։
