Ես գյումրեցի եմ, ֆիլմը իձ հարազատ է, չնայած դոմիկ կոչվածը չիմացա ինչ է...սեփական տուն ունեինք՝էնքան հուսահատված մարդկանց ընդունեցինք, շահեցինք, պահեցինք... ու մինչև հիմա էս դարը ապրած դոմիկները մեր շատերիս սրտի ցավը մնաց։Էնտեղից շատ շնորհալի երեխաներ դուրս էկան, դոմիկների մատղաշները կռվեցին ու զոհվեցին 44 օրյայում, շատերը մահացան ու տան երես չտեսան😪😪😪