ԾՈՄԱՊԱՀՈՒԹԵԱՆ ՀԱՐՑԸ(Մարկ. 2։18-22, Ղուկ. 5։33-39) Մատթէոս 9: 14,15 14 Այն ատեն Յովհաննէսին աշակերտները անոր եկան ու ըսին. «Ինչո՞ւ մենք ու փարիսեցիները շատ անգամ ծոմ կը պահենք իսկ քու աշակերտներդ չեն պահեր»։ 15 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Միթէ կարելի՞ է որ հարսնիքին տղաքը սուգ պահեն, քանի որ փեսան իրենց հետ է. բայց օրեր պիտի գան երբ փեսան իրենցմէ վերցուի, այն ատեն ծոմ պիտի պահեն։ Մատթէոս 29:19 Ահա ամէն օր ես ձեզի հետ եմ, մինչեւ աշխարհիս վերջը»։ Ամէն։ Ծոմը տխրության ու սգի արտահայտություն է։ Ծոմ պահում են նրանք ովքեր Հիսուսը չունին իրենց հետ։ Իսկ ում հետ որ Հիսուսն է ամեն օր, նրանք ծոմ չեն պահում։
Երբ Հիսուս իրենց հետ է ծոմ չեն պահում։Իսկ երբ Հիսուս իրենց հետ չէ,այդ ժամանակ ծոմապահությամբ ենք Աստծո հետ լինում առերես մեր ազոթքներով ։ Ծոմ պահելը սգի նշան չի կարող լինել,քանի որ ծոմ պահելով մաքրվում ենք չարից։
