Գնացի հայրական տունս մտքերով,որտեղ անհոգ էր,տաքուկ էր ու հարմարավետ))որտեղ դեռ հարևանները շփվում էին միմյանց հետ,որտեղ հավաքվում լոտո էինք խաղում կամ ուղղակի հավաքվում խաշած կարտոֆիլ ուտելու)))թե խի էի ուզում էդ ժամանակ շուտ մեծանայի չգիտեմ))
Ափսոս, որ այդ ժամանակ խաղալու համար փոքր էի: Այն ժամանակ լավ էր, իսկ հիմա, չնայած, որ պայմաններն ավելի բարենպաստ են, մակարդակ և խելք չկա... Կուզենայի, որ հիմիկ էլ լիներ այս լիգան: Արդեն մեծացել եմ ))))))))
Լսեք բեմը, դեկորացիան լացելու աստիճանի հասարակ, բայց ինչ մակարդակա, ինչ բեմական արվեստ, խոսք ունեին։ Երիտասարդներին էս ժամանակակից տեխնոլոգիաներն ու ռոբասեռժական դարաշրջանը լրիվ փչացրեց
