Շմոհակալություն Հրաչուհի ջան քո բոլոր հաղորդումներով տանում ես մեզ հետ 40- 50 տարի դեպի պատանեկություն և այսօրվա Ձեր հյուրերին ես առանց չափազանցության կդասեմ մեր մեծ արվեստագետների կողքին։ Շնորհակալ եմ որ կաք եղեք և շարունակեք Ձեզ երկար երկար տարիների առողջ ստեղծագործական կյանք։ 🙏🙏🙏
Իմ շատ սիրելի դերասաններ՝ Արմեն Խանդիկյանը,Արթուր Ութմազյանը, որի ձայնին սիրահարված էի…անկրկնելի ասմունք…Թատրոնի մասին խոսքեր չունեմ , շատ հուզվեցի ու կարոտեցի էն լավ ու բարի ժամանակները
1977-79 թվականերին ուսանող ժամանակ ոչ մի ներկայացում բաց չեմ թողել։Նույնիսկ տեղ չի եղել նստել ենք աստիճաներին։Այն ժամանակ բոլորս էլ երիտասարդ էիք,հիմա ես 63 տարեկան եմ,ապրում եմ Մոսկվայում ու շատ վաղուց չեմ եղել Երեւանում,կարոտել եմ իմ քաղաքին։
Հարգելիս դուք կարծես Ձեր մեկնաբանությունում պատմում եք իմ մասին , ես , նույնպես, 1977 ֊1981 թթ. եղել եմ ուսանող , ոչ մի ներկայացում բաց չեմ թողել , դրամատիկականի տոմսերը արագորեն սպառվում էին սակայն , միեվնույն է մենք ինչ֊ որ կերպ մտնում էինք թատրոն , եվ Ձեր ասածի պես նստում աստիճաններին, կամ էլ աթոռ էին տալիս եվ մենք դիտում էինք ներկայացումը ։ Երանի այն ժամանակները ։🧑🦱🧑🦱🧑🦱
Էհհհ մարդն ինչ արարած է։ Գալիս է լույս աշխարհ մեծանում կայանում ծերանում ու մահանում🤦♀️😰երանի թե երկու կյանք ունենայինք որ մեկը աշխատեինք 👷 մյուսը վայելեյինք👌
