Իմ սիրելի... դու էլ ինչպես սովորական հոգի երկնքում տեղ պահեցիր՝ շտապեցիր: Երազում տեսա. երգում էր կիթառը ձեռքին ու արցունքն աչքերին... Լույս Մարդ. Մարիետա Բադալյանը աշխահափոխ եղավ... դողում են մատներս... ԼՈՒՅՍ: Հաշտ չէր. ոչ էլ կլռեր... Ասում էր. "Մարդն իր գոյության անտեսվածության. մոռացության զգացողության պահերն է ապրում.....Ժամանակին գիտնականը մխրճվում էր գիտության գաղտնիքների մեջ`կռիվ տալիս թեորեմների ու պրակտիկայի հետ.ստեղծում բարիքներ.նորարարն` իր հերթին.մանկավարժը մեթոդներ էր մշակում` աշակերտին լավագույնս հասկանալի դարձնելու համար.դասագրքերը կազմվում էին հասկանալի և պատշաճ.բժիշկը պատասխանատու էր յուրաքանչյուր հիվանդի համար.երգիչն իր գործն էր անում` ճշմարիտ ու հայկականը մատուցելով հանրությանը.կոմպոզտորն իր համեստ ավանդն ավելացնում նախօրոք ստեղծված երաժշտական ֆոնդին.քանդակագործը.ճարտարապետը.բանվորը.բոլորը իրենց գործն էին անում.......իսկ հիմա?? Հիմա"?
MASAL PROFI Այս պահին լսում եմ Մարիետայի կատարումները և որոշեցի կարդալ մեկնաբանությունները, և ի զարմանս ինձ գտա Ձեր մեկնաբանությունը որը ինձ շատ հուզեց։ Կարդում եմ նորից ու նորից ու հոգիս փոթորկվում է , բա այսօր ինչ ասենք, ինչ , ազգս կորցրեց իր ձեռքբերումները , կորցրեց իր վեհությունը ։ ՈՍԿԵ ԳԵՆԸ ՀԱՄԲԱՐՑՎԵՑ ԵՐԿԻՆՔ ։ Ու դեռ չգիտենք վաղը ինչ է լինելու։ Խորին շնորհակալությունս Ձեզ , Ապրեք առողջ, Թող ԱՍՏԾՈ ՕՐՀՆՈւԹՅՈւՆԸ Լինի Ձեր մշտական ուղեկիցը։ 🙏🇦🇲
