Մեռնում եմ սիրուց - Պերճ Թյուրաբյան / Ֆրանսիս Կաբրել - Je l'aime à mourir - Francis Cabrel 

Je l'aime à mourir
Paroles et Musique: Francis Cabrel (1979)
Moi je n'étais rien
Et voilà qu'aujourd'hui
Je suis le gardien
Du sommeil de ses nuits
Je l'aime à mourir
Vous pouvez détruire
Tout ce qu'il vous plaira
Elle n'a qu'à ouvrir
L'espace de ses bras
Pour tout reconstruire
Pour tout reconstruire
Je l'aime à mourir
Elle a gommé les chiffres
Des horloges du quartier
Elle a fait de ma vie
Des cocottes en papier
Des éclats de rire
Elle a bâti des ponts
Entre nous et le ciel
Et nous les traversons
À chaque fois qu'elle
Ne veut pas dormir
Ne veut pas dormir
Je l'aime à mourir
Elle a dû faire toutes les guerres
Pour être si forte aujourd'hui
Elle a dû faire toutes les guerres
De la vie, et l'amour aussi
Elle vit de son mieux
Son rêve d'opaline
Elle danse au milieu
Des forêts qu'elle dessine
Je l'aime à mourir
Elle porte des rubans
Qu'elle laisse s'envoler
Elle me chante souvent
Que j'ai tort d'essayer
De les retenir
De les retenir
Je l'aime à mourir
Pour monter dans sa grotte
Cachée sous les toits
Je dois clouer des notes
À mes sabots de bois
Je l'aime à mourir
Je dois juste m'asseoir
Je ne dois pas parler
Je ne dois rien vouloir
Je dois juste essayer
De lui appartenir
De lui appartenir
Je l'aime à mourir
Elle a dû faire toutes les guerres
Pour être si forte aujourd'hui
Elle a dû faire toutes les guerres
De la vie, et l'amour aussi
Moi je n'étais rien
Et voilà qu'aujourd'hui
Je suis le gardien
Du sommeil de ses nuits
Je l'aime à mourir
Vous pouvez détruire
Tout ce qu'il vous plaira
Elle n'aura qu'à ouvrir
L'espace de ses bras
Pour tout reconstruire
Pour tout reconstruire
Je l'aime à mourir
Trad. Berge Turabian
Մեռնում եմ սիրուց
Ես երեկ դեռ ոչ ոք դարձել եմ հիմա
Գիշերապահը իր անքուն գիշերվա
Մեռնում եմ սիրուց
Թե փորձեք քանդել իր շուրջը մի բան
Հերիք է բանա իր թևերը լայն
Նորից կարարի նորից կարարի
Մեռնում եմ սիրուց
Նա ջնջել է թվերը ժամացույցների
Ժամերը դարձրել երգ թռչունների
Թղթից ու ոսկուց
Կամուրջներ է գցել մեր միջև ու երկնի
Որ վեր բարձրանանք երբ նա քուն չունի
Երբ նա քուն չունի երբ քուն չունի
Մեռնում եմ սիրուց
Գուցե կյանքի անթիվ կռիվներն են
Նրան դարձրել ուժեղ այդպես
Գուցե նրա անթիվ կռիվները
Կյանքի համար ու սիրո նույնպես
Նա ապրում է լուսե երազներում հյուսած
Նա պարում է իր իսկ անտառում նկարած
Մեռնում եմ սիրուց
Նա փեշերը իր տալիս է քամուն
Ես փորձում եմ որսալ բայց նա չի թողնում
Նա ինձ չի թողնում ինձ չի թողնում
Մեռնում եմ սիրուց
Որ հասնեմ իր թաքուն բույնը տանիքին
Հնչյուններ եմ պայտում կոշիկներիս կրնկին
Մեռնում եմ սիրուց
Պետք է միայն նստեմ ծպտուն չհանեմ
Ոչինչ չխնդրեմ իր կողքին լինեմ
Իրեն պատկանեմ իրեն պատկանեմ
Մեռնում եմ սիրուց