Ռուսները տեղյակ չեն, որ մենք ունենք գիրք, անունը Խաչագողի հիշատակարանը; Րաֆֆի։ Սուրեն Պետրոսյանը թռել է, փնտրում են և չեն կարողանում գտնել։ Տերտերն ասում է, չգիտենք որտեղ է Սուրենը, այսինքն ապահով տեղում պահել են ու հանձնարարել, որպեսզի ջրի հատակում մնա որոշ ժամանակ։ Մնում է տերտերը իր ճարտար լեզվով ու վարդապետությամբ զզվեցնի մարդկանց, որպեսզի ժողովուրդը զգա իրեն խաբնված ու գնան իրենց տները։ Դրանից հետո տերտերից կպահանջեն շարժման համար տրամադրված գումարները։ Նա էլ կներկայացնի փաստեր տասնյակ հազարավոր մարդկանցով լի հրապարակը, հացադույլից հազիվ Հայրիկյանին փրկելու միջոցները և նման շատ նախաձեռնություններ։ Հլը մի հատ էլ ռուսները պարտք են մնալու տերտերին, նրանք դեռ տեղյակ չեն դրա մասին։ Վերջում տերտերը ռուսներին կնվիրի Րաֆֆու գիրգը ռուսերեն թարգմանությամբ։
