Վերածնունդ - Ա՜խ, հարի՛ֆ ենք, Կոկո. Ո՞րձ ենք ծնվել, թե՞ քած... Զուլո. (Թատրոնի մասին)  

տղա ջան,կոկոների ճանկերում են բոլոր էջերս,բանաստեղծությունը,այն էլ' Զուլոյի,միայն ընթերցելու համար չէ,նաեւ' հասկանալու,այդ վիճակում արդեն 27 տարի է,ես եմ+**12 հա,այդ եւ շատ բանաստեղծություններ,մեր քառյակի մեջ է խմորվել,ամեն դեպքում' ապրես։+**12Այսօր ամեն դրոշակակիր իր ձեռքինի իմաստը չգիտի

Զանգերի տեղ գանգերն են լոկ գուժում, որ կամ, Որ թաղվողը մեռյալ չէ այլ օրվա դին. Եվ պատերի ներսում ես չեմ ջարդի ափն իմ որպես ողորմաթաս Եվ չեմ ասի, թե ինձ ժամացույցի սլաքները երկու թրատեցին… Ու ափիս մեջ մեռնող մի մանուկ է նվվում… Պահը՝ սերը միակ, բաց թողեցի, թռավ: Եվ պտուղը մահու և պտուղը կենաց Վերուվար են անում տիեզերական բկում… Եվ իմ պարզած ձեռքը՝ կարծելով, թե բարևելու համար է լոկ, Իմ բարեկամ ԿՈ-ԿՈՐ-ԴԻ-ԼՈՍԸ կերավ, Հիմա արտասվելով ետ է թքում: Չէ՛, այսպես լավ է շատ , իմ բարեկամ Կոկո, Մեկը պետք է, որ իմ գլուխն առնի, փախչի, Տանի այնտեղ, որտեղ գլուխս չեմ դրել, Տանի սկիզբ տանող միակ արահետով, Իմ բարեկամ Կոկո, գլուխս քեզ նվեր: Ծառը ինձ է նայում արմատներով շրջված, Իսկ սաղարթը հողում անհույս ճոճվում է խեղճ, Ձայնը նրա հիվանդ իմ ականջախեցում մարգարիտ է ճերմակ, Որ մնալու է հար խորքում ընկած: Բա՜, սիրելի Կոկո, Ո՞վ է տեսել այսքան տխմարիկ վերջ… Հեռատեսի միջից մի հայացք է կպչուն՝ Համոզում է, լիզում գայթակղախայծ լեզվով: Մեղավորը միշտ էլ մեղք է ամեն ինչում, Ամեն ինչում պետք է ապաշխարել ՊՆՉՈՎ… Իմ բարեկամ Կոկո, մռութս քեզ նվեր: Վաղը մեկ է՝ պետք է աղավաղեն քացով… Հեռատեսի միջից մինչև կոյուղիներ՝ Առնետներ են վխտում ու փիսոներ հաչող… Զանգակների տեղակ՝ զրնգում են գանգեր, Ու համերաշխ խոսում միևնույն լեզվով, Ահազանգում դարձյալ, որ դեռ մեկին պարտք ես, Եվ ապուրը վաղվա պիտի եփեն քեզնով: Իսկ եթե ոչ՝ հենց քո սրտից քամված՝ Քո դռան դեմ ընկած փալասի տեղ՝ Կտրորեն երազդ ու հույսդ մեռած, Չես իմանա՝ ով է տունդ մտել… Ախ, դժվար է, Կոկո, երբ չես կարող խաբվել: Երբ սրտիդ մեջ խրված մի ժանգոտած քորոց Հա ծակում է, ծակում ու դառնում խոց Ու փողոցի լեզվով քեզ հասկացնում. Ապե՛, Գլուխդ պինդ պահի, մարմինդ ողջ: Ա՜խ, հարի՛ֆ ենք, Կոկո, զույգ, թե կենտ ենք ծնվել. Զույգ, թե կենտի հարցը մնում է բաց… Եզակին՝ ձու է, շատը՝ ձվեր… Ինձ ճիշտն ասա, Կոկո՛, ո՞րձ ենք ծնվել, թե՞ քած:

@@TaronGlak Կեցցե'ս Տարոն ջան:Շնորհակալ եմ եղբայր:

Գրական ծածկանունը' Սեւակ եւ այլն,ամենքիդ քիմքի բանը չէ։