Քո ընկերոջ ընկերն եմ ես 

բանաստեղծությունը՝ Յուրի Սահակյանի
կարդում է՝ Սալբի Տարագճեանը
Բուլղարացի իմ ընկերը
Ընկեր ունի Հունաստանում։
Հունաստանցի այդ ընկերը
Ընկեր ունի Լեհաստանում։
Լեհաստանցի այդ ընկերը
Ընկեր ունի Ռուսաստանում։
Ռուսաստանցի այդ ընկերը
Ընկեր ունի Հնդկաստանում։
Հնդկաստանցի այդ ընկերը
Ընկեր ունի Պարսկաստանում։
Կանգնել եմ ես քարտեզի դեմ
ՈԻ նայում եմ հիացմունքով։
Ես չեմ կարող աչքս կտրել
Մոլորակից Երկիր կոչվող։
Եթե մի օր ձեռքս մեկնեմ,
Բռնեմ ձեռքը իմ ընկերոջ,
Իսկ նա էլ իր ձեռքը մեկնի,
Բռնի ձեռքը իր ընկերոջ,
Մեր ձեռքերի մեջ կհայտնվի
Այս գեղեցիկ աշխարհը ողջ․․․
ՈՒ մտովի խախտում եմ ես
Սահմանները մոտ ու հեռու,
Կտրում եմ ծով ու ցամաքներ,
Շրջում գյուղ ու քաղաքներում։
Ում էլ տեսնեմ իմ ճամփին,
Ողջունում եմ ծանոթի պես․
-Ահա իմ ձեռքը, բարեկամ,
Քո ընկերոջ ընկերն եմ ես։