ما توی بدنمون چیزایی داریم که راز اجداد دور و برمون رو برای ما فاش میکنه. بخشی از این راز به میتوکندری‌های سلول‌هامون برمی‌گرده. این میتوکندری‌ها رو انسان فقط از مادر به ارث می‌بریم، نه از پدر. و اگه تو کروموزوم شماره ۲۳ یه X و Y داری (مثل من)، یعنی اون Y رو فقط از بابا گرفتی. اگه این دو تا نکته رو کنار هم بذاریم، یعنی یه خط مستقیم از مادر به مادرهای مادر تا صدها هزار سال پیش وجود داشته که دی‌ان‌ای میتوکندری رو منتقل کردن و یه نخ بیولوژیکی به یه نیای زن مشترک، فارغ از جنسیت، وصلت میکنه. از طرف دیگه، یه خط مستقیم از پدر به پدرهای پدر هم هست که کروموزوم Y رو بدون وقفه منتقل کردن و به یه نیای مرد مشترک می‌رسه. اینجا خیلی ها فکر میکنن پس حتما آدم و حوایی باید میبودن و همه انسان ها صرفا از این دو نفر شکل گرفتند. اما این اشتباهه، ما دارم درباره دو انسان حرف می‌زنم که توی زمان‌های خیلی دور از هم زندگی می‌کردن، یعنی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار سال پیش. دو نفری که هیچوقت همدیگه رو ندیدن، اما به خاطر یه اتفاق عجیب تو ژنتیک و شرایط خاص تکامل، تونستن یه بخش خیلی کوچیک از ژنومشون رو به تو و من و همه ما برسونن.
20 фев 2024
