من چهار سالم بود که برنامه ی آقای نعیم امیری (پوپل) خلیل راغب از رنگارنگ میدیدم کاملآ یادم هست مادرم خیلی طرفدار خوانندگان افغانستانی بود یادم هست آهنگ زنده یاد احمد ظاهر را میخواند و زمزمه میکرد ای ساربان را ما یه برادر داشتیم در خانواده مان نور محمد بود خیلی دوستش داشتیم باور کنید درایران بارها برای همزبانانم با مامورای شهرداری با راننده تاکسی در افتادم برتدران افغانستانی هم خیلی ازم تشکر کردند من از ته دل مردم افغانستانی را دوست دارم .
آقای پادشاه به خاطر که خیلی علاقمند احمد ظاهر هستید میخواهم یک خاطره خود با احمد ظاهر را که تا اکنون نشنیده اید. شریک سازم در مرکز کابل آنجا که فواره آب است رستورانی بود بنام. خیبر. احمد ظاهر کنسرت داشت. من کمی ناوقتر رسیدم. به صندلی که ریزف نموده بودم نشستم احمد ظاهر داشت این آهنگ را میخواند من غلام قمرم. غیر قمر هیچ نگو. پیش من جز سخنی شهد شکر هیچ نگو. وقتی آهنگ را تمام نمود. از پشت مایک صدا زد. امشب همه. مهمان من هستید به ویسکی و به منیجر رستورانت هدایت داد. هر کس وسکی خواست. بحساب من حسابش کنید. عجب شبی بود. همه شاد ومست. و بعدش آهنگ اگر آواره و مستم بکس چی بکس چی. شبی که هیچ فراموشم نمی‌شود. یادش گرامی روحش شاد 💐🕯️
ما فارسی زبانان باید دوست و شفیق یکدیگر باشیم همه جای دنیا خوب و بد هست ولی خانواده و فامیلهایمان وخودم شخصاً هیچ بدی از مردم افغانستانی جز محبت و خوشرفتاری چیزی ندیدبم.
ااین پسر هم اشتباه میکند که آهنگ کمتر شنیده شده احمد ظاهر بزرگ را به مردم نشان می‌دهد. باید آهنگ ها سر شناخته شده احمد ظاهر بزرگ را نشان میداد مانند، زیم زیم، کجکی کجی، چشم سیاه داری، قربانت شوم کن، زندگی چست، خون دی خوردن، لیلی لیلی جان، خدا بود یا ت، ای پادشاهی خوبان، وغیره.
احمد ظاهر به من و کسی دیگری ضرورت ندارد که او را بشناسند برای احمد ظاهر فقط مردم تاجیکستان کافی است چون ۹۸% مردم تاجیکستان احمد ظاهر را میشناسند و سالگردش را میگیرند و ما افغانستانی ها را شرمنده می‌سازند که ما سالگرد اسطوره را زیاد تجلیل نمی‌کنیم مانند تاجیکستان که تجلیل میکنند
