آقای احسان رضایی رو در برنامه ی کتاب باز شناختم و انصافا باید بگم انسان باسواد و آگاهی هستند. فقط به نظرم اومد روند این سخنرانی بینهایت کند و کشدار هست. مکثهای متعدد و طولانی.. . مقدمه ی بسیااار طولانی و سردرگم. بقول خیام (با کمی تغییر) بیست و هشت دقیقه تماشا کردم و هنوز معلومم شد که هیچ معلوم نشد! جواب این سوال، درواقع در دقیقه ی ۲۶ مطرح میشه که خب طبیعتا برای یک سخنرانی ۲۸ دقیقه ای، زمانبندی درستی نیست یعنی ۲۶ دقیقه فقط مقدمه، مکث، و بعضا اطلاعات نامنسجم. البته که راوی در روایت تاریخ، مهارت استادانه ای داره منتها انتظار میرفت لحن و بیان، جذاب تر باشه. نمیدونم شاید دکتر مکری استانداردهای ما رو بالا بردند. و به عنوان اخرین نکته، این برام مهم بود که علیرغم تیتر سخنرانی (مسئله ی خوشبختی از باستان تا به امروز)، مطالب مطرح شده مقایسه ی خوشبختی فقط در دو دوره ی تاریخی بود. (و بماند که اون عبارت "تا به امروز" هم بی اثر شد) برای آقای رضایی آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم سخنرانی بعدی، این مسائل رفع بشه تا بتونیم از اطلاعات خوب ایشون بیشتر استفاده کنیم.
