این شجاعت نیست،خریت هست.مثل یه ادم ارازل واوباش که مدام میخواد با یک خانواده بزرگ ،قدرتمند وسرمایه دار درگیر بشه،،،،همین.خریت را با شجاعت اشتباه نگیر.برای حکومت منافع ملی،پیشرفت،حقوق شهروندی،رفاه،صنعت واقتصاد مهم نیست وحتی قدرت نظامی معقول ومتعارفی هم نداره.یه کشور باوجود اقتصاد وصنعت وسیاست خارجی خوب ومحبوبیت بین مردمش میتونه قدرتمند باشه که حکومت هیییچ کدومشونو نداره.همه اینا فدای نظامی کرده وجالب اینجاست تو نظامی هم خوب پیش نرفته وهمه نظامی رو خلاصه کرده به سپاه وبعد هم خلاصه شده تو موشک وپهباد که اکثر قطعاتش از طریق بازار سیاه به دست میاد...درحالیکه که واسه تبدیل شدن به قدرت نظامی باید مسیر درست رفت،مثل زمان شاه یا ترکیه امروز،یعنی خرید ناوهای نظامی بزرگ وپیشرفته.بالگردهای جنگی وترابری،جنگندهای پیشرفته،سوخت رسان وتانک و...وبعد احداث کارخانجات مربوطه،مثل کاری که شاه درمورد تانک سازی وبالگرد سازی وهواپیما سازی انجام داد.بعد مونتاژ،بازهم کاری شاه قراربود با خرید۳۰۰ اف۱۶ ومونتاژ۱۴۰ تاش توایران انجام بده،همینطور همکاری نزدیک باکشور سازنده انتقال فناوری وبه مرور تولید قطعات مهم ودنهایت خود جنگنده وطراحی و.....
خیلی علاقمند دموکراسی و پاسخگویی بودم. چطور امکان دارد که در کشور دموکراسی یک جانی و قاتل چهل هزار انسان بیگناه را استقبال کنند و حتی در مجلس مردم برایش کف بزنند، فرق نمیکند اگر این قاتل از فلسطین باشد و یا اسرائیل. ایا این حقیقت دموکراسی را برملا نمی سازد؟ و هنوز هم باید از آن حمایت کرد؟