درود بر شما عزیزان ،بینهایت افسوس،بی نهایت دریغ که اینچنین نوا وپنجه هنربار وگهر. بار ومعجزه الهی در غربت وناباوری و متاسفانه در مهد هنر وفرهنگ جهان غریبانه زیستند،چگونه توقع تکرار داشته باشیم با اصل آن چه رفتاری شد .امان امان امان دلم خون شد😢
خوش آن ساعت که دیدار ته وینم کمند عنبرین تار ته وینم نوینه خرمی هرگز دل مو مگر آن دم که رخسار ته وینم بسر شوق سر کوی ته دیرم بدل مهر مه روی ته دیرم بت من کعبهٔ من قبلهٔ من ته ای هر سو نظر سوی ته دیرم اگر چون موم صد صورت پذیرم به هر صورت ، به دل نقش تو گیرم تو تا بخت منی ، هرگز نخوابم تو تا عمر منی ، هرگز نمیرم نمی‌دونم دلم دیوونه کیست کجا می‌گردد و در خونه کیست نمی‌دونم دل سرگشته ما اسیر نرگــس مستونه کیست به صحرا بنگرم صحرا ته وینم به دریا بنگرم دریا ته وینم بهر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان روی زیبای ته وینم
اگر جای استاد شجریان بودم در 90 درصد این برنامه های زنده و خلق الساعه نمی خواندم چون نه میکروفون مناسب است نه سالن به لحاظ آکوستیک بودن. اگر هم می خواندم به هیچ عنوان اجازه ضبط نمی دادم چون اگر هم صدا در سالن خوب باشد ضبط آن بدین شیوه و بدون تجهیزات لازم خوب در نمی آید. فقط باعث آسیب به استاد است و بس
@@jamaleddinhosseinpour3213 عوضش تو استادی! در فضولی! آدم (بلانسبت) وقتی میکروفون و امکانات ضبط بده, جز اینکه صدا خراب بشه چه حاصلی داره؟ بهترین صداها هم با میکروفون پر از پارازیت, گوشخراش میشه.
