درود بی پایان و بیکران به حضرت هنرمند شوریده جان جناب امیرجان صبوری سوخته دل !🫶🏼🫶🏼🫶🏼🫶🏼🫶🏼🫶🏼🫶🏼🙏🙏🙏🙏🙏🙏تو بر زخم دل های ما مرهم استی تو عطرلطیف گل مریم استی تو از شهر خورشید به اینجا رسیدی تو یی خواهش من فدای هنرمندی که گرمای خورشید در بغل دارد صبوری بزرگ را سلام و حرمت و محبت صمیمانه بی پایان برسد
به یکی صبر زیاد به دیگری کم می رسد مگر ای سنگ صبور مسافر دیار دور کوه به کوه نمی رسد آدم به آدم می رسد ..... این تصنیف یکی از شاهکار های ادبیات پارسی است !.
صبوری عزیز مارا بردی بطرفهای کشور یاد ان گروه گل سرخ بخیر خداوند عمر طولانی نصیبت کند واقعا آواز دلنشین داری.وهچنان استادظاهر جان باختر هنرمند موفق مارا خداوند صحت وسلامت داشته باشد بدون شک هردوتان موفق هستید
صبوری صاحب ارجمند خداوند به شما صد سال عمر با صحت و سلامتی نصیب بگرداند بسیاررررررر اهنگهایی دلنشین وازاستاد هم تشکر از نواختن زیبایی ارمونیه استاد صبوری اشعار شما را از کجا پیدا کنم علاقمند سرسخت اشعار زیبایی شما هستم ، همتان سبز و خرسند باشین ممنون از اهنگهایی مقبولتان 🇦🇫💚🇦🇫🤲🤲
اگر شب ها شب یلدا اگر روز ها پر از غم بود قناعت بود و صبری بود اگر بسیار اگر کم بود همو شبها همو کابل برایم مثل عالم بود تو بودی در کنار من دلم جم بود دلم جم بود وای... دانه دانه باران میبارید سوی باغ بالا میرفتیم گاهی به تماشای مهتاب در کنار دریا میرفتیم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کسی در فکر یارش بود کسی دنبال کارش بود خماری را خمارش بود شکاری را شکارش بود کسی مستانه می میزد به بام خانه نی میزد کسی از بابت دنیا نه میترسید نه رأی میزد ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به چشم خسته خوابی بود به جام تشنه آبی بود به شهر عشق و عیاری حریف با حسابی بود جدایی خواب را دزدید زلال آب را دزدید از آن شبهای مهتابی کسی مهتاب را دزدید ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشب شب آمد آمد لب لب گریه کردم وای وای گوفتم اما بای بای گوفتی رفتی خال خال خاشه خاشه یاد از ما نکردی جان جان گوفتم اما بان بان گوفتی رفتی ============================گل گل تازه تازه از تو میسرودم تک تک میزدی بر در را میگوشدم اما رفتی باز هم بر در دیگر در دل داشتی میلی دلبر دیگر ============================ نازد میکشیدم یاری نازیی من از من دل بوریدی از خود راضیی من با ما بودی روزی دلبر جانی کم کم از یاد بوردی قولی افغانی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تا جوانی میرسد غم بر سر غم میرسد رنج و درد و عاشقی همیشه با هم میرسد به یکی صبر زیاد به دیگری کم میرستد مگر ای سنگ صبور مسافرِ دیار دور کوه به کوه نمیرسد آدم به آدم میرسد کوه به کوه نمیرسد آدم به آدم میرسد قصه ها گُل میکند گُل شاخه ها میشکند دل و دل خانۀ ما جدا جدا میشکند بال مُرغ بخت ما رویِ هوا میشکند تا شو از خستگی قافله آگاه میشود کوله بار غزلِ ما مصرفی ها میشود خرمن خاطره ها بزیر پا ها میشود صبر ما سر میرود بانگ اسیری میرسد فصل پیری میرسد بهانه گیری میرسد ناصبوری پا به پایِ ناگزیری میرسد
آقای صبوری پیش نهاد شما چقدر دفیق بوده سال های قبل این آهنگ را اجرا کرده بودید ولی درین شرائط دشوار امسال برابر شد دقیقان زنده باشید ❤ ،،یار از یار میترسه ،،ببینید دوستان کرونا لعنتی
آقای صبوری آهنگهایتان بی نهایت زیبا ودلنشین آواز تان رسا تشکر از نوازنده گان محترم که از ته دل نواختند به امید روزی که قدر هنروهنرمندان در بلاد بلا کشیده را بدانیم
این استادان گرامی غنیمت روزگار ما استند تامی توانید ازاین گنج ها استفاده کنید.خداوند عمر این عزیزان را دراز داشته باشد من یک با ربااستاد گرامی صبوری صاحب هم صحبت شدم خداوند توفیق کند که به کنسرت شان باشم .
حفظ حرمت و ادب داشته باشید برادر گرامی معزز لازم نمی بینم برایت ضرب المثل :« کاسه چینی که صدا می کند خود صفت خویش ادا میکند» صدق کند . به شخصیت شما احترام نمودم تا احترام خود را نگهدارید به کسی حرف ناخوش اهانت بار حواله کردن بازتاب شخصیت خود شخص می باشد شما میدانید همزبان و هموطن عزیز . صبوری به توصیف و توهین کسی کاری ندارد او هنرمند کامیاب است و ثابت ساخته کیست و چیست .
