اون دنیا چی بدرد میخوره ؟؟ دنیای بعد چه شکلیه ؟ 

*بنام خداوندی که سرنوشت مرا بسی سخت نوشت* فوری فوری معاوضه ثواب ۷بار کربلا و۳۰سال زیارت مشهد رفتن ویک بار زیارت سوریه رفتن با یک آپارتمان ۵۰ متری در ضمن تمام مستندات موجود میباشد شایان ذکر اگر کسی تمایل داشت تمام گناهان ناخواسته یا خواسته ای که انجام داده باشد همه را بنده با دل و جان به گردن میگیرم وتمام ثواب های زیارتی را را که به سختی رفته ام به طرف مقابل هدیه میکنم، از رنجی خسته ام که از آن من نیست احتراماً به استحضار می‌رساند که اینجانب .... فرزند. از همان بدو کودکی و نوجوانی که بسیاری از هم سن و سال های من در دنیایی کودکانه و نوجوانی خود فارغ از مصائب و رنج های زندگی بوده اند ، بنده در همان یازده سالگی که باید مشغول کسب دانش و ادامه ی تحصیل می شدم علیرغم میل باطنی و به اجبار سختی ها و تنگاهای زندگی وارد کودک کاری شده و برای ارتزاق خود و قوت لایموت خانواده در فقدان پدر و نان آور خانواده مجبور به کار کردن شدم ، این روال سال های در مشاغل گوناگون تا زمان حال طی گشته است . شوربختانه وقتی سایه ی پدر بالای سر خانواده به صورت چتر حمایتی کوتاه شد ، سرپرستی خانواده و نان آوری آنها برای حفظ آبرو و زندگی شرافتمندانه بر دوش اینجانب سنگینی کرد ، بر همگی عیان است برای یک نوجوان کم و سن و سال که کلی آمال و آرزو در سر می پروراند و چه اندازه نقشه برای آینده خود در ذهن ترسیم می کند چقدر رنج آور و طاقت فرسا است که نقش پدر را برای خانواده ی خود که در بضاعت مالی ضعیف باشند ایفاء کنی ، کار در مسافرخانه ، کارگری ساختمان ، شاگردی و مشغله های مختلف تا اینکه بتوانی نانی حلال بر سر سفره ی خانواده بیاوری تا خانواده ت محتاج اقوام و دیگران نباشند . گویا طالع و سرنوشت بنده اینگونه رقم خورده بود تا در کودکی به یکباره مردی بالغ شوم و نان آور مادر و برادران و خواهران خود باشم و گریزی از این تقدیر سخت و تلخ نبود امّا هیچگاه ذره ای ایمانم به مقدرات و خواست و اراده ی خداوند کاسته نشد و این امتحان و آزمون الهی را میدانی برای متکی شدن به نان خوردن از کار و بازوی خود میدانستم و سالها هزینه های تحصیل و ارتزاق و پوشاک و مسکن خانواده را تامین کردم . در همان ایام نوجوانی برادرم در راه حفظ ارزش های نظام و اسلام و برای اینکه دشمن بعثی یک وجب از خاک کشورم را اشغال نکند و به نوامیس وطنم دست درازی نکند درسن ۱۵ سالگی به درجه ی رفیع شهادت نائل آمد ‌، حالا سوای بار سنگین مسئولیت خانواده ، قداست و کرامت برادر شهید بودند وظیفه ی اخلاقی بنده را در سلامت و آبرومندانه زندگی کردن را دو چندان می کرد ... مصائب زندگی مادام چند برابر شد که مادر مرحومه ام در بستر بیماری افتاد و هزینه های درمان و پزشکی ایشان که بسیار کمرشکن بود علاوه بر تحمیل مشکلات روحی به دیگر هزینه ها افزون شد سرپرستی و تیمار مادری که بعلت پیشرفت بیماری ها و به ویژه بیماری دیابت سالها با قطع شدن پاها عرصه را بر من بیشتر تنگ می کرد . امّا باید می ساختم و‌ می سوختم و شبانه روز کار و تلاش می کردم تا در برابر خانواده و احساس وظیفه ای که بر دوشم بود سربلند و روسفید می شدم ، چاره ای نبود تقدیر الهی چنین برای من رقم خورده بود . حال سئوال اینجاست ؛ برای بنده که سالها سخت و جانفرسا کار کردم ، به مبانی دینی و اعتقادی خود هم‌ پایبند بودم و بعنوان یک برادر شهید ذره ای از اصول اخلاقی خطور نکردم ، سعادت ۷ بار نائل شدن به کربلا را داشته ام ، ۱ بار افتخار زیارت در سوریه را داشته ام ، و حدود ۳۰ سال هر ساله در زمان سال تحویل و ولادت با سعادت امام رضا و شهادت امام رضا در حرم آن امام بزرگوار در مشهد باشم ، چندین سال با پای برهنه دهه محرم را خالصانه عزاداری کنم و بین نیازمندان نذر پخش کنم ، سالها در راستای ترویج رفیع فرهنگ شهادت ، برگزاری مجالس عزاداری به ویژه در ایام محرم و شهادت سالار و سرور شهیدان حضرت امام حسین ( ع ) و صدها خدمت بی منت دیگر ( تمام عرایض بنده با سند و ادله و استدلال موجود قابل اثبات است ) چرا اکنون باید حتی یک روز سابقه ی سنوات بیمه نداشته باشم و فعلاً بیکار و فاقد حتی یک سرپناه ساده باشم ؟ حال چرا باید تنگاهای زندگی چنان عرصه را بر بنده سخت و دشوار کند که مجبور باشم به این مهم اشاره کنم که واقعاً اگر کسی هست و خواهان باشد ، بنده حاضرم تمام اجر معنوی و ثوابی که اندک اندک در سالهای عمرم سلامت خود اندوخته ام را به کسی عرضه کنم و در قبال یک آپارتمان ۵۰ متری و سرپناه تمام گناهان و اعمال غیر نیک ایشان را با اعمال صالح خود معاوضه کنم و اگر لایق بهشتی باشم آن را بدهم و جهنم وی را به جان بخرم ؟ وقتی خداوند و روزگار و گذر عمر چنین سرنوشتی تلخ و اندوهناک برای من مقدر کرده است و دیگر تحمل آن در توان نگنجد به یکباره تهی از معنویات و خلوص می شوی و حاضری تمام پس انداز معنوی چندین ساله ی خود را بدهی تنها در قبال یک آپارتمان محقر ۵۰ متری ... اگر خریدار ثواب و کردار نیک و عمل صالحی هست بسم الله ، بنده حاضرم تمام گناهان کرده و ناکرده ی وی را معاوضه کنم با یک سرپناه ۵۰ متری محقرانه و همه ی اندوخته ی نیک و صالح خود را به ایشان عرضه کنم که دیگر امان بریده ام و در توان و تاب بنده نیست که این همه مصائب و رنج و سختی را بر دوش خود تحمل کنم . پی نوشت : لازم به ذکر است که از همان ایام نونهالی و۱۰ سالگی به خاطر ارادتم به اهل بیت با چادر مشکی مادرم در زیر پله ی منزل مسکونی خود دوستان هم سن و سال خود را دعوت می کردم و به اتفاق روضه ی امام حسین برگزار کرده و عزاداری می کردیم مابقی بقای عمرتان برادر شهید تلفن ۰۹۱۹۲۷۲۷۹۸۲ شایان ذکراست این جانب دیگر به هیچ دین و مذهبی پای بند نیستم ۰

البته این کلیپ هم ۹۰درصد اونه ولی بنظرم اون کلیپ رو که تو مصاف هست خیلی خفن درستش کردن. اینم علیه و اون عالی تر و تاثیرگذار تر❤

اون دنیا چی بدرد میخوره ؟ فقط ولایت مولانا امیرالمومنین

Which one do not you understand? I can explain.