بحث روز: نیاز به تشکیل دولت در تبعید چیست؟ بحث روز با هاشم دانش، فعال سیاسی، سردارمحمد رحیمی، کارشناس امور منطقه و بشیر احمد ته‌ینج، سخنگوی حزب جنبش ملی
افراد را که من ریس جمهور در نظر دارم باید شود اقای شیرزاد قاری عیسی محمدی اقای پدرام اقای بشردوست اقای ضیا بدخش استاد فیض الله جلال اقای سعیدی که یکی ازین ها باید ریس جمهور شود چون خیلی آگاهی سیاسی دارد و حقیقت ها را میدانند دلسوز استند به وطن به ملت
اگر یک ولایت آزاد شود مطمئن باشید تمام ولایت های افغانستان یکی پی دیگری آزاد میشود چون مردم افغانستان واقعا از طالبان خسته شدن کار نیست تحصیل نیست نان نیست، مردم درک کردن که طالبان دروغ گفتن و هیچ کاری برای آسایش مردم افغانستان انجام نداده در این مدت سه سال، به امید افغانستان آزاد و آباد 🇦🇫🇦🇫
از طرف آمریکا و پاکستان یک تلنگو است اگر تو طالب سرخم درخانه کار نمیکنی ،بالایت یک امباق میارم ،اگر طالب خوب شود به حرفهای آمریکا و پاکستان گوش دهد این عروسی به تعویق میفتد.
تشکیل شورای ملی دولت جمهوری افغانستان را به اساس قانون اساسی ملی دولت درتبعید از خارج کشور به همه یی افغان ها وجهانیان اعلان شود کار مشروع و حقوقی آن طوریکه ایجاب کند به نفع ملت کشور تعقیب خواهد شد کار خوب است.
حکومت در تبعید حکومت ها در تبعید تحت شرایط ویژه سیاسی شکل می‌گیرند. وقتی دولت اصلی یا مبدا توسط گروه های سیاسی از طریق غیر مشروع مصادره میشود، گروه های سیاسی و فعالان اجتماعی و شخصیت های تخصصی و برازنده حکومت در تبعید را سازمان‌دهی میکنند. حکومت در تبعید باید دارای پانزده کاربرد اساسی باشد. ۱. تامین ارتباط در داخل کشور از طریق گفت‌شنود فعال و سازنده و ایجاد فضای هم‌دیگرپذیری ۲. ایجاد گروه فعال سیاسی که از شخصیت‌های برازنده و معتمد شکل گرفته باشد و از میان آنها شناسایی رهبری جذاب و عمل‌گرا که ظرفیت بالایی در هماهنگی، مدیریت و رهبری داشته باشد. ۳. کسب اعتماد میان مردم برای حصول مشروعیت ملی ۴. کسب اعتماد بین الملل برای حصول مشروعیت جهانی ۵. تنظیم استراتژی ملی برای نجات کشور در هم‌کاری متخصصین ملی و بین‌المللی و بر بنیاد درس‌های تاریخی در سطح ملی و جهانی ۶. ایجاد کابینه‌ی تخصصی-سیاسی که واقعیت های جامعه را شناسایی و راه های برون‌رفت از بحران را به برنامه سیاسی خود تبدیل بتواند. ۷. ایجاد برنامه عمل سازنده در هماهنگی با بازیگران ملی و بین‌المللی و زمینه سازی برای فرصت‌های مشارکت شهروندان به ویژه جوانان در تطبیق آن ۸. تامین منابع مالی و تخصصی برای هزینه های داخلی و خارجی بر بنیاد اصل شفافیت ۹. ایجاد یک میکانیسم قابل دسترس و ساده برای ارزیابی، گزارش‌دهی از فعالیت برای مردم بر بنیاد اصل حاکمیت قانون و اصل حساب‌دهی ۱۰. تعامل و ایجاد زمینه های مشارکت فعال و سازنده با شهروندانی که در خارج از کشور به‌سر می‌برند. ۱۱. لابی‌گری تخصصی و دادخواهی ارزش‌ها برای ارمان های ملی که در استراتژی سیاسی نضج یافته اند. ۱۲. بسیج نیرو های مخالف از دید سیاسی، نظامی و اقتصادی در حمایت مردم و ایجاد اجماع مردمی ۱۳. هم‌گرایی با نهاد های جامعه مدنی و رسانه‌ای برای تشریک مساعی اجتماعی و ارزشی ۱۴. ایجاد نهاد فعال و پویای تبلیغاتی بر تطبیق برنامه های سیاسی ۱۵. ایجاد اطاق فکر سیاسی در هماهنگی با شخصیت های علمی، تخصصی و فهیم کشور من طرفدار ایجاد حکومت در تبعید هستم و آن‌را مهم می پندارم در صورتی‌که این اصول در آن رعایت شود. تجارب جهانی نشان داده است که حکومت در تبعید به معنای یک ساختار سیاسی جاگزین است که باید نشان دهد و به اثبات رساند که کارایی بهتری از دولت مبدا دارد. اما پرسش‌های من اینها هستند: آیا با همین آقایانی که داد از حکومت در تبعید میزنند این اصول برآورده میشود؟ پاسخ روشن است. آیا این آقایانی که سیاست را در ۴۵ سال گذشته از سر و گردن محاصره کرده اند در حکومت تبعید، کنار می‌روند و جا را برای نسل جدید باز میکنند؟ این پاسخ هم روشن است. آیا این آقایان اعتماد مردم را برای این کار بزرگ یعنی ایجاد حکومت در تبعید با خود دارند؟ پرسش روشن است. آیا این آقایان کارنامه های پاک در تجربه دارند. این پرسش هم روشن است. حکومت در تبعید نباید استفاده سؤ سیاسی شود. به باورم حالا فرصت آن رسیده است که ما یک حکومت تخصصی برای جایگزینی آینده افغانستان طرح‌ریزی کنیم. طبیعی است که سیاستمداران می‌توانند در آن سهیم شوند. اما سیاست مدارانی که با فکر بکر و تازه و شخصیت‌های خبیر که به درد آینده کشور می‌خورند، در آن جا داشته باشند. در آنصورت مردم به آنها دل خواهند بست.
دوستم به هم سنګران خود جمهوریت عبوری خارج از کشور را اعلان میکند که برای جلب اعتماد و اصلاح خود حاضر است پیش روی کمره و بینندګان کاریکه د حق اشچی انجام داده بچی اشچی بالای دوستم انجام دهد تا حق به حقدار رسیده و دوستم بحیث تبادله کننده عمل مثل ریس جمهور با انصاف عادل اصلاح شده خارج از کشور انتخاب و تا مرګ منتظر بماند
من فکر میکنم وضعیت بهرانی فعلی افغانستان فرصت خوب برای یک فکر عمیق برای آینده است، افغانستان هنوز ملت نیست ، بزرگان به جای اینکه تجربه های ناکام را دوباره تکرار میکنند مشکلات که هیچ کسی به آن اشاره نمی‌کنند قابل ذکر است، ۱- نوع حکومت ۲- واژه ملت (افغان) ۳- بیرق ۴- حقوق ملیت ها ۵- اکثریت و اقلیت ۶- تبعیض سیستماتیک اینها کارهای بیشتری از تشکیل حکومت در تبعید دارند مردم افغانستان باید روی تمام موارد بالا باید تفاهم کنند بعدا.
مردمان افغانستان عزیزم از شما بزرگان ناراضی هستند خدا کنه که این بار خدمت به مردم افغانستان را یادت گرفته باشید # هرچه دیرتر شود امارت به دل مردم جاه باز میکند با باز ساز چهار خیابان مردم را بازی میدن
جنگ پارلمانی به معنی دمکراسی وبلوغ سیاسی است کشوری که در پارلمان آن اختلاف نباشد وهمه به طور فرمایشی یک نظریه ویک فکر را تصدیق کنند آن یعنی دیکتاتوری جنگ ها وسرو وصدا های پارلمانی در زمان جمهوریت در حقیقت زیبا ترین ومبارک ترین چیزی بود که جریان داشت چون حکایت از مردم سالاری داشت پارلمان که بتواند سیاستمداران را جواب گو قرار دهد یعنی اقتدار ملی یعنی اقتدار مردم پس قبل از آن که کمینت بدهی کمی فکر کن
هیچ کشوری برای ملت افغانستان ممانعت نکرده ونگفته که برای آزادی کشور تان فعالیت نکنید آقای دانش منتظر هست برایش زنگ بزنند وبگوید تبریک شما وزیر تعین شدید
پک سوال مطراخ ميشه۔ وقت کى ترک تبار په ترکيه رسيده کله حام نيستند کله پخته است چرا د کشور اجداد ترک تباره خود را جابجا نميکند و در کشور ابايى زندهګى ارام اختيار نميکند چى ميکند در کشور مهمان
This lady who is interviewing is so condescending, please let the guests speak. Stop cutting them off and asking stupid questions that interrupt the speakers. You literally asked the same question, cut them off and asked your same stupid question. My god 🤦🏼♂️
اولتر از همه برنامه تانرا به جهان و مردم افغانستان اعلان کنید. حکومت دینی نباشد،دین باور ها و اعتقادات مردم اسن و باید به تمام مذاهب مردم احترام داشت و دخالت در دین و مذهب مردم نباید کرد. مذهب و دین ما در مساجد،و در خانه های ما است و عقاید شخصی ما است، حکومت داری و دولت داری ،فقط روی مردم سالاری، شایستگی، دانش ،علم و تخصص و لیاقت انسانها باشد، و عدالت اجتماعی و حق شهروندی برای تمام مردم داده شود، این رهبران اقوام نباید حق داشته باشند که به نام یک قوم در چوکی های بلند جا بگیرند، بلکه قدرت بر اساس، شایسته سالاری و تحصیل و دانش،صداقت، انسانها تعین شود،نه به نام قوم و رهبر قوم، دحزاب اسلامی هیچ جای برای حکومت داری نداشته باشند،چون اسلام نه علم است،نه قانون و نه سیاست. هر انسانیکه لیاقت و برنامه بزرگ برای مردم داشت،خودش را کاندید کند ،و لو از هر دین و مذهب و هر قومیکه باشد، اگر انتخابات را برنده شد،همه مردم باید قبول کنند، و رهبران اقوام پشت چوکی های وزارت خانه ها،جنرال بودن،ریس بودن ندوند، و همین کلمه رهبر قوم باید از بین برود،چون اگر شما فقط برای قوم تان مبارزه می کنید،در آنصورت همان قوم سالاری خواهد بود که نتیجه ندارد. اگر رهبری مانند احمد شاه مسعود امروز پیدا شود، که همه مردم و اقوام را به یک چشم بیبیند و از قوم گرائی دست بکشد،و فقط خدمت به مردم و مملکت را پیشکش کند، امکان یک تغیر در افغانستان ایجاد خواهد شد. قوم حزب نیست،که ما یک نفر را رهبر قوم بنامیم و قوم او را مانند یک حزب اعلان کنیم،بلکه احزاب باید برنامه های خدمات شانرا برای همه مردم افعانستان پبشکش کنند. تقسیمات چوکی ها و قدرت به اساس اقوام را باید از بین برد و همین تفکر قومی را از ذهن مردم دور باید ساخت،چون همین قوم گرائی ها مردم را در جنگ انداخت،سخصیت های کاملا بیسواد و بی کفایت،وکیل شدند،وزیر شدند و جنرال شدند، تا بلاخره مملکت و مردم را در تباهی کشاندند. یک ریس جمهور یک مملکت صفات بسیار زیاد می داشته باشد،اولتر از همه بزرگترین شعور سیاسی، تحصیلات عالی، صداقت و علم و دانش،جامعه شناسی و مردم شناسی ،عدالت شناسی را باید داشته باشد،در غیر آن مانند همان کرزی،غنی و عبدالله، همه در فکر قوم،کاملا بی کفایت،خاین ،دروغگو و مفسد می شوند و همان خرک و همان درک خواهد بود.
بسيار کار خوب است که در خارج بنام دولت تبعيد جورشود ولي ريس جمهور بايد اين خانم پيکان باشد ولي که زياد دليل ميګه و خوده بسيار فهميده نشان ميته لهذا بهر قيمت که باشد بايد خانم پيکان ريس جمهور اينده در دولت تبعيذ انخاب شود که بيدون اين خانم حل مسله افغانستان ممکن نيست
امرالله صالح اعلان کرده بود داکتر غنی وطنرا ترک کرده من معاون انتخابی جمهوریت هستم اګر داکتر غنی اعلان کند که من ریس جمهور در تبعید هستم سرنوشت این حکومت جلا وطن چه خواهد شد
احمد مسعود درخواست تشکیل حکومت موقت در تبعید را دارد!!! برای تشکیل حکومت موقت که احمد مسعود در تبعید در نظردارد طبق ماده ۱ قانون اساسی که حسین خاکپوری نوشته است باید قانون اساسی ماده ۱ و تبصره های این ماده را برای تشکیل حکومت موقت در تبعید را رعایت کنند: ماده ۱ قانون اساسی و تبصرهایش میگوید تشکیل حکومت موقت در یک مجلس از طرف گروها و احزاب با سلامتی جسمی و روحی بدون دخالت مذاهب در سیاست را بدهند ۰ تبصره ۱ با تشکیل یک مجلس در تبعید از احزاب مختلف با رای گیری ۵۱٪ از اعضای مجلس تشکیل حکومت در تبعید را تصویب کنند۰ تبصره ۲ در همان مجلس چند نفرخود را کاندید ریاست جمهوری کنند و با انتخابات و رای ۵۱٪ از رایها و امار را که یک کاندید اورده است رئیس جمهوری موقت شود۰ تبصره ۳ رئیس جمهور موقت که انتخاب شده است مدت زمان حکومت خود را به مدت ۱ سال و یا ۲سال تا انتخابات در داخل افغانستان اعلام کند ۰ تبصره ۴ رئیس جمهور تشکیل شورای وزیران خود را بدهد۰ تبصره ۵ رئیس جمهور یک کپی از انچه در این مجلس تصویب شده است به سازمان ملل متحد برای قانونی شدن این اسناد بفرستند۰ تبصره ۶ در تشکیل مجلس اینده احزاب و گروها اگر لازم است حکومت موقت در تبعید را تمدید کنند۰ تبصره ۷ رئیس جمهور و شورای وزیران در تبعید باید برنامه اش تبلیغات و با انتخابات در داخل خود افغانستان با همه پرسی از مردم برای انتخاب نوع حکومت اینده افغانستان باشد و بعد از معلوم شدن نوع حکومت از طرف مردم شد باید انتخابات رئیس جمهوری و مجلس و غیر شود۰ تبصره ۸ بعد از انتخابات و تشکیل حکومت و مجلس در افغانستان باید حکومت موقت در تبعید و شورای وزیرانش اقدام و تعطیل و کارش تمام شود۰ تبصره ۹ در انتخابات تمامی احزاب و گروهای غیر افراطی حق کاندید در هر انتخابی را دارند ۰ تبصره ۱۰ کاندید شدن زن و مرد برای انتخاب دارای یک حقوق برابر هستند۰ حسین خاکپوری نویسنده قانون اساسی غیرمتمرکز ۲۰۲۴-۰۹-۱۱ من حسین خاکپوری جهان وطنم
4 طالب کو لچ برای خود والی داشت وامیر داشت ورئیس داشت اگر این شخصیت های بزرگ همه یکجاشوند وحکومت شانرا اعلام کنند قطعا ملت از این دولت حمایت وجهان نیز مجبور خواهد شد از اراده ملت حمایت کنند❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
این‌طرح واقعا عملی و ایده خوب است. به عنوان یک شهروند این طرح را دوست داشتم و بعد ۳ سال یک جرقه ای عملی و انگیزه در من پیدا شد. بنظر من می‌تواند راه حل باشد اگر واقعا تلاش شود. ولی به شرط که تیکه داران قومی پا عقب بگذارند و شرم و وجدان داشته باشند.
