بررسی حقوق کارگران و رابطه آن با شکل حکمرانی در یک برنامه زنده اینستاگرامی (اسفندیار عبداللهی) 

جناب اسفندیار گرامی ،« مثلا » من یه کارفرما با کارگاهی ۱۱ پرسنل هستم ! در دعوای مزد کارگر و کارفرما همیشه و همواره حاکمیت و دولت پیروزه، جالبه. هم کارگر و هم کارفرما مغلوب ماجراست.

استاد ارجمند ، بنام «خودآ» بهتر نیست ؟

Unfortunately, you are correct that in the country of Iran, the enforcement and protection of workers' rights is often inadequate. Some of the key challenges in this regard include: 1. Weak government oversight and enforcement of labor laws and regulations. 2. Lengthy judicial processes and delayed implementation of court rulings. 3. Legal and practical restrictions on the formation and activities of independent labor unions. 4. Pressure and threats by employers on workers to prevent them from filing complaints. 5. Lack of awareness and empowerment among some workers to effectively pursue their rights. These challenges are rooted in structural, political, and economic issues, and require concerted efforts by all stakeholders to address them. Regrettably, in practice, workers often find themselves in a weak position and lack the means to meaningfully pursue their legal entitlements. This situation necessitates legislative reforms, strengthened enforcement mechanisms, and empowerment of labor unions and worker advocacy groups.

حرفت حق هست جناب عبدالهی و بنده تعظیم میکنم در مقابل حق و میپذیرم ،

حق تعارض منافع رعایت نمی‌شود چون همان تصمیم گیر کارفرما و ذینفع

استاد زحمت نکش ، گفتم ۱۰ -۱۱ پرسنل دارم ، همین شنبه اگر شما بخواهید میتوانم تمامشان را اخراج کنم ! با توجه به بند قانون کار : عشقم کشیده! به همین راحتی. اگر شما و مهمان بعدی باور ندارید یه قرار بگذاریم تا به عین ببینید . محل قرار از شما زیاد دور نیست.

آقا میفرمایند اما کیه که عمل کنه هر کسی به دزدی خودش مشغوله

درود بر جناب عبدالهی عزیز ❤❤

ممنون از شما استاد بزرگوار ❤

چیزی رو که میگید نمیتونید بیان کنید ، من میگم‌. مشکل ایران، حکومت دینی اونهم ناشایست و نالایق و چندهزار فامیل نالایقتر است.

کجایی تاکسی فیاتی که ۱۰ ریال میگرفتی ! هم او راضی هم من راضی هم دین و ایمانی که داشتیم و دیگر نداریم راضی ، کسی باورش میشه. « اونموقع کارگر زاده بودم و حال کارفرما »