اسلام که دنبال عدد و این حرفها نیست!
شخصی با امام صادق (ع) رفته حج،
آن سال حُجاج زیاد بودند.
و گفت ما اکثر الحجیج!
خوشحال بود.
حالا سید الشهدا (ع) کشته شده،
امام صادق (ع) در عزلت است،
امام باقر (ع) در عزلت است،
امام سجاد (ع) در عزلت است،
هیچ کدام از اینها را ندیده ولی دارد می گوید عظمت اسلام را می بینی امسال؟
از این تکاثر ها ما نداریم؟
الهیکم التکاثر
حتی زرتم المقابر
الان حاکم جائر ذوق نمی کند؟
مبلغانش و مروجانش و دین به دنیا فروشانش نمی آیند بگویند آقا ببینید به برکت رهبری داهیانه امام المسلمین امسال ما چهار میلیون زائر اربعین داشتیم؟
این مؤمنین بپرسند از خودشان که امام صادق (ع) چرا باید داعیه داشته باشد که به او بفرماید:
ما اکثر الضجیج!
نگو ما اکثر الحجیج!
سر و صدا را ببین چه قدر زیاد است!
ضجیج!
آن شخص صحابی خاص است،
اهل سرّ است که می فهمد.
و حضرت هم با هل سر حرف می زند.
حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد
می گوید انگشت مبارکش را این جوری گرفت،
من از بین دو انگشت مبارک امام صادق (ع) دیدم:
دیدم یک مشت میمون و خوک دارند دور خانه خدا می چرخند!
یک کسی نپرسید که امام صادق (ع) چه داعیه ای داشت که به او بفرماید که اینها اکثرا قردة و خناریرند؟
حد اقل که اینها آمده اند ظاهر اسلام را حفظ کرده اند!
چرا امام صادق (ع) نباید ذوق کند؟
و چرا ذوق بکند؟
بد بخت! تو ذوق می کنی!
که چهار میلیون نفر می رود زیارت اربعین و فردا نماز جمعه پشت سر همین سقط الاسلام کص رئیس ستاد امر به منکر قذافی می خواهند بخوانند.
شما دارید ذوق این حرفها را می کنید!
اگر یک امام معصوم باشد و یا اگر آقای بهاءالدینی باشد همان حرفی که امام صادق (ع) را زده می زند.
مگر نزد نسبت به بنده؟
آقای بهاء الدینی دیده بود دارد نور از صورت ما می زند بالا!
ما موفق شده بودیم بعد از عمری که حاج آقا می خواست ما بیفتیم توی این عبادات و ما نمی افتادیم...
زیارت عاشورای صد تا لعن و صد تا سلام را می خواندیم.
برای خودمان.
حال مان هم خیلی خوش بود.
هم حال جسمی ام و هم حال روحی ام.
جلو آقای بهاء الدینی هم که نخوانده بودیم.
آقای بهاء الدینی لازم نیست که جلو اش بخوانی!
به آقا فرمود: داش محمد چه کار می کند؟
گفته بود الحمد لله موفق است!
زیارت عاشورا می خواند.
فرموده بود بگو نخواند!
این همان است که امام صادق (ع) می فرماید ما اکثر الضجیج!
چون این همان کاری است که امام صادق (ع) دارد می کند.
به این صحابی خاص می گوید گول این حرفها را نخور!
آقا [ی امجد] می گوید پیش آقای بهاء الدینی رفتم و تعریف کردم که:
یک مجلسی بود در تهران که از صبح تا ظهر گریه می کردند و فلان و بهمان و من هم آنجا حالم خوش بود و با اینها می نشستم عزاداری کردن.
آقا [ی بهاء الدینی] فرمود گول این حرفها را نخور!
حاج آقای امجد خیلی سختش بود که بعد از یک مدت چموشی ما دیگر مأیوس شده بود از همه چیز ما.
دوست داشت ما در سیزده سالگی بشویم علامه حلی!
ببینید چه خیالات خامی داشته بنده خدا!
همه مان این جوری بودیم!
ولی فرق این مرد با دیگران این است که او دائم حرکت کرده به جلو.
پرواز کرده.
دو روزش با هم مساوی نبوده.
که من ساوی یوماه فهو مغبون.
مغبون نبوده این مرد.
همیشه مرحوم بوده.
محمود مرحوم!
آقا ذوب در آقای بهاء الدینی بود.
نمی شد که آقای بهاء الدینی به ایشان بگوید برو بگو نخواند و ایشان هم نیاید بگوید و کتمان کتد یا سانسور کند.
آمد گفت.
همان وقت هم گفت.
پرید!
پرید و فردا آقا دید که ما دوباره ظلمت در سیما و شقاوت مان و همه اینها در سیمای ما هویدا شد!
خیلی آقا حالش گرفته شد.
طبیعی هم بود.
بعد ها به آقای بهاء الدینی گفته بود:
آقا! شما فرمودید و ما هم رفتیم گفتیم؛ ولی خوب بود ولی بعد از آن دیگه الان ...
آقا [ی بهاءالدینی] فرموده بود:
«مبنا باید درست باشد»
دقت کنید!
باز تا آقای امجد این را گفت، گفتم آقا[ی بهاءالدینی] درست می گوید!
حالا من نه زیارت عاشورا می خواندم برای وام،
نه برای پست و مقام،
برای هیچ کدام هم نبود.
آن وقت آقا در آن چهل شبی [سال 88] که در آن دفتر آماده شده بود و به من امر می کرد صحبت بکن!
آقا فرمود:
محمد!
چه لطفی آقای بهاء الدینی در حقت کرد!
اگر آن زیارت عاشورا را ازت نگرفته بود تو امروز کرور کرور مرید داشتی!
و آب دهانت شفا بود.
دوره احمدی نژاد که جن گیرها و دعا نویس ها و رمال ها همه کارشان گرفته بود تو اینجا اصلا سرآمد بودی!
و الان از رجال مملکت بگیر تا به پایین تا به بالا و آقای خامنه ای همه دور و برت بودند!
آقای بهاءالدینی چه لطفی در حقت کرد!
پس من امام صادق (ع) را اگر ندیدم ولی آقای بهاءالدینی را دیدم و [از دیدن آقای بهاءالدینی] می فهمم امام صادق یعنی چه!
چون آقای بهاء الدینی را دیدم!
از برکت این مرد!
البته این مرد اگر آقای بهاءالدینی را ندیده بود و مرید آقای بهاء الدینی نبود من هم آقای بهاءالدینی را نمی دیدم.
که شما اگر دنبال مرجعیت بودید آیا من الان این بودم؟
من هم یکی از این آقا زاده های بیت بودم.
و وجوهات می آمد
و دختر یک مرجع را برایم گرفته بودی و زندگی من و نسلم و دنیا و آخرتم و همه چیز...
از آب دهانم که شفا بود و فلان و مرجع و...
ولی یک علقه مضغه بودم در دستگاه خدا!
یک نجاست نجاستخوار بودم!
اما من جایم قعر جهنم بود!
سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ و اُملي لَهُمْ إنَّ كيدي متين
بله!
ما خیال نکنیم وقتی داریم زیارت عاشورا می خوانیم و حالمان خوش است و یا زیارت اربعین می رویم و حالمان خیلی خوش است دچار غرور بشویم.
باید بگوییم نکند استدراج باشد!
نکند شیطان پشتش است!
خودم را دارم فریب می دهم.
اول باید ببینم خودم کی ام؟
مبنایم چیه؟
دنبال چی ام؟
این حرفهایی که دارم با شما می زنم از برکت این مرد خدا و برکت مردان خدایی است که از طریق مرد خدا با آنها آشنا شدم.
تاریخ بیانات:
۱۴۰۳/۰۱/۲۳
بخشی از لایو اینستاگرام به آدرس:
/ c5ormjrqlrz
23 апр 2024
