درود به شرفت بحران هویت خمینی و بحران هویت آخوند ها را خیلی خوب آمدی به نظر منم اینها شتر مرغ اند میگی پرواز کن میگه من شترم میگن بار ببر میگه من مرغم تو همه کار دخالت می کنند نه سواد دارند و نه مسولیت تر هایی که می زنند را گردنمی گیرند. درود به درک و شعورت طاهری جان
Farimah Azimi من یادمه بزرگترهای خانه ( متاسفانه ) دانشگاه مجانی با پول تو جیبی و بیحجاب در دانشگاهها تحصیل میکردن و برای اینکه بگن به گروه روشنفکران تعلق دارند اکثرا میگفتند کمونیست هستن یا کتابهای چرند علی شریعتی میخوندن و هیچ کس نه میگرفتشون نه چیزی اما بی بی سی فارسی و رادیو شوروی بهشون میقبولاند که ازادی نیست ایرانی تحت فشار زندگی میکنه . ملت خوشی و رفاه زده بود زیر دلشون و اصلا مشکل زندگی نداشتن . زمان پهلویها همه جور ازادی مثل یک کشور مدرن وجود داشت . اروپاییها و خارجی ها که در ایران کار میکردند اصلا نمخواستن بر گردن کشوراشون چون ایران زندگی راحت بود . جوانان ماجراجویی که بوسیله ساواک دستگیر یا زیر نظر بودن بخاطر مسلح بودنشان بود ان زمان بمب گذار و خرابکاری زیاد میشد ، زمان شاه هیچ کس اسلحه گرم نداشت حتی تفنگ شکاری ، شکار و بریدن درخت جنگل هم جرم بود . اگر پهلویها نبودند الان هیچ زنی در ایران و منطقه باسواد نبود . اگر زنان در ایران برای ازادیشان انقدر میجنگند دلیلش چشیدن مزه ازادی در زمان پهلویها ست . ازادیه زن در غرب یک پرسه 200 ساله است در غرب هم تا 80 سال پیش زنان پوشیده بودند اما در دو جنگ جهانی مردان در جبهههای جنگ زنان در کارخانجات و زمینهای کشاورزی کار کردند و برای ازادیشان بهای بزرگ در مدت طولانی دادند و برای همین قدر ازادیشان را میدانند اما در ایران ازادی در استاندارد غرب به زنان روی سینی نقره ای هدیه داده شد و قدرش را ندونستن .
nouriala behnood گوساله شاه كشور رو داد دست شما بيشرفا كه ريديد توش خاركسه اى بيشرف مادر جنده ، سواد و شعور هيچى ولى ادعا تا دلتون بخواد ، شماها خفهشيد بى حيثيتاى كثافت اسم دوتا گوه رو گذاشتى رو كانالت و گوه زيادى مى خورى كشور رو دادن به شما كه بخاك سياه نشونيدنش كسشااااا
nouriala behnood من ۱۴ ساله بودم که انقلاب شد ولی قشنگ به یاد دارم که مردم شاد و راحت و ازاد بودند و بواقع یکی از این معضلات بعد از انقلاب را نداشتند ......فقط معضل بزرگ جوانانی بودند که به تور گروههای کمونیستی میوفتادند و همشون هم میخواستن چه گوارا باشن و دیدیم که کار به کجا کشید
People were not ready to understand or critically evaluate Shariati's writings. Why didn't the editor, in editor's column, comment and point to its fallacies? Was it because Amir Taheri was sympathetic with this type of opposition with the Shah? He now speaks of wanting to allow publication of Shariati's ideas to promote public discourse. One cannot avoid but to wonder if this wasn't an excuse to popularize Shariati's ideas. At the very least, he should have invited publication of opposing ideas.
درود و سپاس به امیر طاهری روزنامه نگار واقع بین که. درد ایران و ایرانی را خوب درک کرده و بزبان ساده و خیلی آگاهانه مسایل بغرنج را با تسلط خود بزبانهای گوناگون و مسلط مسایل را تجزیه وتحلیل مینماید