ترکیب ذکر تسبیح با اسمای الهی - آیت الله العظمی محمدرضا نکونام 

تسبیح یا به لفظ بسیطِ تسبیح، به تنهایی می‌آید و یا تسبیح سبحانی با دیگر اذکار ترکیب می‌گردد. تسبیح ترکیبی، سنگین‌تر از تسبیح بسیط می‌باشد. هریک از تسبیح‌های ترکیبی، دارای اثر درمانی خاص می‌باشد. تسبیح‌های توحیدی ذاتی، برترین تسبیحات می‌باشد؛ مانند تسبیحات اربعه.
جوارهایی که ذکر ترکیبی تسبیح به خود می‌گیرد، بسیار متنوع است که برای آگاهی بر آن‌ها باید به مأثورات مراجعه کرد. در ذکرهای ترکیبی، یک ذکرْ پایه و اصل می‌باشد و در گفتن آن، همان به عنوان اصل، قصد می‌شود و جوارهای آن، به صورت فرعی لحاظ می‌گردد.
ذکر یونسیه از اذکار عام ترکیبی دایمی می‌باشد این ذکرِ ترکیبی، مرکب از ذکر حقی توحیدی «لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ»و ذکر تسبیح خلقی اقراری: «سُبْحَانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ»می‌باشد که نخست تسبیح حق‌تعالی می‌نماید و سپس اقرار به ظلم بر نفس می‌آید. بنابراین، از اذکار دارای توحید و استغفار می‌باشد که هم نفس را به توحید آذین می‌کند و هم آن را پاک و تطهیر می‌سازد.
ترکیب «سبحان‌اللّه» سبب سنگین شدن آن می‌گردد. استفاده از ترکیبات ذکری برای افراد غریب، زندانی یا عالمانی که در منزل خود محبوس می‌باشند و رفت و آمد با آنان قدغن شده است و مراجعات مردمی از آنان گرفته شده است ـ و از این رو وقت برای گفتن اذکار و قدرت برای شکافتن عوالم و پدیده‌ها دارند ـ مناسب می‌باشد. خداوند به چنین کسانی لطف کرده است که معاندان و بدخواهان، آنان را تنها و غریب و واحد نموده‌اند.
آیت الله العظمی محمدرضا نکونام