آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
خاک مي بوسم و عذر قدمش مي خواهم
من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم
بسته ام در خم گيسوي تو اميد دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم
ذره خاکم و در کوي توام جاي خوش است
ترسم اي دوست که بادي ببرد ناگاهم
پير ميخانه سحر جام جهان بينم داد
و اندر آن آينه از حسن تو کرد آگاهم
صوفي صومعه عالم قدسم ليکن
حاليا دير مغان است حوالتگاهم
با من راه نشين خيز و سوي ميکده آي
تا در آن حلقه ببيني که چه صاحب جاهم
مست بگذشتي و از حافظت انديشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگيرد آهم
خوشم آمد که سحر خسرو خاور مي گفت
با همه پادشهي بنده تورانشاهم
تفسیر اول فال:
انسان فداکاری هستید و در زندگی در حق بسیاری از خودگذشتگی نشان داده اید، با این که خوبی ها را با بدی جواب داده اند اما شما به راهی که در پیش گرفته اید اعتقاد دارید.
خصلت های نیکویی دارید که باعث شده میان مردم محبوب و زبانزد شوید. انسان با ایمانی هستید که با وجود دستیابی به ثروت فراوان همچنان شکرگزار پروردگار بوده و او را فراموش نمی کنید.
تفسیر دوم فال
انسانی شکیبا و مردم‌دار هستی، در زندگی بسیار از خودگذشتگی کرده‌ای، هرچند که خیلی‌ها به تو جفا کرده و جواب خوبی تو را با بدی داده‌اند اما باز هم به درستی خط مشی زندگی‌ات پایبند و معتقد هستی. خوبی‌ها و حسن‌های تو زبانزد مردم است. با این حال نگران آینده هستی، اضطراب و نگرانی را از خود دور کن زیرا نگرانی تو بی‌مورد است، با تلاش به مال و ثروت زیادی می‌رسی اما فراموش مکن از یاد خدا غافل نشوی و به خاطر ذره‌ذره چیزهایی که خدا به تو داده، شاکر نعمات پروردگار باش. به رویه سابق ادامه بده، آه مکش و افسوس مخور که بهترین‌ها در انتظار توست.
غزل شماره ۳۶۱ حافظ در زمان شاه شجاع، در بزرگداشت خواجه جلال الدین تورانشاه وزیر سروده شده و به نام او ختم می‌شود ولی روی سخن آن با شاه شجاع است. محبوب به شاعر ستم کرده و با غرور او را نادیده گرفته است، با این حال حافظ خاک‌بوس و عذرخواه است چراکه حافظ عاشقی نیست که به محض ستم کردن یار، از او ناله کند و همیشه غلام اوست
11 июн 2024
