آقای دکتر شکوری عزیز چقدر عالی درست دست میگذارید رو اون مشکل که آدمو رنج میده ! الان که سنم رفته بالا و دیگر هیچ کاری نمی‌تونم انجام بدم برای حل اون مشکل امیدوارم جوونا راهنماییهای شماره عملی کنند 👌!
با درود و سپاس از زحمات بی دریغ شما به چه نکنه ظریف و خوبی اشاره کردین که مسئه همه ما انسان هاس که یاد بگیریم اسیب پدیری مون رو نشون بدیم، بهمین ترتیب هس که بهم نزویکتر میشیم و حس همدلی مون قویتر میشه. بنا بگفنه شما ماها تو اندوه و یا اندوه مشترک میتونیم همدیگرو پیدا کنیم و فاصله های احساسی مون رو بشکنیم و فضای تنهایی مون کوچیک تر بشه. در پناه نور شادکام و موفق باشین. 🌺
Listened to this again, and I agree with everything. At times it’s better to speak with someone outside the family, but in the meantime choose the right person to give you the right advice.
سپاس از شما دکتر شکوری عزیز، یک جایی، حرف یک نفر، مثل آب رو آتش است. دو کلمه از طرف گوش شنوایی که درک می کند کمک می خواهیم. شما با پست ها و کلیپ های فوق العاده تون، دست می گذارین رو نقطه درد.. مرسی❤❤
عالی میگید دکتر ولی الان خیلی آدما بد شدن زود قضاوت میکنن یا بهت طعنه میزنن چون خودشون صددرصد دارن نمایشی زندگی میکنن ولی قدیم آدما خیلی خالص و بی حاشیه بودن راحت میشد درد و دل کرد و سبک شد😔😔
I’ve learned with experience that people not only don’t help, they automatically put you and your problems down, even though they are full of their own problems. This is sad and wishful thinking 😢
درود بر شما جسارتا من فک میکنم بستگی به نگاهمون داره، اگه باورمون این باشه که کسی کمک نمیکنه، دقیقا همین میشه، ولی اگه امیدوار باشیم که میتونیم مورد حمایت قرار بگیریم، حتما ازش بهره مند میشیم
با درود و ادب و احترام به شما استاد گرامی که بسیار از شما می آموزم . 60 ساله ازدواج کرده ام شاید باور نکنید خانهُ من پایگاه فامیل همسر و تعداد زیاد دوستان بود ، بدون استثناء به همه کمک جانی و مالی کردیم (بدون هیچ توقعی) اکثریت شان را صاحب خانه و زندگی خوب کردیم ، الانه همه دشمن خونی من شده اند که کو آنهمه سفره ها و دور همی ها !؟ چرا دعوت نمیکنی آشنایان و دوستان بیایند و دور هم باشند! حتی یک نفر حال ما را نمی پرسد آیا شما زنده آید ، سرتان را درد نیاورم فقط بگویید ما افراد پا به سن گذاشته چگونه با افرادی که فقط گیرنده انرژی جانی و مالی هستند باید رفتار کنیم کسانی که حتی دورادور سعی می‌کنند بچه ها و همسرم را به جان هم بیاندازند
بعد از کلی رنج کشیدن از جایی که اسمش را خانواده گذاشته بودند رها شدم تا بتونم خودم باشم ،بعد از چند سال هنوز گذشته رهام نکرده و زخمهام هنوز تازه هستند ،هزاران کیلومتر دور هستم و هیچ کس هم نیست که بشه باهاش حرف بزنم حتی روانشناس هم نتونست کمک کنه ، تنها تر از خدا ، با آنکه ناله زدل میکشم که آب ،آب -- دیگر فریب هم به سرابم نمیبرد
عامل اصلی این افسردگی و تنهایی و بدبختی و عقب ماندن در زندگی خانواده ها هستن که با این تفکر غلط که دیگران چه فکری در مورد اینکار ما میکنن و برای پُز دادن و چشم رو هم چشمی خانواده رو بدخت میکنن ، همون خانواده هایی که همیشه میگن گذشته زندگی ها چقدر ساده بود چقدر همه بی شیله پیله زندگی میکردن بعد همینا جوونها هرکاری میکنن میگن نه زشته الکی فیلم بازی کن بگو من این مدلی نیستم از یه بچه دهه ۸۰ میخوان مثل دهه ۴۰ رفتار کنه 😂😂
