بعد از سالهای سال دور از خانه و وطن عزیزمان ایران این شعر را شنیدم و نتوانستم اشکهایم را کنترل کنم.یاد تک تک روزهای دهه شصت و یاد یکا یک همدوره های عزیزم دهه شصتی ها بخیر.درود بر همه هموطنان عزیز.❤😢
خدای بزرگ چه آهنگی... اشکم دراومد... ممنون از اینکه در زمانیکه ایشان هستند برایشان نکوداشت گرفتید، مرسی از شما مرسی از استاد بهرام دهقانیار برای خلق این آهنگ وممنون از آقای حکایتی که با قصه های خودشان خاطرات زیبایی در ذهنمان به یادگار گذاشتند
چقدر این نوستالژی ها آدم رو غمگین می کنه وقتی می بینی بیشتر هم سن و سالهات تو این کشور تقریبا به هیچ جا نرسیدن و چه آرزوهایی که داشتن و به حقیقت نپوستن
قبلا شنیده بودم مَرد که گریه نمیکنه، ولی کیه که این آهنگ رو گوش بده، آقای حکایتی رو ببینه، ذهنش به خاطرات گذشته سفر کنه، اونوقت اگه مَرده جلوی اشکاشو بگیره! خیلی خاطره انگیز بود.. خیلللییی
@@amirshams251 دهه ی چهلی ها، محصل بودند که انقلاب شد و بعد هم سربازیشون به دوران جنگ خورد و کلی کشته شدند. یکی از برجسته ترین نسلهای سوخته اتفاقا، دهه ی چهلی ها هستند.
