درمان سکته مغزی 

در این فیلم دکتر کیهانی فرد یکی از درمانهای امروزی در زمینه سکته مغزی را توضیح می دهند
 درمان سکته ی هموراژیک
اگر سکته به علت پارگی یکی از عروق خونی در مغزی رخ دهد، اصطلاحا سکته ی هموراژیک یا خونریزی دهنده نامیده می شود. در این مورد ابتدا باید جلوی خون ریزی مغزی گرفته شود. اقدامات درمانی سکته ی هموراژیک عبارتند از:
1. اقدامات اضطراری _ دارویی
اگر بیمار از داروهای رقیق کننده ی خون مثل آسپرین، وارفارین و... استفاده کرده باشد، برای خنثی کردن عملکرد آن داروها و جلوگیری از تشدید خونریزی، از داروهای خاصی استفاده می کنند. هم چنین به منظور کاهش فشار خون جمجمه از داروهایی استفاده می کنند تا بدین وسیله از اسپاسم عروق خونی و تشنج بیمار جلوگیری شود.
2. Surgical clipping
اگر در تصویر برداری ها مشخص شود که یک قسمت از دیواره ی سرخرگ بیرون زده یا بزرگ شده، جراح با قرار دادن یک گیره کوچک در محل بیرون زدگی شریان ( پایه ی آنوریسم) از پارگی رگ و شروع مجدد خونریزی جلوگیری می کند.
3. عمل جراحی
اگر ناحیه خونریزی وسیع بوده، آنوریسم ترکیده، و یا خونریزی شدید باشد، باید عمل جراحی به منظور برداشتن خون و کاهش فشار بر روی جمجمه انجام گردد. هم چنین از جراحی برای ترمیم مشکلات رگ های خونی استفاده می شود.
4. سیم پیچ (Coiling) یا آمبولیزاسیون درون عروقی
در طی این روش، پزشک یک لوله ی طولانی و نازک ( کاتتر) را به ناحیه ی خون ریزی کننده و یا رگ ضعیف شده هدایت می کند؛ سپس وسیله ای مشابه سیم پیچ را در محلی که دیواره ی شریان ضعیف است قرار می دهد. با این کار مانع خونریزی رگ شده و خونریزی نیز کاهش می یابد.
5. حذف AVM
اگر Arteriovenous malformation (AVM) یا ناهنجاری های شریانی قابل دسترسی باشند، جراحان آن ها را برداشته و خطر پارگی عروق و سکته مغزی را کاهش می دهند. لازم به ذکر است که حذف این شریان ها تاثیر زیادی بر عملکرد مغز نمی گذارد.
 درمان سکته ی ایسکمیک
سکته مغزی ایسکمیک زمانی اتفاق می افتد که تجمع رسوبات چربی در عروق موجب انسداد آن ها شده و یا به دام افتادن لخته های خون این عارضه را ایجاد کند. درمان های زیر برای این نوع سکته در پیش گرفته می شود:
1. درمان های اضطراری- دارویی
درمان های دارویی برای از بین بردن لخته ی خون در مغز باید از زمان شروع علائم، در صورت تزریق وریدی، در مدت زمان 4-5 ساعت انجام شود. درمان سریع نه تنها شانس زنده ماندن بیمار را افزایش داده، بلکه عوارض جانبی را نیز کاهش می دهد. یکی از این داروها tPA یا فعال کننده ی پلاسمینوژن بافت نوترکیب یا آلتپلاز است که در سه ساعت اول از طریق ورید بازو تزریق می شود. این دارو با حل کردن لخته ی خون به درمان کامل تر سکته ی مغزی کمک می کند. تجویز این دارو به عهده ی پزشک و پس از بررسی خطرات خونریزی احتمالی می باشد.
2. ترومبکتومی مکانیکی
در این روش پزشک بوسیله ی یک دستگاه متصل به لوله ی بسیار نازک ( کاتتر) که وارد شریان بیمار می شود، لخته ی خون ایجاد کننده ی سکته مغزی را بیرون می کشد. این کار برای لخته خون های بزرگ که با تجویز داروهای وریدی به طور کامل حل نمی شوند مناسب است.
درمان های تجربی شامل موارد زیر است:
• تحریک غیر تهاجمی مغز: این تکنیک با تحریک های مغناطیسی فراجمجمه ای باعث بهبود مهارت های حرکتی شده و امروزه بسیار کاربرد دارد.
• درمان های بیولوژیکی: مانند سلول های بنیادی در حال بررسی بوده و فقط بعنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی مورد استفاده قرار می گیرد.
• پزشکی جایگزین: درمان هایی مانند ماساژ، درمان گیاهی، طب سوزنی و اکسیژن درمانی که از نظر اثربخشی در حال بررسی اند.
توانبخشی سکته مغزی از چه زمانی باید آغاز شود؟
هرچه زودتر توانبخشی سکته مغزی شروع شود، احتمال بازیابی توانایی ها و مهارت های از دست رفته بیشتر است. با این وجود تثبیت وضعیت پزشکی، کنترل شرایط تهدیده کننده، و جلوگیری از سکته ی مجدد در اولویت قرار دارند. معمولا توانبخشی سکته مغزی 24 تا 48 ساعت پس از سکته مغزی در بیمارستان شروع می شود..
#سکته_مغزی
#سکته_مغزی_چیست
#درمان_سکته_مغزی
#علائم_سکته_مغزی_چیست