در باب ژورنال نویسی و چالش ده روز ده دقیقه در تیرماه ۱۴۰۳ 

خیلی خوشحالیم که تونستیم همراهی باشیم در این راه براتون 🙏🏽

@@10minpause 🙏🏻

ممنون از حمایت و همراهیتون. باعث خوشحالیه ما میشه این حال خوب شما

درود به شما. بهترین ها رو براتون آرزو دارم. 🙏🏽💜

Welcome 😊

باعث خوشحالیه منه! مرسی که همراهین 💜🙏🏽

سلام. ممنون از پیامتون. برای نوشتن به این سبک کافیه که از حالتون در همین لحظه بنویسین. هر چی که به ذهنتون میاد. مثلا من اگر بخوام همین الان بنویسم، اینو مینویسم: یه روز دیگه، خیلی خسته ام، هنوز احساس میکنم از سفری که داشتم ریکاور نکردم. کلی کار عقب افتاده دارم که انگار هرچقدر تلاش میکنم هیچی جلو نمیره. چرا باید اینجوری باشه همه چیز؟ چرا همش اینطوری میشه؟… شما میخواین با این روش از نوشتن، بدون هیچ قضاوتی هر چیزی که به ذهنتون میاد رو بنویسین. اگر باز سوالی بود در خدمتم.

چقدر قشنگه وقتی که میبینیم تمام قدرتی که دنبالشیم درون خودمونه.

همین چیزی که الان اینجا نوشتین رو. مدام بنویسن... وقتی مینویسی یه جایی یه چیزی بالاخره دار میاد. مثلا یادمه یه بار من یه چیزی با این مزامین نوشتم.... یه صبح دیگه. هیچ حرفی ندارم. هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ هیچ پیچ پیچ پیچ پیچ پیچ پیچ پیچ پیچ پیچ پیچ.... زندگی من همش پر از پیچ بوده و هیچ جا نتونستم ثابت باشم. از بچگی همش..... وقتی مینویسی خودش میاد بیون... قول میدم.

به این فکر بکنین که حس امنیت رو برای خودتون چطور میتونین فراهم بکنین و بر اساس اون فرآیند مناسب رو برای خودتون طراحی کنین. مثلا بعضی ها دوست دارن بعد از نوشتن ژورنال هر روز، اون رو پاره کنن و بریزن دور. قطعا آسایش خاطر مهمترین چیزه اینجا.

دقیییقا🤣👌 میتونیم خیلی چیزا رو که توی کلمه نمیشه گفت نقاشی کنیم. چشمارو ببند و هرچی ک احساست میگه ( امروز دوست داری چ شکلی باشی، مثلا ی خورشید ک ب همه نور میده) رو نقاشی کن.اصلا مهم نیست چ شکلی بشه نقاشیت. این برای بیان اونچه ک در روحته ک نمیشه تو کلمات اداش کنی. خیلی حس عمیقیه اگ باهاش مچ بشی. از نوشتنه واسه من عمیق تر بود.